4667 resultaten.
zonder ling
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 61 nee,
hij heeft geen berusting
terneergeslagen buigt hij
neer
naar dieptes, waar de grond
zijn enige bestaansrecht stut
blauwe windels rond een witte wolk
een draaikolk van verwarring op
de snelweg van
verweer
elke keer het dode oog
in elk gevoerd betoog
dat wil niet meer…
Ook al wacht ik
gedicht
4.0 met 4 stemmen 4.645 ten teken dat ik nog altijd
niet geleerd heb je te zien
als een uit het oog verloren kennis.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 2006.…
Een woordeloze hand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 270 zag de drift
van zand
een woordeloze
hand die storm
tracht te keren
rende voor je uit
om ruggelings een
luwte te creëren
waarin in we goed
konden communiceren
maar in je lach
wervelen de winden
dwars door alle buien
heb ik je kunnen vinden
in het oog van jouw orkaan…
Waterloop
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 Zoals water
loopt
door akkers,weiden
lente maant tot spoed
Je kunt
haar route goed
volgen
met het blote oog
Kwam winter
niet met buien
van sneeuw en regen
opzwepende wind?
Maar water
loopt
in greppel en geul
tot aan
haar laagste punt.…
Dons
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 196 ze strijkt door mijn haren
schuift ze voorbij een oog
en sluit ook de lippen
mijn adem brengt ze
tot bedaren
ik voel lichte stippen
zich om me heen scharen…
Vernietigingskamp
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 253 Het is een onherstelbare
psychisch en medische ramp
als ouders vrienden en familieleden
systematisch langzaam
moorden met die vrome
godvrezende emotieloze
starheid op het gezicht
omdat ze je dwingen
de persoon die je werkelijk bent
en wil worden
kapot te maken in een
voor het oog lijkend huiselijk
vernietigingskamp
mijn God wat hebben…
We wensen u
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 277 Voor elke dag een glimlach op 't gelaat
een warm gevoel, een twink'ling in het oog
een mooie droom, een kleine duw omhoog
en nog veel méér dat naar uw hart toe gaat
Hoe komt u simpel aan zo’n binnenpretje?
Lees dagelijks een troostend snelsonnetje!…
schreven stilte in de sneeuw
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 281 vogelsporen
schreven stilte
in de sneeuw
ik was haar uit
het oog verloren
door de drukte
om me heen
uitgelaten waren
mezen bezig
met hun spel
van tak tot tak
en namen
zo mijn stilte
fluitend op de hak
ik zag hun
kleuren buitelen
het duikelen
in levenslust
dat bracht
de rust terug die
ik zo nodig had…
Zeven sloten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 122 Ik liep nooit
in zeven sloten
tegelijk
Ik nam nooit
de wijk
naar verre oorden
Ik kreeg nooit
woorden
met m'n buur
Ook in mijn leven
schonk men
zoet en zuur
in kannen
en kruiken
onttrokken aan 't oog
De boog
nu niet langer
gespannen.…
Het uit zichzelf bestaande
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 De kosmische reeks van het leven
Terug te vinden in de kleinste zaken
Komt zonder zes niet bij de zeven
Kent zonder tong geen smaken
Waarachtig onzichtbaar voor het oog
Bevat einde noch begin
Gelijk een ongrijpbare regenboog
Is de weerkaatsing des levens er middenin...…
qieeste
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 124 mijn woorden
zwerven langs
blinde muren
ze mompelen
tegen kasseien
mijn woorden
zijn gevallen
losgeraakte
stenen op een
steile bergweg
mijn woorden
zijn de loden
kogels voor een
koud en niet
ontbrandend hart
met vuursteen
kras ik stalen
woorden in
kristallen die
onzichtbaar zijn
voor het
ongewapend oog…
ABSORPTIE
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 70 er komt niet
uit het buitenleven
niets
hoewel het zich eindeloos uitstrekt
zich verder verwijdert
van verdwijnende einder
of het mistig is
vraag je
niet dat ik weet
wat weet ik
met mijn stampvoet
driftige hand vlammend oog
nu eigenlijk
steeds verder
keert het zich inwaarts
waar water
wegzinkt in land
is dat het?…
Episch
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Lawrence of Arabia die de woestijn in trekt
een iconische film uit vervlogen tijden
waarin echte mensen op echte kamelen rijden
zonder expressieloze robots of special effects
de beste acteurs die in een episch verhaal prijken
een lust voor het oog, daar blijf je naar kijken…
Oude winter, nieuwe lente
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 142 Zon van opluchting
maakt een wereld van verschil
het spiedend oog waakt.…
lichtmis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 127 zo dagelijks als daglicht
is in de kamer van laaghangende schemer
tijdgeest ontdaan van gestalte
portretfoto’s zijn ingelijst en inmiddels vergeeld
ooit waren wat kleedjes verwisseld
de buffetkast is nog dezelfde
ieders oog ziet anders
eb en vloed
heden en verleden
vader en moeder…
Het Licht van `s nachts oog.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 404 Het oog verrijkt.
De donkergroene en zwarte vullingpracht
Van deze natte bosbonbon
Verhult zilverkleurige larven van de nacht.
Het maanlicht spiekte door het wolkendek.
Zoals een knipoog de weg verkort.
