Alle inzendingen over paraplu

het passen en meten van kleren en voedsel vereist veel denkwerk die extra warme trui drie ontbijtkoeken een windvaste paraplu reizen gaat altijd anders de helft is niet nodig laat die maar thuis begin daarom nooit een week van te voren neem wel je paspoort mee…

ik hoor stemmen ze lopen buiten onder een paraplu ze praten over boodschappen en over het weer ze vliegen naar boven langs de ramen die gesloten zijn en zo gaan ze steeds hoger en hoger de donkere lucht in langs de scherven van licht van de lantarenpalen en ergens vol heimwee zijn de stemmen naar de zalige zomer…

een meeuw wacht op een trapgevel tot de viskraam afgebroken is koude stralen spoelen een stroom andijvie in de regen de marktmeester gaat rond langs de droge vierkanten de armen op de rug in een boom hangt blauw papier en een man rakelt met een zwarte paraplu het verleden op tussen de kisten…

Snelle auto's grote plas vele druppels op regenjas paraplu's vliegen in de wind flinke plassen stampend kind donkere wolken volle maan vroege avond lichten aan kachel hoger winter pret en vanavond vroeg naar bed…

Kwam je pas weer tegen in een miezerige regen een schuchtere groet vanonder twee paraplu's net of we elkaar nauwelijks kenden terwijl we een half leven als verleden hebben zag ze plots weer gaan mijn idealen van destijds met wat er nog van over is slaat de balans door naar onvervuld…

is mijn betrouwbaarste paraplu.…

de suggestie dat de paraplu ons zal beschermen tegen onheil dient als larie te worden terug verwezen naar het rijk der fabelen hooguit zal het wat soelaas bieden aan hen die onverwachts worden geconfronteerd met uit lucht vallende regendruppels maar voor de rest heeft het helaas voor hen die er meer van hadden verwacht weinig eerwaarde…

Met flesjes water en etenswaar staat mijn rugzakje reeds klaar Paraplu er nog snel ingepropt, je weet maar nooit hoe het weer zich ontpopt Winddichte jas, stevige schoenen aan, popel ik weer om te gaan wandelen met een groep leuke mensen die, net als ik, even niets meer wensen dan te genieten, ook al is het guur, van de schoonheid van de Nederlandse…

ik fluisterde het is nooit of nu toen wij onder de paraplu in het gutsend regenwater huiswaarts liepen je keek me aan zag je ogen voorzichtig heen en weer bewegen gevoel nam ratio eens goed de maat in doorslag geven je lachte ja suste mijn gefluister met een kus die het hele universum sloot toen ik dieper in je mooie ogen dook…

schrijf met zwarte verf het korrelige verhaal van jou noch van mij schrijf over het eiland zonder beschutting waar de boot je bracht schrijf niet over het afgesneden zijn van het vasteland schrijf niet over slagregens het gebrek aan een paraplu schrijf niet over liefdeloosheid en onwrikbare dingen schrijf als het niet…

We komen elkaar weer tegen, veroordeeld tot jou zo lijkt het wel, als mijn vrolijkste paraplu in najaarsregen…

ik fluister woordjes in de regen vang een regenboog met mijn paraplu dans de zonnedans in grote plassen tot zij mij lieflijk omarmt nodigt ze me uit tot grote avonturen daar waar wolken niet reiken kunnen lacht schoonheid mij tegemoet evenals zij die zich al eerder overgaven daar schijnt een andere vorm van liefde die niet uit te leggen…

mijn rijkdom zijn mijn jaren jij bent rijk met jouw jonge ziel we zijn beide rijk aan liefde is er genoeg geluk voor ons allebei of moet er nog iets bij dan pluk ik herfstregen voor jou en mij en paraplu laten we als een bodyguard altijd boven ons waken…

Voor de zoveelste keer erin gelopen De valkuil die kwetsbaarheid heet Zolang hun woede en angsten nog welig tieren is veiligheid onder het tapijt verstopt Uitgedrukt in regendruppels storten zij zich uit Hoosbuien waartegen geen paraplu bescherming biedt Pas wanneer de luchtbel zo sterk en helder Pas dan is verdrinken niet meer…

dit moet mijn dochter niet lezen want zij wil mij niet dood dus alles wat je zegt daarover wil zij niet horen we zeggen er niets over terwijl we uitkijken over de oranje daken en het plein natte sneeuw die valt mensen onder paraplu's wij zo prettig binnen terwijl zij zwanger is ben helemaal niet van plan trouwens om dood…

