Alle inzendingen over rotzooi

smijt met een knallende boer Het bijna volle blik midden op De stoep - een maat van je die zegt Dat je dat niet maken kunt - waardevol Drinken zo midden op straat te gooien Dien je meteen van repliek: 'Jouw vader Werkt immers bij de plantsoenendienst' denk jij Hardop met je biggenkop 'En die wordt er voor betaald, Hij ruimt mijn rotzooi…

de dag begint er is wat licht en wat rumoer en de trams die krijsen net als de meeuwen langs de grachten terwijl ergens in halfdonkere kamers iedereen opstaat en in de spiegel kijkt tanden begint te poetsen roept dat iedereen opschiet buiten de vuilniswagens oude bedden ophalen en rotzooi waar anderen al lang het beste uit…

uit de sloten zijn te vaak gebruikt ik luister naar de schaduw in de kamers de vergeten muur schrijft behangloos zijn geschiedenis ik lees niet meer de vlekken rode wijn en geef geen oordeel over scheuren ik laat gewoon de barsten over stukjes leven treuren zie jij de angst zie jij het uitzicht de verte beloven scherven zijn geruimd de rotzooi…

niets uit de sloten zijn te vaak gebruikt en luister naar de schaduw in de kamers een vergeten muur schrijft behangloos zijn geschiedenis ik lees niet meer de vlekken rode wijn geef geen oordeel over scheuren laat gewoon de barsten over stukjes leven treuren zie jij de angst zie jij het uitzicht verte nog beloven scherven zijn geruimd de rotzooi…

In een ogenschijnlijke kakofonie van vergankelijkheid welke neigt naar rotzooi zie ik de schoonheid van het verleden gedijen in ons heden Door zoveel knipogen naar combinaties van gebruiks-/verbruiksmaterialen welke het primaire doel ver overstijgen maar met een gerust hart Kunst mogen worden genoemd Mooie bruikbare kunst Nu nog…

chinezen maakten tot voor kort alles na nu houden ze zich ook al bezig met het rotzooien in het DNA zelfs bij een ongeboren kind en wat je er ook van vindt het hek is van de dam er opent zich nu een wereld van wat zou kunnen en van wat er binnen de kortste keren kan ach die chinezen die zo bedeesd en bescheiden in hun restaurantjes hun…

school toe gaan toonde ‘t misbaksel haar die aanblik Zij kon haar wel uit de spiegel slaan doch kleurde haar lipjes vol lipstick Een hopeloze daad, vond zij ’t toch dit bleek dra uit haar radeloze zucht Op school bekeek haar niet één joch daar was ze voor jongens toch lucht Altijd als ze voor haar spiegel stond schreide zij vanwege de hele rotzooi…

Dàt moet je wel en dàt mag je beslist niet wordt mij almaar voor de voeten gegooid Het lijkt verdikkie wel of ik word bespied omdat alles wat ik zeg, wordt nagevlooid Geen rotzooi op je kamer maken, hoor ik ik ben evenwel toch diegene die erin leeft Als mama komt acteert ze slecht: Stoor ik en ja, dan knik ik eenvoudig heel beleefd Ik ben…

er is een rommelzolder in mijn huis ik deed net of deze niet bestond totdat de storm onverwachts de deur ontwrichtte en ik de rotzooi vond alle kamers zijn opgeruimd behalve deze het was me zeker te ver boven ik kwam er niet nu is het tijd en moet ik eraan geloven het is goed de trap erheen is eindeloos lang toch verzamel ik…

wees maar stil en huiver ‘t is de wind die om het huis huilt m’n kind ze maakt de wereld weer een beetje zuiver waait de rotzooi weg die zich in en om ons bevindt maar Mam de wind waait zo hard het lijkt wel of ze brult ze lijkt zo heel erg kwaad jouw kwaadheid is daarbij vergeleken zelfs zachtjes en bedaard zie je nu wel lieverd…

Onze Liefde was sterk, Onze liefde was en is hard werk, Onze liefde was mooi, Onze liefde is de laatste tijd een rotzooi. Onze liefde was leuk, Onze liefde is nu bijna een breuk, Onze liefde gaf vaak problemen, Onze liefde had dit ons niet moeten ontnemen..…

Wat zal het nieuwe jaar brengen : armoede hong er droogte el lende crisis bezuinig ingen gedwongen huizen verkoop gedwongen niet kun nen verkopen van huizen dakloos politieke en gemeentelijke manipulaties en leu gens rotzooi burenruzies slechte tv program ma’s liefdeloosheid laster drugs drank geweldadig heid nog meer asoos rampen…

steen hoe schuldig kan je zijn aan onschuld, vraag ik me af of is het de som van dingen die aan het eind van de leugen wacht glazen waterlelieknoppen verdragen geen stenen ook niet op blauwe, bevroren lippen van sprookjes de wereld krimpt koud in uitgedoofde handen wanneer je vloekt om wat er geleden wordt jij tiert refreinen van rotzooi…

speelt met volume en andersom Symbiotische geluidselementen Die elkaar nodig hebben Tot in lengte van eeuwen, decennia Door Voor altijd niet stoppend Bergen, geluid en wind zullen altijd Blijven, eigenlijk is veel voor al- tijd Hoewel veel beslist ook 'wegwerp' is maar toch devaluerend Hoewel afval ons ook ooit zal nekken Behalve als rotzooi…

