Alle inzendingen over overlevering

zijn we tot op heden overlevers van een oorlog nooit gevoerd maar wel verwacht geen overwinnaars geen verliezers overlevers zeg het zacht…

Genetisch opgeslagen verdriet geschreeuwde woorden verzwegen en opgehoopt achter een muur van pijn Opgetrokken uit stenen die als valse brokstukken lava uit je mond vielen en mij genadeloos verpletterden Hoop en geloof stierven verstikt onder een versteende laag niet te ontsnappen duisternis ik heb mij aangepast, ik ben een overlever…

het begin ligt diep verborgen onder lagen water en modder het begin is de chaos waaruit de orde ontstaat daar liggen glanzend als goud twee grote eieren waaruit de aarde en de hemel barsten daar botsen de koude en de warme wereld op elkaar daar ontstaat Ymir de IJslandse reus uit gletsjers en uit vulkanen diep onder…

Zo is overlevering altijd het maken van herinnering.…

de herfstwind haast zich door de brede boulevard trekt een wervelend spoor in het verlaten afval schuurt meedogenloos langs huid en opengewaaide jas knarsend, razend, oogverblindend slaat hij een bres in gedroomde zandkastelen over de barre vlakte hinkelt een opgejaagde plastic stoel het kind snakt naar adem zijn schreeuw bedolven…

een oud gezegde driedimensionale kracht in stilte dragen…

mij is uit overlevering en van de buurvrouw bekend waar het einde is maar ik mag hangen als ik iemand kan vinden die mij weet te vertellen waar het begint ik ben altijd te laat…

rijpende gedachten ouder, verlaten we ons op bestaande sculpturen waaruit nieuwe worden geboren in het besef dat alleen die overlevering telt waarin de humane waarde geldt.…

Wat deed ik anders aan de rivier dan fuiken uitzetten, luisteren naar oude bloeddoorlopen verhalen, grommende in haar binnendringen en een gouden zoon voor na mij maken? Goed, dat was vroeger. Maar het was deze oever, waar het gebeurde dat ik bij maanlicht, onder het knopen van netten, tegen het bosrijke donker daarginder iets wonderlijks…

rijpende associaties ouder verlaten we ons op bestaande normen waaruit nieuwe worden geboren in het besef verloren, dat alleen die overlevering telt, omdat alleen de humane waarde geldt?…

Dank zij de doden Bezit van vrijheid Bezit van denken Een bezette generatie Gène van een natie Genen en ratio Collectieve spijt Ongeacht leeftijd Overdenken Bevrijding beleven Door overlevering Over leven…

het blauw en wit van het land in de verte beschrijft de eeuwenoude mythes met de kracht van overlevering waarin je wel moet geloven geluk is hier aan boord gaan op weg naar dat betoverende eiland in gindse verte…

de klei is niet gekozen zij is je toebedeeld kleur structuur en kneedbaarheid zijn ingrediënten voor je leven je spatelt vormt strijkt en plakt erbij eraf al naargelang de dag soms snijd je weg wat overbodig is geworden bewaart restanten in herinnering zet aan wat in de mode is gekomen een relikwie uit overlevering in dit levensbeeld…

in blauwe nachten wil ik mij overgeven aan de slapenden zoals ik mij overlever aan hen die mij lezen met wijd open ogen poëzie opslokken in draden van begrippen buigzaam vlechtend in het weefwerk van tijd verbeelding in het licht van de zoete maan…

ik draag een paar kleine woorden in mijn handen waar ik af en toe aan denk verstrooide verbanden diep in handpalmen verborgen als ze de weg naar elkaar niet vinden laat ik ze dan zonder overlevering verzanden als stukjes papyrus in het zand van de Sahara?…

k draag een paar kleine woorden in mijn handen waar ik af en toe aan denk verstrooide verbanden diep in handpalmen verborgen als ze de weg naar elkaar niet vinden verzanden ze zonder overlevering als stukjes papyrus in het zand van de Sahara…

de rand van de stad nadert, het water rammelt al aan ingewanden dit stuit op bezwaren, onoverkomelijk, genadeloos men stelt geen vragen over de houdbaarheid van eeuwig het antwoord houdt zich schuil binnen de muren van de stad volgens de overlevering ligt daar een vergiffenis begraven…

