Alle inzendingen over overeind

me recht overeind…

Hij was nog een samenraapsel van het verleden, dat zich niet meer overeind kon houden al had hij het wel gewild. Hulp kwam uit het zuiden. De warmte van de zon verwarmde de zwartheid van zijn gedachten, liet zijn hart opnieuw in ritme kloppen. Hij had nooit gedacht, het verleden vaarwel te kunnen zeggen.…

De pijn en negatieve kijk zijn er, om jouw kracht te meten aan de werkelijkheid de pijn en uitdaging daarvan zijn er ook om vreugde en rust te vinden en waarderen juist als je dacht, dat ze er niet waren komen ze om de hoek kijken, wanneer de vlam tot kalmte kan bedaren.…

niet meer vol, zwaai wiegend nog even, armen wijd en treurig grijnzend, molenwieken piepen, knarsend struikel ik, ik val, ik val tegen maar kom met scheve grijns weer overeind. ------------------------------------- uit: 'Zoek de lege gebieden', 2008.…

Elke morgen klinkt: steeds vallen en weer opstaan, voortgaan aan Gods hand.…

Een spoor van groen komt mij tegen; met nijvere steken in de hemel gezet, zigzagvegen in het boven blauw. Haar zwijgen is vergeven aan de grillen van de wind, gniffelt met giechelende vogels, juicht over daken, toont de portieken. Laat maar waaien zingt het loof. Haar stammen kunnen dragen. Haar stilte wortelt diep onder de schaduwkronen…

in deze dunne tijden moet men van ijzer zijn het wijze lot zendt geen waarschuwing vooraf moeder van het bos zijn een baobab kaarsrecht als een Romeinse pilaar glinsterend in de zon blaadjes van de perenbloesem zijn vluchtig reizen als vlokjes sneeuw in deze smalle dagen moet men waarachtig zijn het wrede lot laat weinig van…

Lang dacht ik De strijd die Het leven is Te kunnen winnen Door als een egeltje Opgerold door het Leven te gaan - Niemand hoefde dan Mijn stekeltjes te Zien, ze nooit Overeind zien staan, Nu merk ik dat ik een Stuk minder onzichtbaar Ben door mijn stekels In de volle lengte Uit te rollen, en ze Vervaarlijk overeind laat…

Er is iets dat veel verder gaat dan verdriet iets in en om mij, krachten ook door de botten en heel het zenuwstelsel heen. Iets dwars door mijn hoofd. Er is iets dat verder gaat dan ellende of pijn. Iets buiten het waarnemingsveld: íets in mij, van een grote held! Ook een nieuwe vorm van zijn. Iets in mij.…

Veerkracht Stilte heeft voor mij geen vragen antwoord ligt te rusten in het brein alleen wanneer immens verdriet of pijn nog vraagt naar het waarom wordt stilte uitgedaagd ligt het schreeuwen voor de hand dan verlang ik naar intense rust met gesloten ogen vraagt het gemoed geen mededogen waarin ik verzand veerkracht is soms schijn…

Met de hoop die ik altijd in mijn hoofd draag kan ik alle tegenslagen aan, overal en nergens, blijf ik daarom overeind staan.…

één streep staat overeind en één ligt er op z’n zij het stelt niks voor en toch maakt het me blij…

Toen ik struikelde lag ik met haar op de grond zij eerst beweegloos we krabbelden overeind samen liepen we verder…

Ben ik het of jij die steeds over schuld struikelt een gevoel dat nooit verdwijnt is dat van belang want wie als eerste opstaat helpt die ander toch weer overeind…

Even geduld nog, hoor Wacht op het raadsbesluit Zo staat de hondenpoep Naar het nu schijnt Nummertje één op de Prioriteitenlijst Dat houdt waarachtig De hoop overeind…

Met drie man moeten ze hem ondersteunen, Als men hem loslaat zijgt hij naar de grond. Wie zo zijn vrijgezellenfeest afrondt Zal vaker op een ander moeten leunen. Verstoken van een innerlijke rem Loopt die zich in het leven vaker klem.…

Rustig overeind komend van de dagen maanden jaren zonder enige zekerheid bewaar ik hier alle herinneringen voor later om te leren niet te keren naar het leven van mijn ouders…

Voorgeschreven regels Vrijheid binnen vormvaste Gewaarwordingen Mijn haren, recht Overeind mijn ei Kan nooit kwijt Scheldend, kerend Onmogelijk tij En dan toch, bewust, strijd !…

Zij tilt zich overeind en in het licht en maakt een stil begin stil met zich zelve, langs het smalle lijf liet zij het hemd afvallen, dat zakt tot in een dunne kring van plooien, een weinig mijmering zet zich, zij ziet naar beneden de blootheid van haar eigen leden, het vreemde van het nu gebleken lichaam en de schemerbleke…

Ik zet mijn tijd stil Gewoon omdat ik dat wil Ik draai het leven terug En sta op een emotionele brug Tussen blijdschap en verdriet Het zijn tranen die men niet ziet En een lach die niet verschijnt Hoe hou ik mij overeind.…

onze rit kwam abrupt tot een eind wij vlogen door de lucht, maar de boom stond nog recht overeind.…

Banjerend langs de straten Op een bankje met een fles Diepdoordachte ogen Bedrogen in de steek gelaten Of gewoon alleen gebleven Je moet overleven Overeind blijven in je verdriet Je anonimiteit Is je realiteit Je lach is schimmig Je leven ijzig De winden waaien Vanuit alle kanten Diep kijk je bij mij naar binnen Net of je weet van het…

nog heb ik je gevonden toch voel ik ogen priemen in m'n rug haren klauteren langzaam overeind en geleidelijk naar benee tot ik de jouwe vind en de mijne neersla, en me slechts kan hullen in stilzwijgen…

400.000 dollar te vergoeden Een flinke dwangsom voor het ziekenhuis Een operatie leidde per abuis Tot chronisch overeind staan van een roede Hoe lucratief, zo'n miskleunimplantaat Als je standvastig blijft. Recht zo die gaat!…

zo ken ik mezelf, steeds weer overeind stijf van zelfvertrouwen ik ben rechts maar soms doe ik het links om de spanning er in te houden ik weet niet hoelang ik dit nog pik maar wel dat ik elke ochtend wakker word…

uit het open raam het valt op de harde grond tussen de oren en spreidt zich als een wolkje uit verscholen in het struikgewas toch blijft hij geloven in een soort rechtvaardigheid die niet van deze aarde is hij kromt zijn rug, schommelt komt geruisloos overeind…

Het antwoord weet vast elke knappe kop: Ze kunnen lelijk vallen, naar het schijnt, Maar komen toch snel heelhuids overeind.…

Het antwoord weet vast elke knappe kop: Ze kunnen lelijk vallen, naar het schijnt, Maar komen toch snel heelhuids overeind.…

voordat ik opsta, rechtop ga lopen, ben ik homo erectum maar dan wel hetero sta ik aderenkloppend overeind en verlang naar het neerhalen van mijn vlag gulzige lippen is wat ik vraag mogen aan mij tippen graag en traag…

Hoe waarachtig is mijn verlangen Naar eenvoud - simpel verlangen Dat mijn leven overeind houdt, Te midden van de mateloosheid Die modern leven wordt genoemd, En ik het mensenkind ben dat huilt, En daaglijks ten prooi valt aan De overdaad die mijn wereld vervuilt…