66 resultaten.
Een onvoorziene nacht?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 33 mij jezelf achterna,
je verlangen in te dammen
tot schrander dier, wat doe
je nog hier, het is om even
hoe je mag heten, of
hoe ik je kan strelen,
om alle dromen met
je te delen, de zwakheid
van je macht, tot mij zal
spreken, tot je droeve
ogen zullen breken,
plotseling of op een morgen
uit de pels van de realiteit
van een onvoorziene…
samenzijn...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.804 samenzijn
door geschreven woorden
verholen emoties
stil geuit
laten verhalen
zichzelf beleven
het onvoorziene
is levensecht…
Een brug te ver.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.373 De brug is in
groot onderhoud,
bewoners van de
overkant zijn
lichtelijk benauwd,
stel dat je er
onvoorzien gebruik
van maken moet,
is de brug dan
te ver?…
onvoorziene weelde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 68 we bouwen
een verrekijker
waarmee we
verder in het
donker turen
we strijken de
handen over de
ogen als een
onvoorziene weelde
de tijd terug draait…
Geluk
gedicht
3.0 met 15 stemmen 6.375 In takken groeperen zich groene zinnen
popelend om alle kanten uit te lopen
Op stoeptegels een kindertekening
door regenschrift al half gewist
Achter een dakkapel begint een merel te zingen
houdt dan midden in zijn herinnering op
In mijn hoofd vertwijgt zich zijn lied - niemand
ziet iets aankomen, dat is ons geluk.
------------------…
Onvoorziene gevolgen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 73 De Middeleeuwse kerk verkondde
De duível brengt het vuil in ´t vlees
Het volk zat vol met angst en vrees
En híeld zich ver van lust en zonde
De Middeleeuwse kerk beweerde
Geslachtsgemeenschap hebben; paren
Dat heeft tot doel het kinderen baren
Zo stelde menig Godgeleerde
Hoe kon je het genot bedwingen
Dat tóch kwam kijken bij de daad?…
De Kneet
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 610 Zijn uitzicht op winst werd echter ruw verstoord
hemelwaarts sprintte Van Gogh onvoorzien veel kwieker.…
Niet rooskleurig
gedicht
2.0 met 27 stemmen 12.132 .
---------------------------
uit: 'Onvoorzien', 1966.…
boom
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 69 de boom die er staat
in het halfduister
en op de rand van de winter
een stem van hout die zegt
ik houd stand
ingesloten door zomerlicht
deelgenoot van sterrenwolk
alles in het dagelijkse ingebed
zelden het onvoorziene
dit lijkt dan ook
een kwestie van routine…
niet bang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 135 de bemoste steen
oud en het
zwerven moe
borg de
meanderende
reis met het ijs
in zijn stenen hart
onverstoorbaar legde
hij zich bij deze
onvoorziene plek
op de aarde neer
één met zichzelf
niet bang om te
breken…
Even
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 ze duwde hem tot het randje
daagde uit, observeerde de
reactie die hij geven zou
rode vlekken werden geboren
vuurspuwende ogen versus
triomfantelijke glimlach
kookte bloed van woede
er viel een onvoorziene klap
even was 't stil…
Wat die witte dan wel
gedicht
2.0 met 25 stemmen 11.095 Als brandglas steekt ze
kaarsen aan die
onvoorzien
in andere gaan
ontbranden.
----------------------------------------------
Uit: 'Boze Wolven', 2002.…
ondoordachte woorden
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 239 ondoordachte woorden
uitgevloekt
op een onvoorzien moment
blijven altijd
verder kankeren
heel diep
in je milt en lever
totdat
jouw toen gemaakte slachtoffer
je daarvoor
met zijn grote, warme liefde
jouw kille bitsheid
van harte vergiffenis
weer schenkt.…
Ongewis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 94 de sporen in het zand
die ik gisteren zette
zijn vannacht verwaaid
zou ik ze willen zoeken
de wind die nam ze mee
de vloedlijn kruipt omhoog
als ik langs het strand loop
ik weet van de getijden
die mij nog steeds verrassen
als onvoorziene golven
mij meesleuren
hoe kan ik weten
of ik aan het einde van de de dag
de Avondster begroeten…
openingszin
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 66 in de pas lopen van
ochtendritme
dichter
op de huid gezeten
vriesdroog, neutraal
als een weerpraatje
het pellen van hemelbrood
in vergeefse poging
blinde muren op een kier
zodat je die gaat bestormen
sneller dan
aftellen tot onvoorzien
een dagsluiting,
de geelheid van een mosterdveld
en dan af te haken
nog vóór mijn openingszin…
Weerklank
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 279 soms is nog onvoorzien
een laatste klank zo klakkeloos
zo schielijk scherp, zo met effect
dan valt de stilte als een baksteen
als door een droom hard opgeschrikt
een laatste toon heeft baat bij stilte
soms klinkt de stem nog heel lang door
dan vallen klanken samen met hun echo
vleien zich zachtjes neer
als dichterswoorden in mijn oor…
GEKRUID LEVEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 131 Gods eeuwige Boodschap
is een peperstruik
die pittig geurend wenkt
bij hem te toeven
binnen zijn luchtige twijgen
ritselt bescheiden spraak
vol onsterfelijke liefde
en opbeurend vermaan
wrijf maar een van mijn vruchtjes
tussen je handen fijn
het zal dan altijd huizen
in heel je wezen
mag geheimzinnig werken
onvoorziene zegen brengen…
Binnenkant
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 485 mijn bloed stolt, mijn adem stokt
jouw messcherpe blikken stuiten
tegen de koude hardstenen wand
die mijn ingewanden beschermt
tegen een onvoorzien bruusk attaque
van mijn welgeconserveerde bolster
al mijn schone schijn verbrokkelt
totdat zij volledig oplost in het niets
en jij echt onbeschaamd indringend
recht in mijn kale naakte ziel staart…
de zondebok
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 93 toen ook voor hem,
zoals voor iedereen,
het onvoorzien einde
langzaamaan
kwam naderen,
werd hij als zondebok
de woestijn der vergetelheid
in gejaagd.
