Alle inzendingen over rijpen

aflekt In deze oase van ijzigheid laat koning winter de aarde weer vullen met zijn sneeuwwitte schoonheid Een gevoel van winters heimee bekruipt mij Heerlijk om de wereld weer omlijst te zien in het rijp……

waar schuilt zij mijn rijpvorstin tussen wit gewelf waarop ik zie? waar kuilt zij haar wangen of misschien de koude grond? waar ruilt zij schone kilte wrakbaar in haar tred naar lente waar behuilt zij als dooi haar wegsmelt naar een nieuwe tijd wit naar groene schors laat haar transparant in mijn handen sterven overgaan in…

samen zongerijpt in zomertijd ons leven waar de herfst reeds wenkt dromen we lentedagen op godverlaten stranden…

De sneeuw ligt overal verspreid en alle bomen zijn gerijpt de zon schijnt met haar stralen er doorheen Het is een stille pracht. Wie had dat verwacht! Zo vroeg in het jaargetij gaan we door de koude winter heen... Wat staat ons nog te wachten? Alleen maar koude nachten.…

Dan zijn zij rijp voor God.…

De heldere beoordeling van het zuiver kinderlijke denken moge zich in alle eenvoud versmelten met de zachtzinnige geest die wijze bedaagde mensen tekent dan kan het ruime liefderijke geloof zijn aard elke dag opnieuw versterken.…

In de aanrollende golven van de dagen tot in het holst van elk gedicht ben er letterlijk door bedolven en het gewicht van bladwijzers van een tanend licht, mijn geschiedenis nog niet gedrukt is en ergens verborgen ligt tot ik het vind, stuur ik het naar ieder kind in hun wel of niet begrijpen, laat het liggen tot hun tijd zal rijpen…

Blootvoets over de rijp op het groen worstel ik me door een gordijn van mist beseffend hoe ik muren metsel en struikel over lange tenen van ijs Door een facade van omhoog gekrulde mondhoeken doorspekt van cynisme rennend langs lege populieren hijg ik wolkjes in cirkels In 't hoekje van jouw schaduw zie ik tinten, rose, wit, purper zeg…

Wie meer is gerijpt, grijpt minder!!!!…

ook dichters moeten rijpen zoals soms bij goede wijn met jaren van berusting en het dan nog eens proberen je stoeit wat met woorden en ineens heb je iets waar je vrede mee kunt hebben...…

Alles ziet wat witjes om de neus, als verrast door de plotse kou. Even stilgezet in de vroege uurtjes en verstijfd in dit ogenblik. Het leven door glas omsloten, wasemt kleurloos. Bevangen door de vorst, rinkelen sprieten bij een zuchtje wind, en kleurt de winter bleek van schrik.…

Wie grip krijgt op begrijpen die rijpt die begrijpt meer!!…

Vind ik mooi De enige waar ik 'm echt voor knijp Dat is die nieuwe engerd: Ruige Rijp!…

Een buikgevoel Geen 9 maanden Moeilijke bevalling Prematuur idee Weg via het badwater Het rijpen komt later…

je zit met je hoofd al klem tussen schaamteloze lippen maar de tijd is nog niet rijp om uit het vrouwelijke te wippen…

de vorst zit aan de grond, na rijp beraad is bestloten dat de wintervakantie naar Lech voorlopig in de ijskast gaat…

de vorst zit aan de grond, na rijp beraad is besloten dat de wintervakantie naar Lech voorlopig in de ijskast gaat…

als had het iets devoot dat sappig rijpen in het rood dat ritselen dat plukken boven verweerd stro op knieën in een zon van lood…

Aaneengeregen Liefdescirkel gevangen In vorm van haiku Lente emotie Is ruw ongepolijste Toekomst essentie Zomer verlangen Is rijp en vol belofte Licht en zo krachtig Herfst belevingen Zijn gevangen en oogstklaar Voldragen met kleur Winter beloften Zijn sneeuw en rijp vorst Slingerend met glans Voorjaar herboren Zijn ervaringen…

Ik mis je omdat je me niet wilt begrijpen ik vergis me als ik zeg het moet nog rijpen ik had liever niet dat het begon ik vergeet je maar ook vergeten is begrijpen ik weet alleen niet hoe.…

Nu de elzenproppen vallen de bruine beukennoten open barsten en de kastanjes zich rijpen aan de bomen kan men heerlijk genieten van een wandeling door het bos.…

gaandeweg verzacht de rijpe zon het land in vloeiend avondrood verwoordt de einder wat onbenoembaar is vouwen mijn handen zich tot heilzaam gebed…

Gedachten die rijpen zinnen die eeuwig worden tot op de letter en de punt.…

Bollend schraal is het koren kalend rijp het fruit kersen zijn niet te pruimen afgemat het veld uitgeblust de bongerd geprefabriceerde natuur!…

het rijp geboren door smeltend ijs en nevel kleuren velden vlot de groen met gele tinten versieren de winter… top!…

Sprekers, hoorders, denkers, daders Vindt ge in soorten, rijp en groen. Zeldzaam vindt ge wél verenigd Spreken, horen, denken, doen.…

daar waar ik aard raken jouw woorden zij sporen ondergronds waar zinnen langzaam rijpen tot de mooiste zetels in afgestorven bodem…

de dichter verliest zich in louter mijmering laat wat hij ziet verzinken in zijn innerlijk dromen laten zich vertalen maar alleen wanneer de tijd er rijp voor is...…

weet, begrijp hoe rijp je lichaam ook mag lijken je geest is er nog niet aan toe word bewust van lust, dat mannen naar je kijken onthou waarom, herinner hoe…

ik sta op een zijspoor lippen raken niet aan de vloedlijn van mijn zijn toen jij verdween door de koude luchtstroom heb een kater van hoofdpijn die niet wil klaren door mijn mond in de ochtendvroegte van witte rijp……