10278 resultaten.
Tijd heelt wonden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 131 Men zegt:
tijd heelt wonden,
edoch
wanneer de tijd op is,
krijgen wonden
geen tijd meer te helen!…
Gewond hart
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 674 Op het hoge ros gezeten
't lichaam star en recht
met koele waakzaamheid
immer berekend op gevecht
Benen omklemmen straf
de flanken van het paard
't vizier aldoor gesloten
in aanslag het puntig zwaard
Het harnas schuurt pijnlijk
dat wat diep geschonden is
doch nimmer is geheeld
bij gebrek aan vergiffenis
Wat zacht en kwetsbaar is…
wonden
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 5.100 nodig
omdat je er niet achter stond
zijn ze nu overbodig
neem je brieven van mij af
leugens die ik bewaarde
omdat je nooit echt om mij gaf
zijn ze nu zonder waarde
zeg je vrienden waar je bent
ik heb ze nooit gemogen
ze hebben mij niet echt gekend
maar wel teveel bedrogen
neem je foto van de muur
ik kan er niet naar kijken…
of wonden…
Wonden
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.783 Koud is je schaduw
die
ik weer zal vinden
als ik je naam
achterlaat
en je metgezellen
weten dat
je weer bloedt en
jouw bloed
hun angsten
laat verdwijnen in hun
trouwe littekens
die geen wonden
meer zullen worden.…
Wonden
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 164 Wonden die, niet zichtbaar
geslagen aanvoelen,
schrijnen de ziel.…
Wond
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 36 Ben jij mijn oefening
in mijn lichaam adem
te voelen en te voelen
opsteken tot een storm?
Ben ik jouw oefening
om te luisteren, alleen
een vraag te stellen
als ik niet verder durf
om fragmenten van feiten
en verwarring uit te braken
in een horten en stoten
van stiltes
die jij ondergaat
zonder comfort, zonder
dichterbij te komen…
Wond
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 93 De wond in de moederschoot
Er is geen diepere wonde
Een oneindig verlangen
Naar wat niet zal zijn
Verlies in het diepste van de ziel
Door eeuwen heen
Totdat het puzzelstukje past
In het raadsel van het leven…
[ Ik dicht wonderen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19 Ik dicht wonderen
uit wie ik ben, mijn wonden –
en brutaliteit.…
Onderhuids
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 1.110 broeien als een haard
die niet wil doven
tot uitspraken eruptief
de wonden schoonspoelen
en onderhuids desinfecteren…
Vastgeroeste dageraad
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 529 het was de speld
die ze niet zocht
maar vond
in een zee van
zoethoudertjes
ver, heel ver
van de hooiberg
ontdaan van de knop
was de punt nog intact
als een doorn in het oog
van de vergetelheid
en het speldenkussen
vulde zich opnieuw
met de roestige wonden
van haar dageraad…
advertentie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 325 ik ben een huis met open wonden
toon mijn zwakte niets is verborgen
wie wil er verder voor mij zorgen
herstelt mijn gevel pleistert mijn zonden
ik draag de wonden van de tijd
maar mijn wortels liggen diep gespreid
ik bied beschutting , rust en zekerheid
heet u welkom met armen wijd…
Van bovenaf
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.049 De wonden zijn dieper dan ze lijken.
En ondanks dat het is wat ik het liefste wil,
Wil ik niet langer meer zo zijn…
Potlood
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 81 het grijze potlood heeft
een eigen wil gekregen
om sterren te tekenen
boven kale verlatenheid
in een land zonder horizon
gelokaliseerd zonder kleur
en niemand die de liefde proeft
in de wonden van het oude grijs…
moord
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 116 hij kwam uit een land
dat eindigt op –stan
de vrouwen dragen er
tralies voor de ogen
de mannen zijn er stoer
en onmenselijk wreed
in een land ver weg van –stan
baarde hij
nieuwe wonden
in een oude man
en nieuwe trauma’ s
ter herinnering aan
een dode oude man…
Jij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 625 ach ik ben oud
niet alle wonden
kunnen nog helen
al meer littekens
heb ik nu dan huid
maar jij blijft jong
althans in mijn ogen
ook al evenaar je
bijna al mijn jaren
je zonnestraalt me
door de donkere nacht
bedekt rauwe wonden
met een fluwelen korst
je lach stilt de pijn
van botte messen
die het lange leven
almeer in me stak…
nieuwe takken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 367 uit oude open wonden
schieten scheuten
jonge takken
nieuwe knoppen
verse blaren
bloemen
een wandelende
bloem boom tak
vertakking bloesem
knop kelk vrucht…
Niet gezien
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 259 Toen de bast de oude boom verliet
De pijn te veel gestorven van verdriet
Toonde hij naakt zijn aangedane wonden
Door verliefden ingekerfd zo diep zij konden
Natuurlijke schoonheid die hij gaf
Dient hij nu als kist in een graf…
Wederkeren
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.135 Waar de geliefden vreemdelingen zijn
in
oude schaduwen van bittere wonden
van nijd en angst
is de tijd
wat ik wens
en niet meer
zal vragen als de dood mijn laatste
vriend is
en alleen een geboren droom
mij
nog
zal
laten ontwaken
in het licht
waarin alles
zonder levenskracht
bestaat…
Als je komt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 2.739 als je komt,
zet dan die
oude last
van je in
de gang
Want:
ik
zal je mijn
stoel
en
steun
geven
De wonden…
WEG
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 898 ik ben een stuk verdriet
een lied zonder veren
te oud om het geluk
af te leren
alles was wonder
alles is wonde
alles voorbij
alles : zij…
oud zeer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 276 donker omvat door de nacht
stijgt worsteling naar boven
om duwend een plaats te vinden
als een demon: het oude zeer, niet goed geheeld
ik wil daar niet verblijven!
