Netgedichten

netgedicht (nr. 57.210):

de Wolk

En over ons in de mooie zomerhemel
Er was een wolk die ik zag lang
Ze was erg wit en enorm boven
En toen ik opkeek, was zij er niet meer

Verzwolgen, opgelost door het gewelf. Opeens
net als mensen die plotseling
ineens, niet meer kunnen geloven
in een Hogere Macht, misschien een Heer

Roekeloos springt het leven om met het belang
niet slechts met waarde, ook met tijd
als memorie op grondvesten trilt
zuigt haar herinnering mij weer binnen...