3317 resultaten.
Rust
poëzie
4.0 met 3 stemmen 640 En achter 't groen der wijde tarwelanden
Staan blanke hoeven in de donkre hoven
Omtogen door een zachte schemering;
Maar schoner dan al 't schone op aarde, branden
Hoog de eerste sterren; maar nòg schoner boven
Al 't zichtb're stijgt mijn blijde mijmering.…
Blijde Mijmering
poëzie
4.0 met 3 stemmen 432 En achter 't groen der wijde tarwelanden
Staan blanke hoeven in de donkre hoven
Omtogen door een zachte schemering;
Maar schoner dan al 't schone op aarde, branden
Hóóg de eerste starren; maar nòg schoner boven
Al 't zichtb're stijgt mijn blijde mijmering.…
mijmeringen oma
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.134 wat zou mijn kleine Kikimeis vanmiddag doen
met blokjes spelen en een toren bouwen
de pop uitkleden of de kar voortdouwen
of geeft ze snel haar beer een dikke zoen
misschien een kopje thee voor mama maken
voorzichtig om vooral maar niet te knoeien
de lepel in de kop om mee te roeien
of zou ze bezig zijn met hele andere zaken
het hoofdje…
verwijlen bij de dingen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 670 in de avondschemering
keren huis en haard
tafel en stoel, glas en boek
naar hun roerloosheid terug
dooft ieder gebaar, zwijgt
elk woord
sluipt de nacht in de dag
versmelten de dingen
met schaduw en duister
vinden in vage contouren
heimelijk rust
zo toeven zij onbewogen
in het dunne, wazige licht
tot de nacht weer krimpt…
Road trip
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.268 Het is de weg die tot mij spreekt,
in monotonie van witgestreepte morse
trekt hij banen in mijn hoofd
als eigen stem door velden galmt.
Van dat alles herhaling is zonder einde.
Reizen zonder bestemming.
Bewegen zonder doel.
We draaien de klok op
maar missen de sleutel…
een mijmering
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 568 ook een grijze wolk zijn
wegdrijvend in de lucht
aan u de keus
het maakt niet zo uit
als u toch het nakijken heeft
ik zit in een
voortdenderende trein
gratis en voor niets
ja, wel tweede klas
ik wilde nog uitstappen
de weg verder afleggen
op mijn oude fiets
langs menig terras
denk nu niet
wat een oude zeur
ik zie nog steeds het schone…
Baantjes glijdende mijmering
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 156 is koning winter
tot prins verworden
regen en wind
vervangt sneeuw en ijs
in geen jaren
sneeuw gezien
alleen zwarte
zwans ik maar
heimwee claimt
naar die harde
sneeuwkoude ijzelige
winters uit mijn jeugd
baantjesglijdend
Hieronymus
07 december 2007…
mijmeringen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 126 Licht valt op de
grijsbruine takken
van een verloren perenboom
Duiven versieren zijn kruin.
Hij krijgt geen bladeren meer,
klimmers ondersteunen
zijn schuinshangend lijf.
Hij siert op zijn eigen manier.
Tussen zijn opgeschoten kameraden
staat hij als een pionier
uit vervlogen tijden.…
Mijmering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 463 De gevierde vreugde;
verloren, vergaan.
Verwenst verdriet;
verleden dat blijft staan.
Terug is de ratio,
gepaard met de zucht.
Nieuw geboren ideaal,
verworven klucht.
Als merk gebrand,
herinnering die blijft.
Verloren geluk,
dat nog steeds beklijft.
Kapot - gebroken - stuk,
bewust, niet bewust.
Verdwenen in een ruk,
weggevlogen,…
mijmeringen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 673 Een zucht een geeuw
Rustig genietend
van dansende vlammen,
die mijn hele lijf verwarmen.
Dromend van toekomstig geluk,
dat ik zo uit mijn hart pluk
Een vleugje edelmoedigheid,
of is het de ijdelheid.