geen kat keek daar nog naar hem om,
moederziel alleen
is hij zoals een hond gestorven.
zoiets is erger nog dan
god geklaagd.…
Stappenteller 7
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 176 zo werden stappen gezet
in ginds verijsde jaar
maar het brandpunt kwam tenslotte
dichtbij ons te liggen
o, onvoorziene toekomst
die het tempo bepaalt
wij voorvoelden de storm
en een pad zo veel smaller
dan we ontwetend van elkaar
op stippellijnen hadden uitgezet
te langzaam gingen we
maar tenslotte trots
moet ik nog van liefde spreken…
tweeduizend drie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 toen ik jou te grave droeg
mijn handen wit
mijn schouders blauw door
onvoorzien
één mondhoek hoog
een mondhoek laag
geen schraag voor jou waarop
de stille kist, ik
wilde warmte onder lichte planken
de banken van het hof
vol zomerzon
bloemen rond te zware voeten, wuivend gras
en in mijn lijf slechts de herinnering
van wie je was…
Het juiste uur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 jij hebt het
vuur rondgedeeld
zonder je handen
er aan te branden
gretigheid
laaide al op
in het voelen van
koesterende warmte
zij hadden
al te lang in de
kou gestaan denkend
het is gedaan
in onvoorzien
heb jij niets kunnen
regelen toch zal jouw
lach alles bezegelen
samen is voor allen
hartverwarmend
op het…
Met het oog op wederzien…
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 860 Als het verleden inderdaad zo goed was,
en de toekomst onvoorzien.
Dan is terughoudendheid heel veilig,
met het oog op wederzien..
Maar wat kan er nu gebeuren,
om uit balans te raken.
Geen tijd om na te treuren,
Na maandenlange staken.
Ik probeer het te begrijpen,
hoe moeilijk het ook is.…
Op een weg tussen de weiden
gedicht
2.0 met 23 stemmen 9.436 Maar in mijn binnenste
wroet heimwee rusteloos
naar resten van een vroeger
leven toen iemand mij
in zijn armen terugdroeg
naar de stilte van voor
het begin, onvoorzien
overgegaan in de stilte
van na het einde.
----------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
Gulzig onthaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 Vandaag mijn benen grijsgedraaid
met blote benen
het langdurig incontinente weer
had de natuur een wulpse
overdadigheid gegeven
het groen heupwiegde, en
schreeuwde me uitbundig toe
De lokale muggen hadden een
voor mij onvoorziene rol
in hun klamvochtig schouwspel
Ik werd gulzig onthaald
als een langverwachte gast
Het mugpeloton…
Gulzig onthaal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 44 Vandaag mijn fiets grijsgedraaid
met blote benen
Het langdurig incontinente weer
had de natuur een wulpse
overdadigheid gegeven
Het groen heupwiegde, en
schreeuwde me uitbundig toe
De lokale muggen
hadden voor mij een onvoorziene rol
in hun klamvochtig schouwspel
Ik werd gulzig onthaald
als een langverwachte gast
het mugpeleton…
Onverhoeds
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 373 gravend naar pijnen uit een ver verleden
struikel ik onvoorzien over mijn eigen graf
dat me even stil doet staan, stamp 't
nogmaals aan daar deze gevoelens
zorgvuldig leken weggeborgen
en nu veel te dichtbij willen komen
grijpt het mij onverhoeds naar de keel
waardoor mijn schreeuw wordt gesmoord
evenals al die anderen die schreeuwen…
In een oogwenk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 318 De morgen gelijk alle andere
ochtend na ochtend
elke dag opnieuw
Gelijk, exact
onomkeerbare strijd
Alle hens aan dek, want
in een oogwenk
een snel ogenblik
was de wereld weg
Mijn leven nam een wending, onvoorzien
pijn en verwarring
schreef ik van mij af
Misverstanden
grote barrières
Alle hens aan dek, want
een snelle blik
kan…
Nulsomspel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 64 Want wat als ze voor kernwapens kiezen
Mochten hun legers onvoorzien verliezen
En d'ene de andere gaat opblazen?…
Gebiologeerd
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 323 Je kunt een heleboel vergeten
maar wat je inwendig raakt -
muziek op z'n best,
een diep doorleefd moment,
een niet te plaatsen blik
of een Ho-Ho, die onvoorziene Golf
die jou ook nu weer overhoop haalt...
Een machtig ampèrage
dat tot in je haren dringt,
claim je memorabel,
keten je in eigen kelder.…