er komt geen rust
geen magnolia die geurt
geen klanken
die kunnen strelen
alleen de tijd
zal de wonden helen…
RANCUNE
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 170 zodra de meute schrikt van eigen woede,
teleurgesteld haar dwaasheid alweer wegslikt
en machteloos, ontgoocheld, aan haar wond likt
dan lacht De Macht, maar wel uit arren moede:
lijkt alles bij het oude en bedaard
rancune is er steeds en vaak ontaard……
verborgen leed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 294 Harde knuisten kliefden
diepe wonden in
de onschuld van zijn ziel
Over de wangen van de oude
man
rollen de tranen van een
kind
Hij zet zich neer
Zijn hoofd rust in zijn handen
Hij kan niet meer
De tijd bewaart verborgen
leed en geeft het vleugels
Diep verdriet uit ver
verleden dat er vroeger niet
toe deed
vliegt uit
De oude…
Omslag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 723 Waardoor ik ben gebroken:
een overmoed die is opgestoken,
wond werd weer die oude kras.
Een splijting die me verwrong
me vervreemdde en verdrong
de man die ik feitelijk was.…
De dood van de oude dame
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 674 vanaf een grote hoogte
kijk ik het leven aan, de dood van de oude
dame is slechts een wond die sluit
haar gezicht lijkt vertrapt maar is slechts
een bladzijde uit een oud geschrift, geen
doctorale betekenissen of een afdruk
van de grijns die haar heeft verstikt
de dood maakt hindernissen en
spreekt van binnen uit
bemoeienissen die streelden…
Zandvogel
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 227 Wind dreigt storm
traant ogen overvol
bomen worden oud
de natuur lijkt dol
Zand stuift in ‘t rond
vult knarsend monden
verduistert het licht
schuurt verse wonden
Daar staat hij pal
rug tegen de muur
neus in het zand
struisvogelnatuur…
roost in rood
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 215 armlengten liefde
in een tekort
van jaren
ringen cirkelen
relatie
tot sleur
leven
in de kring
van verveling
je roost
in rood
van je wonden
ze bloeien
in helen
van jou
trouw in
de uren langs
muren van oud
ik wacht
alle dagen
op morgen
met jou
is vandaag
ons heden nabij…
De(n) draad
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 290 Hij staat er weer de grenzen af te tasten
De dunne lijn tussen de Lage landen
Daarom terecht genoemd de draad der schande
Een vijand die veel te diepe wonden kraste
Hij leeft nog in tal vergeelde boeken
Op oude foto’s schreeuwt hij om begrip
Totale waanzin brandt op ieders lip
Gezond verstand is mijlenver te zoeken
De dwaze draad om…
belofte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 als ik in liefde voor dit kind
mezelf mag verliezen
dan laat ik me weer vinden, in zijn ogen
en zijn huid vol zoete geur
de haartjes, goudgetint van kleur
verdrijven
mijn mineur
om oude diepe wonden
ik verberg me in zijn lach
en waar ik weerstand heb gevonden
blaas ik
zachte wolkjes
door een hemelsblauwe dag…
maanlicht
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 494 diep gegraven
in de kraters van een ziel
dieper
niet te doorgronden
hoe ik viel
in diepe wonden
oude zonden
gekerfd in mijn hart
ving jij
een gevoel
zo diep begraven
en ontwaakte mij
maak me niet wakker
laat me toch
ik sliep
met je armen
om me heen
zo zacht
droomden wij
het licht van de maan
de nacht
voorbij…