3230 resultaten.
Fluweel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 179 Ik kijk naar je
Mijn blik blijft hangen
In jouw diepe ogen
Bedwelmd door
Jouw zoete geur
Die ik niet meer missen kan
Kneed ik
Je lichaam en
Streel ik je fluwelen
Haren
Ik voel je in alles...
Ik wil je voelen, zien,
Horen en ruiken
En dit verlangen
nooit meer loslaten…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
SCHERVEN
hartenkreet
3.0 met 30 stemmen 1.372 Ben ooit
de afgrond in
gegleden
loop nu op scherven
van het verleden
diep verdriet, want
lijmen kun je
scherven niet
opnieuw leren leven
liefde verwerven
geloof in het heden
maar blíjf lopen
op de scherven
van het verleden.…
Scherven
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 566 Tussen de scherven van mijn leven..
En heel even..
Zie ik hoe gelukkig ik ben geweest..…
Scherven
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 460 Scherven brengen geluk
dus gooit zij
na die uitspraak haar
hele servies maar stuk.…
Raap de scherven op
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 503 Laat je leven niet
bederven door de scherven
van je verdriet
raap ze op
en smelt ze tot parels om
put kracht uit je
eigen levensbron
droom
vlieg
zweef
en geniet
dan zal je weer
schitteren
als de stralen van
de zon…
Beetje
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 Een beetje dichter
schrijft met een mes
knipt de waarheid aan stukken
laat de woorden aan scherven vallen
wikkelt alles in azijnen omslag
en doet het dan op de post
naar zijn moeder.
Och jongen,
wat zeg je dat toch altijd mooi
hendrik…
Voorbij
hartenkreet
4.0 met 57 stemmen 3.338 ooit van waarde was
Een straal van licht zo broos
valt op jouw vreemd gelaat
en in het halfduister van mijn verstand
zie ik onthutst jou, mijn vijand
Ik zelf ?…
compleet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 144 bijeengehouden
scherven raken elkaar aan
gelukskristallen…
Scherven
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 636 Oude scherven raapt zij opnieuw bij elkaar
haar gebaar
van onuitputtelijk van hem te houden.
Scherven,
ze lijmt ze keer op keer
maar telkens weer
lijkt de lijm niet sterk genoeg te zijn
en weer opnieuw,
ziet zij scherven, groot en klein.
Vlijmscherpe scherven
ze snijden tot in het hart zo diep.…
De scherven
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 367 Struinend tussen de puinhopen zoek ik naar gebroken stukken uit mijn leven
scherven van geluk en verdriet liggen verspreid en uiteen gekraakt
deze puzzel moet worden opgelost om mijn verleden opnieuw te herleven
zodat ik zelf het moment kan zien waar ik het spoor ben kwijtgeraakt
vertwijfeld maar vastberaden begin ik de stukjes bijeen te zoeken…
Scherven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 101 Het leven is zo breekbaar,
Een handomdraai en daar
ligt je leven in scherven.
De scherpe scherven liggen daar,
loop je weg of raap je het op.
Vanaf dat punt veranderd je leven,
roze kleur maakt plaats voor zwart.
Eenzaamheid en leegte nemen je leven over,
dagelijks vindt de rode stroom zijn
weg naar beneden.…
scherven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 93 je ziet het niet goed
het leven van dag tot dag
ligt te dicht bij je
alles schuift en verandert
wat blijft en wordt vergeten
de vergeefsheid staat vast
soms wil je zo graag dat
iedereen even een
andere kant op kijkt…
Weg in de massa
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 188 Haar kennis was een bak vol scherven,
scherven van stukgeslagen wijsheden,
onophoudelijk wisselend van orde en schakeringen.
Jouw aanblik van deze samenraapsels
maakte de ervaring onbegrensd.
Ze kwam en ging.
Haar huid als perzik verdampt
voelde je de zachtheid achter haar gelaat.…
gelaten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 569 de nacht berust
in zachte dromen
haar levenslust
werd nooit ontnomen
het verlies was groot
tranendal diep
haar snik gesmoord
intens verdriet
ontwaakt in een lach
verborgen tranen
kust heel zacht
haar baby
gelaten…
gelaat
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.624 in jouw gelaat
zie ik de blik
van beantwoorde liefde
tot de dood ons raakt
als dan de dood
ons plots wreed scheidt
dan verbindt onze liefde
hart en gedachten
door de dood heen
zijn wij nog een
tot in volgend leven
jouw gelaat ontwaakt…
Maar zo gelaten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 924 Zo maar gelaten kamer,
gordijnen dicht, strepen
zon in een leegte waar
jouw beeld en motieven
in verbleken, een door-
schenen put, wind
uitgeput de laatste
adem tegen ramen baart,
aan de halsband rukt
van bekentenissen die
we vermeden in een
monoloog van pijn.…
Gelatenheid
poëzie
3.0 met 6 stemmen 516 Gelatenheid in 't lot
Toont eerbied voor een God,
Die alles, wat Hij geeft,
Zo wijs berekend heeft.
Rotterdam, mei 1819.
----------------------
maag - familie
krijg - oorlog, strijd…
Gelaten.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 198 De stilte buiten op straat,
in huis.
Slechts het zachtjes tikken
van de klok.
Overpeinzend, beschouwend, doch
niet wetend wat komen gaat...
Telkens dat ene moment dat telt
en steeds die rust, niets dat
wordt verondersteld.
Geen verwachtingen, noch het pogen
naar wat dan ook.
Dat is geheel uitgeblust,
als ware het opgegaan in rook…
Gelatenheid
poëzie
4.0 met 1 stemmen 620 Gelatenheid in 't lot
toont eerbied voor een God
die alles wat Hij geeft
zo wijs berekend heeft.…
Gelaten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 50 Na dagen door zonlicht beschenen
straten in zee van neonlicht gehuld
uit etalages schreeuwen reclames
en kassa’s worden rinkelend gevuld.
Dan loop ik later door duistere wereld
als ook het neonlicht is gedoofd,
verdoofd, versuft, doelloos dolend
door eenzame straat van geluiden beroofd.
De nacht blijft wachten op nieuwe morgen
en vraagt…
Verdronken
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.406 De kokospalmen buigen
nu de starre wind
het grijnzend hoofd opsteekt
en laatste scherven zon vergruisd.
In zilverdraden stortbui
leegt een wolkgeworden spin
het gruwelstaltig lijf.
Het okeren kind zenkt
het verstrikte gelaat een laatste maal
naar de schokkend rivier.…
LENTE & MOORD-NEIGING!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 254 Ik verlang zo naar de lente
ik verlang zo naar de zon
ik zou wel een moord kunnen plegen
ik leg die barre koude lange winter om!…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
[ Ze veegt de scherven ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Ze veegt de scherven
op en ze herkent ze niet:
scherven van een man.…
Vreemdeling
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 883 Een verweerde grijns, pijnigend
vanonder een vaag gelaat
- enigszins bedwelmd door vage illusies -
galmt in de uitgestrekte ruimte:
echo, oh, wie ben je
en waar ga je heen?
Het antwoord als altijd
een - vreselijke - stilte
als scherven stekend
in een gebroken urn.…