Binnenkant
mijn bloed stolt, mijn adem stokt
jouw messcherpe blikken stuiten
tegen de koude hardstenen wand
die mijn ingewanden beschermt
tegen een onvoorzien bruusk attaque
van mijn welgeconserveerde bolster
al mijn schone schijn verbrokkelt
totdat zij volledig oplost in het niets
en jij echt onbeschaamd indringend
recht in mijn kale naakte ziel staart
Inzender: Marianne Pepels, 30 oktober 2006
Geplaatst in de categorie: emoties