De waterspiegel lekte verrast, wat gek.
De oever van de zomer, het gras verdort.…
De traan die mijn oog nimmer verliet
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 3.241 Gerard, mijn beste vriend,
Ik weet, dat lees je graag,
Maar nog liever hoor je mij dat zeggen
Ik beloof je,
Al is het het laatste wat je van mij verneemt,
Ik zal spreken
Wazig, het zicht benomen
Verdriet om wie wij zijn,
Tranen, die toch komen.…
Open oog en gesloten hart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 Ze zegt dat mijn ogen zo afgesteld zijn
Door het kinderlijk vertrouwen in mij,
Door de onbegrensde naïviteit waarmee
Ik de wereld in kijk -
Ze nemen alleen de waarheid van
Leugenaars waar, van voorliegers,
Van bedriegers met een open oog
En hun gesloten hart.…
Jan van Hooff en Frans de Waal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 Mijn vrouw en ik,
passen niet bij elkaar.
Dat weten wij reeds lang,
dat weten we al vijftig jaar.
Logisch, want volgens Socrates,
weten mensen niets.
Mijn vrouw en ik,
passen helemaal bij elkaar.
Dat is de kern van ons bestaan.
Dat weten wij sinds kort.
Logisch, want volgens Cornelis,
voelen mensen elkaar gevoelig aan.
Mijn vrouw en…
We nemen de tijd (om te leven)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Het gaat goed, we rijden hard
weg van waar de bommen vallen
Fatima's hand zwaait opzij opzij
We zijn met velen
sterker dan de regels
daar breken we doorheen
naar een rijk land, geen klooster
we komen wel langzaam leven
maar brengen onze eigen regels mee
We willen werken, de tijd nemen
om te leren en te trouwen
om een toekomst te hebben…
koldermolens
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 413 Ze malen tranen
uit mijn ogen
als ik het
vlakke land bekijk
worden wolken
luchten bedorven
als ik wandel
op de dijk
honderden witte
zenuwlijders
wieken door
mijn vergezicht
ook met zonneschijn
en regen
in het donker
en het licht
nergens heeft
een oog nog rust
straks ook niet
meer op de duinen
en aan hollands
smalle kust.…
Negen levens
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.748 Het leven duurt zo lang
om jou te ontdekken
Wat weten golven van zijn
wat weet aarde van mijn zicht
een bijziend, tranend oog
Aangetrokken door jouw vuur
beloofde het warmte en licht
In de koude duisternis ligt
sinteling van jou en mij
wachtend om uit elkaar
jij en ik, van ons
besmet te zijn…
Zandkasteel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 296 Dacht sterk genoeg te zijn
maar reeds bij de eerste vloed
verdween het als illusie
in het wilde water
bedolven door de golven
mijn zandkasteel
Wacht nu samen met de wind
op het moment van stilte
tot dan leef ik tijdloos verder
met een half oog
gericht op het teken
van mijn zandloper
om weer te starten met de bouw…
bij mij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.116 Plots brak het licht
Dat de ochtend moest vergezellen
Donker zal de dag zijn die volgt
Op de breuk die diep door mij scheurde
Krakende scharnieren liet je achter
In de stilte van de dag
Vreugde was al een tijdje eerder vertrokken
Zonder dat ik er oog in had
Nu hoor ik het in de stilte
Dat alles is vertrokken
Niet eens zo ver weg
Maar…
tussenspel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 519 gemurmel van gebeden
weerklinkt in vlugge schreden
gezien door het oog van de nacht
vergaan schuifelend hun stappen
verlangen tekent in geheime kracht
vaag uitgewiste lijnen
laat zachtjes zwijgen verdwijnen
waar levenloos gefluisterd is
komt de dromenman niet wiegen…
't Herteken
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.703 --
Donker-oog staart, óverwijd van grote
jammer gesperd.…
Erf
gedicht
2.0 met 32 stemmen 9.385 Het oog over het rietland
en het ongewisse, te traag
voor iets anders dan stof.
Rimpeling van water
in de donkere, mosgroene
vonten van de avond.
-----------------------
Uit: Tirade 362, 1996.…
Negen levens
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.449 Het leven duurt zo lang
om jou te ontdekken
Wat weten golven van zijn
wat weet aarde van mijn zicht
een bijziend, tranend oog
Aangetrokken door jouw vuur
beloofde het warmte en licht
In de koude duisternis ligt
sinteling van jou en mij
wachtend om uit elkaar
jij en ik, van ons
besmet te zijn…
de aanschouwer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 277 zo
in het schemer schuifel
ik langs ramen
zie de mensen voor
het pratende oog
waar
kranten worden gevouwen
flessen leeg geschonken
een lied wordt gezongen
‘hij leve hoog, leve hoog’
daar
ben ik de eeuwige aanschouwer
de genieter van het raamkozijn
die vanzelf zal verdwijnen
bij het sluiten van het gordijn…
Kameleon
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 965 De kleuren doen er niet meer toe
Jij past je aan, verdwijnt in de achtergrond
van bovengoed en bovengroei
Als je hongert, dan vliegt een dikke
vlinder dichterbij en je tong is sneller
dan het menselijk oog schaduw kan zien
ontsnapt aan de puberende Peter Pan
hap, slik weg, je boert tevredenheid…