Alle inzendingen over roekeloos

De zon staat laag schaduw lang als een pierlala Het ijs is broos en breekbaar 't kind ziet geen enkel gevaar loopt roekeloos de dunne ijsvloer ...........op Wie geeft 'n teken roept ho of stop kijk uit niet verder? Breekbaar...'t kind.…

Geluid dat uit de foto's stijgt Kale plekken binnen het hoofdgordijn Wie er allemaal verdwenen zijn Tegen de lijmstokken van de dood gevaren Roekeloos, as, verstrooid verleden Stomme film zonder gebaren Naar de dood richt ik elk grijs kanon In de haven van Toulon. ----------------------------------------- uit: 'De dorst der havensteden…

En toen werd het plotseling stil in mij sloeg het duister onverwachts om zich heen het leven zette jou roekeloos opzij en daar zit ik dan...helemaal alleen Zeg mij wat moet ik nou zonder jou in mijn leven wat ik nog met jou doen zou is door wanhoop verdreven Mijn hele wereld is volledig ingestort er is niets dat voor mij nog zin heeft…

Je ruikt naar zout en kust duikt zandzomergeur op waar duin avondroze sluipend laat verbranden tussen roekeloos gedonder en schichtig scherp licht balsemen vochtige druppels strak gespannen spieren jouw lijf lijkt af en de zeespiegel laat de vraag hoe mooi kun je zijn verwateren…

toe, laat me nog maar even argeloos dit liedje van verlangen zingen zo onbevangen roekeloos onwetend van bezwaar los van mijn cynisch commentaar naïef en ongekunsteld laat ik de woorden klinken ver van het schampere, gretig en niet zo onaantastbaar nu ik het waag mijn hart opnieuw een kans te geven te zingen voor de liefde opnieuw op…

Of is 't gewoon roekeloos en ondoordacht, geef de ouders en nabestaanden kracht, dit zinloze verlies te dragen!…

Haast roekeloos onderbreekt de beer in ons, ons ontevreden met zijn innerlijke fluisterstem. De andere, die met zoveel respect wijsheid sprankelend laat gaan, beleefdheid, die nooit onderbreken kan. De praatstok, communicatie praat maar door.. de helft van de kristallen mening heeft geen heilig luisterend oor.…

Pure roekeloosheid op sleutelmomenten In hun prille leven. Steeds meer lees je over bedrog en het gekonkelfoes, de leugens en de intriges. Zouden er daar ook van die sleutelhangers tussen zitten, die de eeuwigheid aan elkaar beloofd hebben, maar de sleutel tot hun succes weg hebben gesmeten.…

maan vervleert door klapwiekende muizen stralen verkorten schaduwen naar ontkleurend duister de grond is nog warm als het licht zich spiegelend aan de hemel de aarde een laatste veeg geeft maan versijpelt in een vallende schemering de ongebroken roos domineert wittend zicht maan en roos roekeloos in hun spel met stralen van licht…

Grote golven overspoelen Geestelijk geloof Het is oorlog in mijn hoofd Door, en door, en door Oorverdovend rot gehoor Zwermen stemmen zweven Ruziënd, roekeloos, radeloos Dolend door mijn hoofd Stemmen sissen 's avonds laat Je gaat verliezen, veel te vaak Schaterende, schorre schreeuwen Beslissen stilletjes 's nachts Smachtend naar verwachte…

Opeens net als mensen die plotseling ineens, niet meer kunnen geloven in een Hogere Macht, misschien een Heer Roekeloos springt het leven om met het belang niet slechts met waarde, ook met tijd als memorie op grondvesten trilt zuigt haar herinnering mij weer binnen...…

de maan vervleert door klapwiekende muizen stralen korten schaduw tot ontkleurend duister de grond is nog warm als licht zich spiegelend aan de hemel de aarde een laatste veeg geeft maanlicht versijpelt in vallende schemering een ongebroken witte roos in geel verzachtende reflectie roos en maan zijn roekeloos in hun oplichtend…

Moet men roekeloos wezen of is de voorzichtigheid de troef die het wordt? De mysteries van het leven. Slapend lijkt het of we gaan. Alle tijd duurt slechts heel even. Is voorbij voor we verder gaan.…

In het nachtland van dromen zwemmen zwoele rivieren naar verre horizonnen om de zee te voeren ik heb je lief fluistert ze maar je bent doof voor argumenten je hebt haar lief dat weet je maar je bent blind voor haar schoonheid beelden zwijgen woorden dansen in echo van jouw ratio eindeloos is de stilte van het roekeloos heelal…

De overschreden grens De botte bijl die hakte dat hoorde bij Van Gogh als Een bijzonder mens Waar anderen stonden Liep hij door Waar anderen hielden Ging hij voor Onder aversie of bewondering Met minachting of roekeloos Al naar hij verkoos Waar anderen doorgaan Werd hij gestopt Waar anderen vervolgen Ging hij heen Onder aversie of…