Er zit geen schot in mij, Want ik draag een Loden last om mijn nek, Probeer me voortdurend Aan haar te ontworstelen Die begin en oorsprong was Van dit leven, de paraplu Boven mijn hoofd waaronder Ik altijd schuilen kon - Langzaam valt zij nu uiteen Als een rottend kozijn Dat zo veel jaren door Onderlinge verbanden in Het lood…

Een moeder geeft haar kind een hint, deze schuilt tegen haar aan onder de paraplu. Het is donker, toch is het dag. Een koe staat met haar kop boven de sloot, haar kalf zuigt aan haar uier. Toch is er deze dag veel licht ondanks dat hij donker is. Velen is dit zien niet gegeven, toch bestaat hieruit ons leven.…

honderd duizend leugens regenen zonder waarschuwing over paraplu loze hoofden hun vervuilde vergiftigde water slaat stinkend de naakte waarheid in bodemloze putten en nooit genoeg hebbend luisteren lichamen naar loze beloften over zielloze gouden kalveren honderd duizend lege leugens kunnen putten niet dempen zelfs niet als het levenloze…

de eindeloze regen meurt en pleurt zijn striemend gezeur neer op de wereld meer doet het niet om iets te verhelpen aan zijn humeurige staat van nat te worden de wind heeft aangevallen verklaarde zijn paraplu vervallen en blies zijn argumenten weg van stevig en windbestendig tot een dieptepunt van ellende en kleumen in de kou alsof…

Een hoest of niesbui en dan ook nog snipverkouden We kleden ons te dun,te dik zijn regenjas of paraplu vergeten Soppen in pas gekochte schoenen laarzen vergeten in een kast Ja,hier in Holland een blote bruine bast...? Vergeet... het maar.…

het regent in mijn hart terwijl de zon vrolijk oogt heb ik wel genoeg tegen je gezegd hoeveel ik van je hou, en hoe mooi je bent wanneer de ochtend zich uitrekt en jou zachtjes aanraakt door de lichte gordijnen het regent in mijn hart weet niet of er 'n paraplu bestand is tegen deze enorme bui ga met een leeg gevoel verder tot ik me laat…

Voor de koude, grijze dagen kocht ik jou een paraplu. En een hele dure wagen gaf ik met plezier aan u. Maar ik kan geen cent bekomen door te dichten en te dromen. Daar om doet mijn hart z'n plicht met een dankbaar, klein gedicht. ( geschreven voor m'n pa, toen ik 12 was )…

zie eens die parasol! wappert en klappert maar. hangt op half zeven nu zomer zo sloopt en weer de bui heeft, zo'n slagregenachtige heb ik dat ding maar tot plu omgedoopt…

Misschien ben ik verdwaald Verdwaald door al wat me is overkomen Met laarzen en een paraplu Stamp ik door de plassen Lachend en genietend nu Ik ga me straks wel wassen Aan de eendjes voer ik brood Van mijn moeder net gekregen Anders vriezen ze straks dood Ik zie mezelf de zak nog legen Misschien was ik gelukkig Gelukkig door al wat…

Een man in een rode kaftan tovert een gele paraplu tevoorschijn en geeft zo nog meer kleur aan deze dag.…

somber lekken grauwe trekken eindeloos hun koude sporen in miezerig venijn ogen door de kou maar half geloken willen er nu even niet zijn toch lachen de plassen spetteren dikke druppels uit de plenzende bui halfzolen zomerschoenen aan einde van seizoen soppen smerig straatvuil binnen zelfs de paraplu met tig geknakte…

het leven is zoals de zondvloed in een glas monumentale afrasteringen die roestig hun kader omheinen op een mondiaal niveau, de dood ontwijkend zoals een paraplu in ademsnood opgeklaarde luchten als honingbrij zo zoet touwtrekkerclubjes dansfestijnen mooie hoedjes en reumatische pijnen je laten afleggen door een onbekende en zelfs…

Je paraplu is ingeklapt je valt ten prooi aan de serpenten in een taal die jij niet snapt je woont beschermd op indicatie in een huis vol ex-patiënten met zware medicatie Je schaakt op pure logica naar een eeuwig pat je slikt neuroleptica en de ogen staren mat bij elk afscheid ga ik dood maar ik houd me stoer onder mijn…

Paraplu beschermt huid tegen zon en regen drupt verlichting door. Vensters in het hoofd over het hek van illusies, springen lammeren.…

op het pad liggen kronkelige takken die de boom niet langer dragen kon op de grond achtergelaten bladmuziek de verregende ROUTE 66 en onbespeelbare Groove Blues in de vijver drijft in tevergeefse dodelijkheid een uitgewoond pakje Camel sigaretten uit de struiken steekt een rode vervormde paraplu voorgoed uit de wind gehouden en…