Toch bescheiden in mijn doen
Snak ik naar een liefelijke zoen.…
Hart en ziel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 385 de zon glimlacht
een mooie lentedag
vogels kwetteren
een lieve lust
bloemkopjes duiken op
vanuit dorre aarde
ijverige miertjes sjouwen
zich een bult
aan een te vroeg overleden kever
ik zit in mijn voortuintje
met een boek op schoot
mijn gedachten dwalen af
naar een gevulde moederschoot
waarvan het kindje
gisteren haar mama
wist te…
Sneeuw en Radar mijmeringen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.779 oei dacht ik sneeuw en glad
zou ik het redden
maar wat een geluk
ik was niet de eerste
kon dus heerlijk in die grote
voetstappen
de mijne zetten
de voetstappen
die een man
voor mij
in de sneeuw
had achter gelaten
ja zeker weten een man
kan me niet voorstellen
een vrouw met zulke grote voeten
zo kwam ik veilig thuis
en nu nog de…
Ik zal wachten.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 376 Ik zal wachten tot de dag
dat je bij me zult komen
Ik zal altijd blijven wachten,
nét zolang
tot je bij me zult zijn
Tot die dag zal ik zwijgend
in de tuin staan,
naar de oude boom gaan,
elke dag
Ik zal zacht neuriënd
aan de beek staan,
tot die dag.…
Boulewaar.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 704 Ik loop hier op een boulevard
het zou zomaar overal kunnen zijn
Waar jij woont, waar ik woon
ik loop hier op een boulevard
Mist en zon, stof en zand
ik hou je stevig bij je hand
zon en mist, zand en stof
het zou zomaar overal kunnen zijn
Het lijkt hier altijd zondag
mijn hoofd is bij de sterren
mijn gedachten bij de maan
waar jij woont…
Palfrenier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 wat ben je
als je zestig wordt
en het voelt als veertig?
een verdwaalde enkelganger?
het kind van de rekening met
blauwe restjes jeugd?
van verdrietjes naar verdriet
is slechts de afstand
tussen jou en mij, mijn lief,
waarbij ‘jou’ steeds verder
en ‘mij’ dichter bij
de dichter
die ik graag wou zijn
om het woordje palfrenier
onsterfelijk…
Mijmering
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 540 de tijd legt vingers op de dagen
hij lijst mijn jaren op
hij wordt mijn liefste vijand
ik toets naar toekomst
van vroeger wil ik zingen
maar dansen kan ik niet
mijn kinderen mogen namen dragen
door open ramen waaien ze
naar verre hemelstreken
zij zullen leven godzijdank
het witte doek valt
ik schilder lucht en landschap
(schilderen…
Mijmering?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 46 Mijmerend onder een stolp
van een onbekende substantie
die geen transparantie en uitzicht
biedt, de noodzaak lijkt beperkt,
versterkt in pagina’s versleten tijd..…
De Nachtradio
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 146 een beginnetje met troostende klanken
de zielsverheffende stem van Hannah Reid
zingt de wereld toe
wie haar hoort wordt vloeibaar
verlaat dit ondermaanse
alles vindt zijn wonderlijke weg
streeltjeszacht haalt zij haar hand
over mijn hart dat sneller slaat
zij ademt, huilt, hoopt
met gesloten ogen vraagt zij om liefde
een liefde sterker…
Mijmeringen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Kijk daar een dor blad
dat over het voetpad trekt
daar dwarrel ik dan
Hoe een dichte mist mijn twee ogen bedekt
zodat er weinig zicht vloeit uit op hetzelfde moment stroomt
verdriet in de aderen waar ook een dor blad drijft met een of ander wind
Waar komt deze oneindige treurnis vandaan daar ze nog eens wordt gevoed door pijn.
De prachtige…
Streven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 'k Had eerst mooie zinnen
in mijn meditatie
Die gingen over overkill
van kwal in zee,
maar alle vissen zeiden: nee!
Ook ons domein is het!
