Alle inzendingen over plichten

't Was buiten stoffig, warm en druk Door 't hete zonneschijnen, Maar ik zat neer in stil geluk Achter de dichte gordijnen, In 't rustig, gedempte licht Dacht ik alleen aan mijn doel en mijn plicht.…

Sla mij vriendlijk gade, Sterk mij tot mijn plicht! Naar des Levens kusten Zij mijn voet gericht, Tot ik uit mag rusten In uw Sabbatslicht!…

Ja, z'n plicht deed-ie trouw aan de lopende band en na iedere houw viel een hoofd in de mand. O, hij hieuw zich een bult en was toe aan een stop, want de mand was gevuld met een kop nog erop. Op een beulenconcours deed-ie mee in Narbonne. Daar heeft-ie heel stoer de onthoofdprijs gewonnen.…

Wie, uit liefde, een heilge Plicht Hart en hoofd wil geven, Zal zijn God en vrede en licht vinden in het leven; Meer dan hij die, suf en sip, Dag en nacht blijft zoeken Naar een reedlijk Godsbegrip In de nieuwste boeken!…

in de namiddag zweeft een wolk slappe muggen boven eeuwig groen…

O kijk waar het plichtsgevoel me bracht jarenlang deed ik het in de nacht lag me altijd te ergeren in bed aan het lawaai waarmee het milieu was gered maar vandaag heb ik nagedacht luisterde eindelijk naar mijn inwendige klacht en pleegde ik de daad van verzet; heb de vaatwasser overdag aangezet…

zelfopoffering de zorg voor een dierbare de mantelzorger omringt je met de mantel der naastenliefde net zo lang totdat het slachtoffer zelf waar-lijk op is uit bundel "rouwkost" isbn: 978 90 809885 2 1 juni 2007…

Getrouwd zijn heeft zeven armen om zichzelf binnen te trekken ook aan de korte zijde de kant waar je op ligt eventjes terug naar het argeloze toen je huid altijd te wijd was want eerder het gewicht van haar knieholte laat me weten dat het tijd is hoe laat het is dat het jeukt tegenwoordig altijd en overal ben ik tegenwoordig op een afstandje…

Doch daar mijn levensdagen steeds lengen is nog de tijd gevuld met mijn aanwezigheid kan ik nog mijn dagelijkse plicht volbrengen mijn uren en hopelijk vele jaren ben ik bereid het vrouwvolk van treurnis vrij te waren hen niet te herinneren aan hunne jaren.…

Geen romantiek vandaag maar de plicht: de weg op al is die glad en vol gevaren. Moge de hemel je bewaren omdat je doet wat moet gedaan: de kost verdiend en schrijven, ordenen en verklaren. Zo is het goed, want Valentijn is slechts voor even, daar kan je echt toch niet van leven. Slechts liefde blijft, dwarsdoor gevaren.…

Uiteindelijk zijn wij royalige nazaatjes ondanks het verre uit elkaar af en toe een beetje deftige mot wij moeten gewoon buiten onze wil om wel op TV met het gevolg privé familiediner het Barokkigorkest gaat wel mee voor de begeleiding na het toetje leuk met z’n allen zingen wie zal dat betalen, wie heeft zoveel geld vallen wij lekker…

Kom, neem ruimte in, Welkom bij ons. Leef, en begin, Plaats je stempel. Kijk, leer van alles, Handel naar inzicht, Geef en begin, Richting de drempel. Ga, geef ruimte vrij Aan de volgende. Sterf en begin Over de drempel. Met een nieuwe opdracht? Op een wolk? Alleen de geest? Weer een stempel?…

de wind triggert mijn verlangen naar een leven zonder plicht. Weg, ver weg van alle gewone dingen, me niet meer in allerlei bochten moeten wringen, voor alles wat moet. Op tijd! Want anders krijg je op deze wereld spijt... Nog even genieten, de laatste koele zeespat in mijn gezicht, Voordat ik weer op moet schieten.…

