Alle inzendingen over onvoorziene

de laatste vrijgezel roept zijn vrienden op het feest volgen zijn geest onvoorzien op het einde van zijn dag de enigen nog half overeind het vocht heeft gevloeid overvloeiende beken vergetelheid ter ere van de nieuwe sensatie uit twee voortaan te bestaan niet langer hij en zij maar zij gebei de flarden linten aan de tafels lijken verscheurd…

Wat ik wist van mijn jeugd projecteerde ik niet op mijn leeftijd maar op het landschap dat weelderig groeide in het onvoorziene droomgetij ik luisterde daar aandachtig naar geluiden van jonge gezinnen gezelligheid op weg naar kerstmis met een zorgvuldig uitgezochte boom en boodschappen eigenlijk te zwaar om in zonderlinge eenzaamheid…

Al de woorden in de boeken Zijn als blaren die verdorden - Voor de onvoorziene lach - Van de kortste zonnedag!…

jij hebt nooit je hand opgehouden er was altijd voldoende vertrouwen in eerlijk levensgeluk zelden ging er iets stuk calamiteit en onvoorzien waren de predicaten die je niet in eigen handen had een stukje verzekering dat altijd al vergeten was het breekpunt is onverwacht opgedoken hoort bij de evolutielijn ook het venijn van…

Daar zijn geen brave Aartstegenstanders van het onvoorziene, Geen bedden, rij aan rij, als serpentine, Waarin ze zieken aan het oog onttrekken. Elk huis vervalt er doodkalm tot ruïne. Elk mens kan er vrijuit op straat verrekken. Elk monument zakt ongestoord ineen En op een zomaar wandelende dame Stort zich de pest.…

Maar in het binnenste wroet de kiem van rusteloze wensen naar onvoorziene resten van een vroeger leven, gedragen door mensen hun hoop getroffen met trefzekerheid, dezelfde koppigheid waarmee ik alle gedeukte illusies staande houden moet.…

in vele prille lentes morgenstond de warme zomeravond dubbel schrijven in genieten het brandend rood jeukte morgens wel door de muskieten wij hebben herfst geoogst in vele geuren de kleuren bewaard voor de winter die gaat komen hart en ziel zijn vaste posten op balans mijn liefde blijft de vaste buffer in de sluiter samen onvoorzien…

Het zachte verlangen naar jou is groot, het weegt veel lichter dan de dood een rijk gevulde mand van overvloed, eens lispelende beek baant zich door mijn bloed, als mijn gedachten zich hebben neergevlijd, je blijft de bladwijzer van mijn levens encyclopedie, een onvoltooide symfonie, z’n toon verspreid tot in de onvoorziene eeuwigheid…

De advertentie luidt: Ruim lichaam, staat vaak vrij, heeft tijdens zijn verloop wat onvoorziene schade opgedaan. Maar, u steekt zich in decennia van schulden voor een stulp met riolering die vaak stokt, een interieur dat door het roken is doorleefd, met in- en uitgangen waaraan een luchtje kleeft.…

krakende karrenwielen van dromen, moest veel worden overwogen, Gedachten als voorbeeld dat geluk mild en duurzaam is en zichzelf moet verdienen maar wegvloeit in de wind van een klimaat wat omslaat na een plotselinge blikseminslag en een lint van littekens achterlaat, Maar in het binnenste wroet de kiem van rusteloze wensen naar onvoorziene…

hij neemt haar bij de hand en leert haar hoe 't missen is omdat het zich tevoren voelen liet als haastig en veranderlijk waaien dat op haar huid wel kilte gaf maar nu pas doordringt tot de broze plekken van haar onvoorzien vatbaar bestaan hij kent dit hartverterend voelen alsof er even niet meer overblijft van ingebouwde zekeringen of…

Richt u op het Onvoorziene. Word een Ander in Lenteland!…

Je stierf zoals je leefde: onvoorzien, op jouw manier als altijd bovendien, het boek nog op je schoot, en naast je de jenever. Wat jammer dat ik je niet vaker zag, nu mis ik soms ineens je lied, je lach, want daarmee raakt de dood vooral de overlever.…

De eenzame tulp Hij is alleen en éénzaam Geen probleem Hij redt zich wel Dat is een gegeven Dachten de ouderen Zijn mond was gesnoerd Er kwam toen een dag Dat zij die het niet dachten Nog verwachten aanbrak De eenzame tulp Kwam tot ontplooiing En er brak licht aan in het duistere Het was onvoorzien Doch de tulp vocht…

Waar alle grenzen van Fatsoenlijk gedrag al Heel lang overschreden zijn, Waar normbesef al lang niet Meer bestaat, daar komt zo waar Een nieuwe grens in zicht Die onverwacht, maar niet Geheel onvoorzien, zijn opwachting Maakt, en komt een toekomst Akelig dichtbij waarin wat De moderne mens uitgeeft Niet standaard drie keer…

Ik wist niet wat er zat in wat ik at Toen internet nog niet zo’n draagvlak had In heel wat voedsel schuilt het onvoorziene En sinds ik vaak online ben, weet ik dat Een veelgedeeld essay rond margarine Verhaalde mij van lipo proteïne Alsook dat margarine stof bevat Die eveneens voor plastic blijkt te dienen De wetenschap is op het web ontketend…