Het lag op mijn lippen om te zeggen Het spijt me voor die tijd Dat ik door medicijngebruik verblind was Vol met vuur en vol met strijd Het lag op mijn tong je te vertellen Dat ik niet wist wat ik toen deed Mijn leven voelde als een achtbaan Waarin ik roekeloos rondreed Een achtbaan vol met scherpe bochten, diepe dalen, in sneltreinvaart…

Maar soms kijk ik omhoog en zie de roekeloosheid van Uw vluchtige wolken, gestegen uit de wijde zee waaruit men dit maatwerklandje maakte. Vergeef ons heer: Uw rijk verknoeid, ons land geschapen naar ons rechtzinnig beeld.…

Je voelde altijd wel de provocatie De overschreden grens De botte bijl die hakte dat hoorde bij Van Gogh als Een bijzonder mens Waar anderen stonden Liep hij door Waar anderen hielden Ging hij voor Onder aversie of bewondering Met minachting of roekeloos Al naar hij verkoos Waar anderen doorgaan Werd hij gestopt Waar anderen vervolgen…

Hij werd niet geveld door een kogel, niet neer gemaaid door roekeloos geweld, zijn hart was gewoon uitgeteld! Nu is hij al het nieuws!…

Hoog en droog op houten jukken ligt aan de voet van d'oude zeedijk Markerwaard - in vergeten drift - Ijsselmeer , onbegrensde onderstroom van Midslander schippers hun onvergeten droom van brekende zeeën vliegend schuim de mast teneêr nog brandt het licht in roekeloos weer geen teken van leven in kolkende golven nu later lig jij daar…

En daarom is zij zo onhandig Met haar gebaren; en haar woord, Ofschoon haar frisse mond bekoort, Maakt knapen roekeloos losbandig. Maar voor haar blik wordt ieder stil. Plotseling is ze, uit steen gehouwen, Een veldgodin met groot gezag. Ze weet best wie ze hebben wil, Maar neemt, als alle boerenvrouwen, De jongen die ze hebben mag.…

Dat ik roekeloos zou zijn en op harten trap, Ik heb het jouwe nooit gebroken, zelfs niet één keer voor de grap. Ik hield van de wind in haar haren, van haar blozen en haar vormelijkheid, Haar onvermogen om zich uit te spreken, haar liefelijke verstildheid.…

het gestolen hart en de eindeloze zachtheid de tedere afstand verkleurt het gevoel geeft gedachten tijd en steeds meer beweeg ik met de natuurlijke deins en ambieer ik zoete verdwijning pijnlijk prettig perfect passend weerspiegeling van het lot en verzet tegen het verleden strijkt de tijd elk gebaar liefdevol terzijde maakt roekeloos…

ook dromen die vleugels in zich dragen laten sporen na ze ravotten als kinderen in ongeremd lawaai hinkelen roze op wimpers en rennen roekeloos door huizen ze worden stil als nerven in een boom en bovenop baden ze zich in regen en eenmaal vastgeworteld draaien ze het hoofd naar alle richtingen laten vogels uit ogen los wie zal…

De port is oud en maakt me roekeloos toe laat ons nu maar klinken. Jij heerlijk dier waar ik voor koos, je vacht zal ik doen blinken.…

de torrente in via (uit de beek op de route) ik hoor dit woord en zie weer hoe roekeloos wij de route liepen naar het torenhoge licht dat onbarmhartig scheen een scheurende weg en daar slurpte ik water dat naar ijzer smaakte zoals het water in de wezenputten van tessel intussen keerde mirjam om maar ik ik zocht het hoger op…

Het is zo’n tergend blauwe dag waarop roekeloos vuur vlamvast in de handen wordt gedragen. Dat onstekingsremmers katalysator zijn van loeiende kalverliefde daar hoorde je Opa niet over.…

Zijn versnelling brak af in de finale Tornado Tom dacht oh dat heb ik weer roekeloos sprintte hij door als een speer alle eer ging naar de Bom van Balen Kasseifretters had hij eerst doen verstaan Moed zou aan het begin van de daad staan Toelichting: 'Kasseifretters'- zo heet zijn supportersvereniging officieel; de filosofische…

Je bent echt mooi De gratie van je handen stuwt de woorden die roekeloos van je lippen springen de wereld in. Je bent echt mooi Je jongleert met sterren hinkelt over oceanen kust de wolken en danst op het touw van de horizon. Hé Claire Elisabeth! Kanjer! Je houdt mijn hart stevig in de hand. Je bent echt mooi…

Eenzaamheids achterdocht, gevoed door waan, Kweekt groter kwaad dan roekeloos vergeten Van wetten, waardoor veiligen zich weten Behoed tegen een snel en stout vergaan. Wie zonder schaamte geile lust belijden, Maken zich schuldig, maar zij weten toch De grootste zondigheid van 't kwaad te mijden.…