Alle inzendingen over peil

zomaar een glimlach bewustzijn van de zegening ervaren van een zieleband je stem zo dierbaar door de telefoon helder en helemaal hier, ik zie en hoor en al mijn voelsprieten proeven je bent aanwezig zonder lijn geluk is groot en klein en metershoog peil ik de liefde met mijn derde oog…

Ik heb je gezicht ontmoet het ging naast mij zitten Grote vogels klapten hun vleugels uit en ik greep me vast aan hun poten Langs heuvels langs dalen vlogen wij te snel voor mij te langzaam voor jou je ogen raakten het wit van de maan en je overdenkingen waren niet meer te peilen…

ben doodop mijn geest doolt door het niets murw geslagen kom ik ten ijs stuurloos de kilte trotserend onder mij het donkere niets krakend en steunend hoor ik met beangstigend geluid de echo het verleden peilen met onder elke bladzijde mijn paraaf... Elinora, 22 december 2010…

Ik op de fiets peil het kind in mezelf, dat schooltje wil spelen. Ik op de fiets en de regen de regen verregent het verscholen kind. Ik arriveer, zet de fiets in het rek, hang een slot aan mijn ziel en geef tamelijk tamelijk les.…

Vriendschap is het weten dat de ander in zijn mysterie altijd anders blijft en niet te peilen. Vriendschap is vrede vinden in de onvrede van ontgoocheling, van niet-verstaan, niet krijgen.…

het wassende water stijgt tot ongekende hoogtes doet boten uitrukken voor dingen van alledag overledenen ontkomen niet aan natte voeten nietsontziend de stroom die hen overweldigt dagelijks peilen zij de grond hopend dat de zee haar armen opent daar zij niet met zeebenen werden geboren…

gronden te diep onmogelijk te peilen en als ik dan sliep droomde ik bijwijlen de donkere diepten naar boven in angst en in zweet kwam ik dan bij verwonderd, 't is niet te geloven hoe wijds is mijn ziel hoe stroomt haar getij de verre verten maar ook dichterbij de sluimerende kusten te diep zijn de gronden van het onderbewuste…

dorp van oude vertellingen beslecht de tegenstellingen niet op de vuist geen zwellingen ontvellingen ellendelingen onthullen de stellingen peilen de meningen wie zonder zonde is gaat stenigen om zijn nood te lenigen maar niet in Sellingen daar hoort ieder ontspannen naar ieders vertellingen zonder problemen zonder vooraf vooronderstellingen…

Uit de aandrang van de tong, om de geestdrift te bedrijven, roert zich opnieuw, komt naderbij, beklemt in alles wat zich onderscheidt, komt in lauwe tranen dichterbij, daaruit peil ik wat er nog te verwachten is uit deze gaven, wat heb ik zelf te vergeven, waar ik schuld aan had, te voldragen tot het einde waar geen grens meer is, alleen…

O gij reuzen van het witte papier en letter Gij schrijft uw gram in cijfers met plezier En bezorgt uw lezers dagelijks veel plezier En kleineert met uw waardering menig kleine etter Maar u schiet dikwijls uw peilen veel te hoog Straks komen die dwergen treffender van hun boog…

Het peil van al het water daalt gestaag totdat misschien Over wat weken of een maand het eindelijk weer regent. Waarschijnlijk dacht u net zomin als ik dat dit ooit kon: Als ’t doorzet met die hitte gaat ons water op de bon.…

De temperatuur van het water stijgt, evenredig met het peil. Alsof een bad zich vult. In de spiegeling zie ik je steeds beter, zoals jij mooi bent.…

Het peil is stabiel en de geur en de dampen de dood verwekt lichte walging is eeuwig als wroeging die leven bewijst als een last zuur scheidt zich af uit vochtiger delen en etst teveel grijs in dit drama diep en te breed als een gang Broekland bewijst zich zompig als spijt als deuren knarsend vallen in sloten.…

de poolkap ontdooit, door smeltend ijs rijst het peil in oceanen vermengd met zoute tranen; miljarden zijn het, bedroefd geplengd machteloos ervaar ik het verlies, en zelfs uit zuidelijke streken waait soms een kille bries tergend langzaam, we doen het rustig aan, helpen wij onze aarde uiteindelijk naar de maan…

Hoe diep de afgrond Is waar langs ik Gelopen, soms geslopen Ben, kan ik van hieruit Niet zien, geen meting Mogelijk om deze diepte Te peilen en van de juiste Mijlen te voorzien, Afgrond met op de diepste Bodem een sediment van Onverwerkte emoties die Mij met alle geweld Naar beneden trekken, en zonder Mededogen naar zich toe…

Ook mijn zinnen schieten tekort om al jouw diepten te peilen. Toch werp ik keer op keer het woordlood uit in een machteloos gebaar en laat het in het donker doordringen en bezinken, tot het op de bodem stuit, waar zachte sponzen groeien en groeien: oh, machteloos gebaar!…