’t Gedicht Uit plicht Gelukt niet licht, Maar hinkt aan ijzren boeien: ’t Heeft vier, Noch zwier, Noch bloei noch tier, En kruipt in plaats van vloeien. Maar brandt De hand, Die ’t speeltuig spant, Van ’t innig boezemgloeien; Geen toon Zo schoon Bij mens en Goôn, Dan die het hart ontvloeien.…

zo naar eer en plicht, Houd steeds het oog op God gericht, En houd Zijn wet in 't oog!…

Heer, ik ben de weg kwijtgeraakt De weg die ik moet bewandelen Om naar Uw wil te mogen handelen Ik heb mijn plicht voor U verzaakt. Heer, leer mij de juiste weg te vinden Opdat ik nooit weer af zal dwalen En opgelucht mag ademhalen Mij dan opnieuw aan U zal binden.…

Hier volgt een inhoudloze mededeling U denkt wellicht hij schrijft dat uit verveling Een lofzang die het grote niets bezingt Het onaanwijsbare dat ons omringt Het woordeloze Zijn van heel het al Waar e gelijk is aan mc kwadraat Dat over een miljoen jaar weer vergaat En wederkeert tot stof in berg en dal En dat als mengsel, voor het…

Ieders weerwil wil alleen blijven, ongezien -- niet doen wat jij wilt.…

Waar lentezon, in zomerse warmte geladen zorgt voor liedjes, fluitend over de paden waar mannen, soms hun plicht verzaken en mussen zwijgen op de zolderdaken ontwaakt de stad in tussenpozen voor hen, die slechts de droom verkiezen tot nieuwe wegen, andere plichten desnoods het schrijven, over verliezen waar menigeen, hen op komt zoeken…

Al daalt volgens berichten in de krant Bij mij als consument ook het vertrouwen, Ik blijft het als een dure plicht beschouwen Dat ik nog steeds een gat heb in mijn hand. Want als ik al mijn euro’s niet besteed Dan ben ik weldra arm voor ik het weet.…

Draadloos stond je mij te woord heilloos heb ik je aangehoord gewetenloos trok ik conclusies uit mijn haar had ik het maar geweten doelloos kaalt mijn hoofd tropenhelm voor te veel licht feilloos doen wij onze plicht.…

De microfoon geknot, rust van zijn plichten, Nu ondersteun je mij nog bij het dichten.…

de aarde draait de regen druipt de drinker drinkt een moeder draagt de plicht die drukt de dromer draalt een dichter droomt een wolkje drijft de schrijver blijft…

ze stonden allemaal vol in het licht met zon op hun gezicht familie vrienden en bekenden deelden het leven dat ik leidde maar in het lengen van hun schaduwen verkleinde ook mijn beeld tot de laatste vriend mij vroeg wat er aan scheelde ik schaduwde slechts plicht het volle licht had mijn leven al geruime tijd vergeven…

Ik wil die klok wel luiden, op die plek, onttrokken aan het zicht en die u roept eens per jaar tot de plicht..te herdenken hier.. in Overveen..…

de nachtvlinder tikt nog tegen het verlichte raam maar kan niet naar binnen naar het vrolijk lijkend licht het trekt als een magneet aan een roestig geraamte dat het levendige gevoel maar niet terug kan vinden grijze plicht die roept dat het leven plicht is benevelt alle kleuren tot ze donkergrijs zijn als een slapeloze nacht nachtvlinders…

Het was dus gisteren Gedichtendag Als versjesschrijver had ik moeten weten Dat ik juist deze dag niet mocht vergeten Maar doet u nu luidruchtig uw beklag Bedenk dan, al verzaakte ik mijn plichten Dat elke dag een dag is voor gedichten.…

De Oeso die heeft het goed bekeken Weg met de aftrek hypotheken In dit kabinet moet vroeg of laat Ook over deze materie worden gepraat Al houdt men zijn mond hierover nog stijf dicht Een Europa, een munt, een grondwet, een plicht.…

Toch hoefde men die plicht niet op te leggen, Want wie begrijpt nou wat die Friezen zeggen?…

Roodkapje woonde in de Efteling, Maar was haar oude plicht nog niet vergeten. Vandaar ook dat zij met een mand vol eten Stiekem vanuit het park naar oma ging, Maar voor de boze wolf haar had verslonden Werd zij bij het verpleeghuis teruggevonden.…