Zijn adem kan hij sparen voor zijn onvoorziene duikvlucht. Wanneer weet hij niet misschien straks of later. Zijn blik staat op scherp hij is er voor gekend. De wolken zijn aan hem gewend hij klieft erdoor. Maakt met zijn vleugels een enorme zwaai. Duikt pijlsnel het water in.…

het varken werd hard dooreen geschud slijm vloog in het rond trillend vlees slachtrijp in de hitte zware druppels gleden in haar nek ze stond recht als alle anderen zigzaggend tussen riksja’s door een onvoorziene put de oude naast haar hield de zwarte nagels om zijn kip geklemd zijn ruggengraat kraakte limoenen rolden uit een vuile plasticzak…

In de gemeente geur van eau de cologne, Achter de zware rook van baaitabak, Tast men naar 't oude zeer en 't nieuwe zwak, En onvoorziens voelt men zichzelf geschonden. Dan schrikt misschien uit heur gezelligheid Van geestlijk keuren bij geestrijke dranken Een vrouw, en zegt kordaat: we moesten danken!…

Vriend Tom Poes, in strubbeling de wijze spil, bestrijdt dikwijls onvoorzien gerommel, geeft het stuur dan een mild heersende wil.…

op een onvoorziene ochtend zal ouderdom zich aandienen, gulzig als onverzadigde polymeren, het kind in mij hecht zich nu nog aan het weinige omdat het nog niet alles gewogen heeft, voor reflectie is geen tijd, dat komt later wel als de schimmen uit hun verdrinking opveren, ik heb een soort voorbedachte haast, want herinnering is het weinige dat…

kinderdroom wreed verstoord Door regen en zon verweerd Hij ontfermde zich ontroerd In eenzaamheid sleet hij zijn dagen Wilde niet om hulp vragen Het tij had zich niet ten goede gekeerd Zij bood hem warme troost Lichtpunt in dit zwervend bestaan 't Was zijn tijd nog niet heen te gaan Ergens was zijn stille gebed verhoord Blij met 't onvoorziene…

ergens langs de weg kwam ik je toevallig tegen door onvoorziene pech op onverharde wegen reed je me eerst voorbij om daarna terug te keren je opende het raampje en je zei ga jij vanavond met me mee samen reden we naar zee de radio die speelde zacht gezellige muziek voor ons twee ik voelde me echt op mijn gemak we liepen samen op het…

storm opkomt soms bedient ze je op je wenken biedt ze je de ruimte om na te denken en worden oplossingen opgesomd soms zo koesterend je omarmend of toch enigszins verwijtend je hart intens verwarmend of je toch in tweeën splijtend stilte is een stille kracht die je in je ziel soms raakt je je plaats wijst - nederig maakt stilte bezit onvoorziene…

De ene wolk na de andere schuift aan, het kan plots heel snel, héél mis gaan, oncontroleerbaar onvoorziene krachten, nemen je over in jouw troebele gedachten. Alles vervaagd, wat ooit zo mooi was, van engelengezang tot miskenbare Judas, standvastig verlies je alles om je heen, als jij gooit, die pijnlijke dondersteen.…

't ander niet het sluit elkaar nooit uit Zolang de stof van een verhaal een boek of een gedicht Imaginair is met allerhande geestvullend, -verruimende verhandelingen diepzinnig metafysische beschouwingen betoverende voorstellingen van mens in ruimte en tijd verbijsterende situaties onverwachte wendingen onvoorziene…

wil geen mensen meer ontmoeten ik kan ook m´n benen breken of m´n nek op de trap ik kom m´n bed niet meer uit ik hou het wel uit ik blijf erin, in m´n bed ik hoef niemand te pleasen en andersom wil ik het niet ik kom m´n bed niet meer uit ik hou mezelf d´r in ik heb boeken, drinken een plasfles en een zakdoek en ´een grootte´ dat is onvoorzien…

De dagen zijn steeds vaker vloeibaar met onvoorziene schade zonder het opendraaien van de juiste kraan vol medicatie die werkt. Ik kijk sta langs de zijlijn en ween in stilte. Haar eigen fietsbanden zijn bijna versleten alles kraakt en piept, zie deze schaduwen terwijl zij rijdt, ze zijn kamerhoogte groot.…

Zegt u Toppers kiezen een hele kluif Ik schud Topvijven uit mijn mouw ex equo Sappho Poesjkin Pope Kaváfis en Rimbaud Best Bobby Charlton Pluisje Pelé Cruijff Toch bleef ik voor eigentijds ongenood Mijn liefste valt meteen buiten de boot…

de snede die 2022 van 2023 doormidden kerfde was de aftrap van weer dezelfde ontgonnen fenomeen, liefde en dood omhelst door spijbelende verlangens van één ieder die de wereld door andere kijkers beziet naar mezelf gericht hangen de vleugels telkens in onvoorziene winden om ze tenslotte te strekken wanneer de laatste zucht zich herinnert…