En onder water zwom mijn
denkgesnater
naar 't paleis van Vree
dat we gisteren bezochten,
de pluche treden en kleden,
de zalen,
stoelen met hun wapenvlag
'k zocht alweer de Macedonische
maar die…
vrouwelijk schoon
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 270 Vrouwelijk schoon
kom mij toch eens halen!…
als ik jantje hoor...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 73 als ik jantje hoor
- volendamse smits -
word ik even klein
- weer -
denk ik terug in de tijd
zie ik hem weer staan
míjn broer
achter in de kerk
in het koor
waar hij zingt
- met nachtegalen stem -
o jesuke klein
o jesuke klein,
denkt de volwassene in mij
hoe lei dit kindeke
- dit jantje -
onder het juk
het juk van de roem
en toch…
zomer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 de lente voorbij
is zomer genieten
van vrij zijn en plezier
van strand bos en park
met ‘s nachts helder
de maan aan heldere hemel
terwijl warmte briesend
het stof van de dag verwaait
door blad en bloem
van luisterrijk zomergroen
waaruit liederen ritselen
vliegen vogels en bijen
een wolkje eerst alleen
vormt zich tot menigte
met…
Geloven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 190 Soms, geloof ik,
geloof ik in mijn eigen leven,
in die schone wereld
met alles erop en eraan
bloemen, bomen
gras en vogels
zeeën, en meren
herinner ik me toch ook vooral
al die keren
dat onze dromen uitkwamen
en wij samen waren.…
Knipoog
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 75 Klik hier voor een verwijzing naar de context waar dit snelsonnet op gebaseerd en aan ontleend is.
Voor nader begrip wordt u doorgelinkt naar het snelsonnet van de dag van Jan Bontje.
_______________________________
SNAKEN
Of hij nu in komkommerzomertijd
Of in de herfst of 's winters iets afscheidt
't Is vaak aan 'Poetin - Oekraïen'…
Liggen in het gras
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 587 Ik lig tevreden in het gras,
mijmerend over al dat ooit was,
en nooit meer terug zal komen.
Ik sluit mijn ogen, ik blijf wachten
tot jij komt, om alles te verzachten.
Maar jij laat me wachten en dromen.
Dus blijf ik liggen in het gras,
mijmerend over al dat ooit was,
en nooit meer terug zal komen.…
Mijmeringen
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 545 Fluisterende golven
rollen zacht op het strand,
Met mijn blik op oneindig
loop ik door het zand.
Denkend aan vroeger.
Wat is er overgebleven,
van allen die zich vrienden noemden,
waar ik alles aan heb gegeven.
Nu besef ik deze vriendschap
heb ik steeds moeten kopen.
Zolang ik alles kon geven
stonden alle deuren open.
Maar een ding weet…
Mijmering
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 465 Flonkerend als een fontein,
sprankelend en dansend
boven de machtige zee van het orkest
de viool die zingt
zijn meesters roem
door de eeuwen heen
de klanken van de eigen tijd,
de klanken van weleer,
zij binden wat was, komt en wat is
de blijvende schoonheid
die steeds weer ontroert,
die altijd weer boeit.
De mens, een vleugje natuur…
Mijmeringen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.032 Die ogen, die bijzonder groene ogen verdoken in de duisternis,
Ze kijken me aan met verborgen kennis en alwetendheid,
Ze kijken me aan en zeggen: "Ik weet het..."
Moet ik bang zijn of gerustgesteld of denken:
"vergeet het" nee, het is allemaal waar,
er is iets dat me dwarszit en jij voelt het ook.
Ik staar terug, weer die groene kattenogen…
mijmering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 516 tussen bloesem en vallend blad
verwaaid, schijnbaar verloren
schuilen nog tastbare sporen
van vroege kinderjaren
vol onschuldig verlangen
nog heimelijk geloven
in oude verhalen en prille dromen
hunkerend naar geborgenheid
tussen bloesem en vallend blad
in het snel vervlogen leven
is het broze kind…