Rommelig is mijn hoofd Te veel dingen tegelijk Ik ben snel onder invloed Welke kant ik ook uitkijk Soms wil ik vergeten Maar ik onthoud zoveel Dat maakt het leven rommelig Het stijgt naar de keel Rommelig is mooi Het zit in mij Ik houd van geklooi Soms ben ik er even bij Vuilniszakken zet ik buiten Zodat het binnen weer gaat Rotzooi…

er loopt een streng door het kanaal van mijn lies een broze plooi die onderlijf en bovenbeen hecht drift stroomt onomwonden van bal tot buikwand van baarmoedermond tot de bodem van jouw bekken nu kies ik tegen rotzooi en kabaal, voor sprankel en parel breng ik slecht nieuws, dan bries je door een tuit de paarse prop van jouw lippen, wankele…

Maar om toekomst voor de Zeeuwen in een veilig, schoon gewest Als die rotzooi in de Schelde het maar niet voorgoed verpest Economisch is’t belangrijk, voor de heren van ’t gewin Maar wij wonen, leven, werken, spelen saam met ons gezin. Als dan Holland zegt: die Zeeuwen, zijn die niet een beetje stug?…

Respectloos Nederland Wie zijn die jongens die op komen draven als er stront aan de knikker is Wie zijn zij die op komen met sirene als er nood aan de man is En juist deze mensen worden onderbetaald krijgen rotzooi naar hun kop Mensen met ballen in mijn ogen En geld is er genoeg heb ik gezien je hoeft het nieuws maar te kijken De schrapers…

Ruim je rotzooi op... Ik vraag me af, hoelang Ik dat moet blijven zeggen Doe die muziek wat zachter het is hier geen discotheek! Ik lijk soms net een Veldwachter Iedere keer maar weer zo'n zondagspreek... Doe die bierflessen in een krat en ruim die peuken op...…

En ik zit hier en kijk naar het nieuws op tv Hier in ons land leeft iedereen mee Geld komt binnen dat is mooi Maar wat heb je daar nodig in die rotzooi? Je denkt er aan hoe je ze daar kunt helpen in hun eigen land Veel vrijwilligers bieden al een helpende hand Maar zal het genoeg zijn op den duur of niet?…

Als je weer tot jezelf gekomen bent, lieve schat, denk dan nog eens aan mij, vergeet de logische rotzooi, weet dat ik meer van jou houd dan jij van jezelf! Dat ik zelfs meer van jou houd dan van God! Zonder jou heeft mijn leven geen enkele zin!…

Stel je voor, er leven al genoeg mensen op puin, hebben zij zelf minder rotzooi in hun verleden. Als zij graaien in het afval zoekend naar bruikbaars, vereffenen zij 't vuil van anderen, zijn zij misschien de nieuwe hulpverleners?…

. ----------------------------------------------- En weer terug thuis, met de rotzooi in mijn lijf, gaf de arts nog even mee: het kan zijn dat U morgen weer.... Neem ik mijn airmiles pasje mee, is vast in de bonus want wie krijgt nou twee keer Lichtgevend materiaal ingespoten?…

Vermoedelijk houdt hij vakantie in zijn achtertuin en houden de pillen hem eronder, hoe hij ook zweert bij die noodzakelijke rotzooi, ik mis hem, die slimme rakker, hij is deel van mijn leefwereld, zonder zijn verhalen is Holland kaal en gaan de Hollanders gebogen.…

Gedreven zilvermeeuwen, kom maar met opgeheven hoofden terug, want jullie waren aan elkander gewaagd, een falende grensrechter maakte het desastreuze verschil, een nadelige futiliteit, de hyperbool mag weer worden doorgeprikt, de oranje rotzooi opgeruimd, het had ook andersom gekund, dat is de voetbalsport, hoe subliem ook de techniek, het blijft…

Ik heb hem vaak vervloekt, mijn conifeer Leylandi zijn twintig meter wanhoop nooit ontzien hij kon me toch niet aan, die conifeer Leylandi ach, hooguit als het stormde dan misschien Soms pestte hij me terug, mijn conifeer Leylandi en smeet zijn bruine afval op mijn kruin dan schudde ik minachtend, voor conifeer Leylandi de uitgedroogde rotzooi…

ja, wel een beetje,maar ik wen er nooit aan moet ik me aanpassen aan jou en die rotzooi eens opruimen ? nee, nee, je bent hier geen huisvrouw moet ik me aanpassen aan de uitgaanscultuur en dan mijn dochter gedrogeerd ergens op de rails?…

Dus liep hij naar binnen en riep om zijn schrijver en sprak toen een eindeloos waardige zin: de veer van zijn schrijver stokte middenin maar gleed langzaam verder en pende vol ijver: 'Als de Heer me een beetje hulp had gevraagd was het hier wellicht niet zo'n rotzooi geworden'.…

Ik hou me nu voornamelijk bezig met het feit hoe ik zo snel mogelijk van die rotzooi af kan komen, zodat ik weer biefstuk met stroganoff-saus kan kopen en betere flessen wijn. Laatst nog een dressoir voor bijna het dubbele verkocht. Nou, dat werd champagne met kaviaar en vloeken naar al dat stomme, achtergebleven antiek.…

dan nog een muntje Die van alles roepen maar zo ongeloofwaardig je wint niks Ik denk zeg de man, dat ik de muntjes maar weg knikker goed idee denk ik misschien worden ze wakker Als ik de kermis afloop denk ik, wat word de toekomst met deze piassen waar wij afhankelijk van zijn Een zielige vertoning, gadverdamme wat een kermis een grote rotzooi…