Je moet niet aan leiden lijden Soms de meiden mijden Aandacht aan de weiden wijden Zoals ze van alle zijden zeiden Je moet niet naar nijgen neigen Soms een steiger bestijgen De pijlers goed kunnen peilen Langs de zijlen kunnen zeilen Je moet geen vijlen veilen Soms je vermeien vermijden niet tijdens de reien rijden iemand die vleit nooit…

het zinken doodstille dagen in blauwe koelte gewacht op de avondval een duister peilen van verlangen zonder naam eindeloze vlucht de vlagen van het donker het zinken naar de diepte de angst angst is al het wit het suizen in de oren de rand van de nacht het stuurse zwijgen het onuitgesprokene angst is al het wit voor het…

vermalen doelen, onuitwisbaar miskent en toch eenvoudigweg te herleiden naar de noemer van het bestaan beelden doen er niet meer toe het aangezicht is majestueus liefde bloedt niet in open wonden verder dan mijzelf kan ik niet gaan ik peil mijn eigen diepte strooi geen strooisels zonder doel maar raap graag het miskende nooit voor…

Peil ik je diepte? Voel ik wie je bent diep van binnen? Deel je jouw hart en alles wat er leeft? Ik ken je naam en herken je gezicht Dat is slechts mijn zicht op jou Boven, achter een scherm Heb ik duizenden vrienden Beneden, in de woonkamer Zie ik er geen www.koertkostergedichtensite.nl…

En daar is het weer het stemmenjagersgilde vorm zonder inhoud... ...niet gehinderd door gebrek aan vaardigheden op lyrisch gebied... ...daalt zienderogen op Gedichten.nl het Nieuw Nederlands... ...kijk eens verder dan wat rijmende akkoorden benut fantasie... ...jaag niet op gewin geen cliché's meer s.v.p. zeg dan liever 'NIX…

Zij verheffen ons mooie Nederland tot boven Amsterdams peil. Al komt het water dan nog zo hoog, houden wij de voetjes lekker droog.…

Zo alleen in zijn eigen wereld -soms plots zo helder Klimmend op een berg frustratie -soms zo teder en diepgaand gesloten en niet te peilen -zo hard vechten tegen jezelf zo vol levenslust, dan weer in de put -krampachtig claimen zoeken naar houvast -buiten zinnen van woede in een rustig vaarwater -verstrengeld in de liefde twee zielen -…

Nooit had het Gronings grondgebied gebeefd Voordat het grote gasveld werd ontgonnen, Miljarden kuub aan gas is er gewonnen, Dit jaar zelfs meer dan waarnaar werd gestreefd. Begrotingstechnisch is het simpel zat: Men dicht het ene met het and’re gat.…

met geleende woorden breekt het hart open akkoorden die trillen van emotie peilen de diepte van het verdriet zo wreed geen mens kan bevroeden hoe de pijn snerpt de onverdraagzame woede, het eenzame gevoel van onmacht een donkere spelonk waar het gif van de dood het leven wil breken o, worden mijn zuchten opgevangen in een stevige…

Met een beau geste Nam hij afscheid Van kamer en partij Buiten westen Met wind in de zeilen Steeds hoger te peilen Is het boegbeeld ten onder Door financieel gedonder Politiek sympathiek Met een plastic verhaal Als zonnebrandcrème Aan een aanmeerpaal Failliete speeltjesboel Teloorgang van een krant Vijftig plus of min Meer zat er…

hangt de wereld voor zolang het duren kan van reislust aan elkaar geef mij een atlas ik draag hem op mijn rug over de aarde ik loop de barre sneeuwnacht in zoek verglaasde kiezels in woestijnen in mijn geest verborgen de reiskracht zoveel groter dan ik mijn vingers klimmen met sprongetjes over onbegaanbare bergen peilen…

Het kruipend ijs sleet het dal uit alsof een zeeslang in de berg beet een flank die steil onder de spiegel dook oplopend naar een drempel van puin Daarachter ligt een verlaten haven altijd dieper naar de bron toe In de zomer rijst het peil zoete regen aan het oppervlak zout in de donkere diepte Een wemeling van plankton en anemonen Haaien…

kruipend ijs sleet het dal uit alsof een zeeslang in de berg beet een flank die steil onder de spiegel dook oplopend naar een drempel van puin daar ligt de verlaten haven altijd dieper naar de bron toe in de zomer rijst het peil zoete regen aan het oppervlak zout in de donkere diepte een wemeling van plankton en anemonen haaien die…

jou je maakt mij blij in jou zie ik vrijheid jij maakt de wereld mooi in plaats van een zooi in jou zie ik liefde maar ook verdriet van pijn en soms woede maar ik zie in jou een vrolijk lied de hemel is mooi bij jou ik geef mijn hoop en lach aan jou wat wil je nog meer al stormt het en is onze vriendschap op een niet te hoog peil…