Er is niets oud en ook het nieuw is er altijd al geweest, voor de piramide is ook de sfinx slechts een waakbeest, een schil in de terminologie van beelden waarover men denken wil, deinen ideeën voort in menselijke overleveringen,de jaren schouder aan schouder in een besef dat tijd niet bestaat, worden alleen rijpende gedachten ouder…

zij hebben regelmatig op het randje gelegen tussen leven en voorzichtig vergeten zijn waar stilte in paniek geen misbaar maakt en rust alleen de schijn van vertrekken voor laat gaan overlevers met handen en voeten door het eigen lot beschoren in een proeve die al verloren lijkt…

Je voelt het wel: de druppels die zich traag en weifelend overleveren aan de zwaartekracht. Het hart is onveranderlijk van vorm en in slag. Het smeltend hart van ijs is een ander verhaal: het wordt groter, klopt zachter en zet de deuren open.…

Overleveringen die weer herinneringen worden. Nagelaten boeken over wat voorouders dachten. Levensreisverhalen zijn het die niet versleten raken. Levenskunsten zijn het die blijven voortbestaan. Onsterfelijke geesten die ze hebben gegeven. Nalatenschappen zijn het. Voorlatenschappen zijn het, die ons allen laten voortbestaan.…

De afgelopen dagen denk ik meer en meer aan het eiland van mijn moeder en het huis van haar vader, het had blauwe buitenmuren en geen deuren, zoals de meeste huizen aan de baai. De zee, het blauwe huis op het strand, de boom in de keuken die men uit bijgeloof niet had willen omkappen, er was zelfs een gat gemaakt in het dak - alles komt…

Meanderende vingers boven een ven van mistige geschiedenis her en der een pallisade van vergulde ruggen het hoge woord dwarrelt van een schutblad en ergens erboven de zielen van ongeboren dichters met een weerklinkend welven ruggelings zonder spreken noch een voetwaarts horen het heden vermenigvuldigt zich hier in de baarmoeder…

ik zoek verdwaalde woorden in verborgen hoeken van mijn geest waar zij huizen onder stof en tussen muizen in schatkamers van eens geweest ik poets ze op ontdek nog andere rekwisieten zo maak ik het verhaal compleet niet uit de oude doos maar jeugdig broos weer klaar voor een nieuw leven hun bestaan heeft generaties goed gedaan…

De zangers van het oude Griekenland krijgen in sagen én jonge boeken, die blijven waken als zorgende kloeken, onsterfelijke lof, door tover omrand. Schone stem bij lier verwint nuchter verstand, vindt drukke stad, eenzame uithoeken. Zelfs planten, dieren en rotsen zoeken het spel, waarbij de koudste ziel ontbrandt. Aan onbekende, verloren…

Tientallen eeuwen her zag men in het warme Oosten soms zeemonsters opduiken potvissen spoten hun damp de krokodil verliet dikwijls het water verruimde zijn roofgebied wonderlijk! zo 'n enkele slang of hagedis zweefde eens tussen twee boomkruinen dieren schiepen in landen als India China en Japan schone vertellingen waarin gestreden…

Ik hoor je in ieder woord als een zucht van herinnering adem ik het verleden, zuurstof van de overlevering. Jij bent zo onlosmakelijk aan mijn ik verbonden dat ook in het heden jouw stem nog wordt gehoord.…

Zwevende oogjes om je te lezen, duizenden bellen van bewustzijn en in iedere ademtocht wil ik je kleur bekennen je weet de naaktheid van het blad naast elke voetstap weg te leggen een overlevering van kracht wanneer het maanlicht samenvloeit met het hemelwater in je hart dansen de vlinders een ode van sierlijkheid.…

de kerst mooi aangelicht een smakelijke dis een hang naar vrede in gezang in overlevering de kerkgang maar de boom is kunst de lunch weer overdadig en kerkboeken overjarig het stille nacht door drank verkracht de vrede uit elkaar gespat de boodschap wordt weer niet gehoord door de verpakking in de kiem gesmoord…

het verval ten voeten uit als bij de oude romeinen de opkomst, bloei en teloorgang zo kwamen, zagen en gingen ook de Spanjaards zij lieten een afdruk na in de tijd het lief, doch vooral leed uit overlevering waarbij lijfsbehoud en hongerklap schering en inslag waren een stukje historie in de volharding van een gemeenschap zomaar ergens…