Alle inzendingen over schoon

ik ben tot het metaal gegaan blazen lieten zuchten los bladders krulden zonder moeite op valse lagen zijn verdwenen geverfd met haat en nijd ik politoer weer langzaam kleur op wat de kern moet zijn staal de schone schijn weersta de zandstraal van kritieken nu en eindelijk zonder pijn ik geef niet meer om het publiekelijk juichen…

niet dat ik daarom vroeg en het licht mij het bed uit joeg was het mijn geweten die dat vroeg of is er iets waarom ik niet loeg ja, wellicht de naweeën van de kroeg aanvankelijk het schone nog voor de boeg later was het de zwaarte die ik huiswaarts droeg velen kennen die weg, dat gezwoeg ik was dronken van al die gedichten zware, luchtige…

er hangt toekomst in de lucht gesponnen in een zucht een web verleidelijkheid en schone schijn die vlieger gaat weer op duikelt soms of struikelt ik spin met zoete woorden lange koorden tot cocon trek met draden dood uit leven smul heel even spin de gaten dicht hang weer vlug toekomst in de lucht…

er hangt toekomst in de lucht gesponnen door vandaag een web verleidelijkheid en schone schijn die vlieger gaat weer op duikelt soms of struikelt ik spin met zoete woorden lange koorden tot cocon trek met draden dood uit leven smul heel even spin de gaten dicht en hang weer vlug toekomst in de lucht…

heeft een wolkje in haar hand Zij is verlicht, van zich bewust Een engel heeft haar kruin gekust Zij voelt met alles zich verwant Zij helpt de wereld uit de brand De mensheid voelt zich uitgeblust Maar kan gered worden door rust Is domweg eigen aartsvijand We moeten af van winstbejag En kiezen voor natuurbehoud En luchten, hemelsblauw en schoon…

Bij het insluimeren van de nacht en lichtend dagontwaken hoor ik door het venster zacht geluiden van schone ochtend in koeren van de duif begin van het vredig dagen.…

Ik zal denken dat het leven eindeloos schoon was.…

En verder trekt een rij dagen geregen tot jaren ontsproten in nieuwe ochtendzon uit warmte van talrijke kleuren vormen en klanken sierraad om schone vrouwenhals de dagen die groeiden in lichtend gloren als smaragden snoer een gordel om smalle taille gedragen zwierend in warme dans tot gouden kroon bezegelt de uren voor het nijgen van de…

En over 't hooiland, waar een wagen stond Met vers-groen gras te geuren in de zon, En verder waar het drachtig korenblond Met brede golving boog ten horizon, Tot waar een scheem'rend bos zich flauw verhief, De wereld wegsmolt in der hemelen gloed, Dreef mijn gedacht, hoe schoon de dag was, lief Uw schone ziel verlangend tegemoet.…

Ik heb haar lief, dit schone kind en nimmer smart daarin gevonden al is 't mijn min, die 'k bij haar vind, waarmee 'k haar hart heb teer omwonden, Haar stem is zacht en zoet haar lied, het leven werd mij schoon en licht door d' onschuld van haar aangezicht en 'k dacht mijn eenzaam hart verstaan. - Gij zegt: „dit al is niets dan dromen…

Zo een juffer rijk is, deze Zal ook schoon, en deugdzaam wezen.…

Zuiver, teder en waarachtig, Sterk in hun gebondenheid, Schoon in wissling, maatvol-machtig, Waan-bevrijd, Zullen dichterwoorden zingen Uit de afgrond onzer smart, Van de schat in aller dingen Heimlijkst hart.…

Zuiver, teder en waarachtig, Sterk in hun gebondenheid, Schoon in wissling, maatvol-machtig, Waan-bevrijd, Zullen dichterwoorden zingen Uit de afgrond onzer smart, Van de schat in aller dingen Heimlijkst hart.…

Als tranen schoon wassen dan was ik schoon Als tranen diamanten waren dan was ik rijk Als pijn succes was dan was ik daar Als liefde bestond dan was ik klaar Ik zie de zon schijnen Ik vermoed de warmte op mijn huid Ik neem het waar Ik kijk er naar Ik voel het niet Eten hoeft niet meer Slapen hoeft niet meer Niets hoeft meer Voor mijn…

En over 't hooiland, waar een wagen stond Met vers-groen gras te geuren in de zon, En verder waar het drachtig korenblond Met brede golving boog ten horizon, Tot waar een scheem'rend bos zich flauw verhief, De wereld wegsmolt in der hemelen gloed, Dreef mijn gedacht, hoe schoon de dag was, lief Uw schone ziel verlangend tegemoet.…

Want zij was éens zo schoon, mijn jonge weemoed, Toen alle bloemen blij ons tegenbloeiden En vogels spotten met ons jeugdig leed. Maar weggedoken zit de laatste vogel Thans in de takken en door de enge spleet Der halfgesloten blinden valt het licht Op ons, die treuren in 't verlaten huis. –…

Gek word je van je hartslag In de stilte der herinnering Aan wat je had Wat je verloor Aan wat je had En toen verloor Donder hoor je enkel als het regent Ze houden slechts van jou wanneer ze spelen Vrouwen zullen komen, zeggen ze, en ook weer gaan Als je schoon bent van de regen zie je pas de maan…

Lopen zo gewoon Zo moeizaam Voor een kind zo schoon Doen we gemaakt Geef je een arm Weet dat je het niet wil Krijg het warm Was hiervoor maar een pil Een wonderpil Desnoods in je bil Zodat je weer loopt Zo wonderschoon Papa ik mis je zo Je bent er, je bent nu hier Jij wilt naar huis Oh heer ik weet het niet Ik weet alleen…

De wereld startend met een schone lei Wat de mens genomen heeft Ze kent geen restitutie Vandaar dat de wereld langzaam dood gaat Onderhevig aan ´s mens destructie…

Een harde stenen bol, likt zichzelf schoon. Het water kabbelt over zijn zo harde huid, overal applaudisseren zijn druppels. Zij versmelten met de oever, zonder einde en zonder begin. Gaan weer onder en worden weer opgezogen. Het is een spel zonder einde.…

meer dan een beeld is mij bij van wit en zwart in kleur gedacht als het groen van ons in het grasrollend oliedrum vrienden voor mijn leven met jou de heuvel neer leven bevatte wat het kon - blik liet niet verder zien - van schoon en kwader goed zoals het wassend water wit in teil ons altijd deed buiten op de stoep - nog…

in ijzig wit,schuurt de volle winterstilte koortsachtig langs mijn klamme handen de streling van lucht bracht mij in de war zuchtend blies ik haar terug maar de stilte ontspande haar en wreef door mijn ogen een licht roze blos verscheen op mijn wangen in een schoon contrast werden de witte vlokken gedragen door de wind mijn wereld…

ik zag je dacht je onooglijk tussen het droge gras ontdekte je vanmorgen pas maar bij nader inzien besefte ik dat jij het mooiste stukje van de schepping was nietig maar zo schoon geschapen dat wind jou wakker waaide zon je liefjes warm zwaaide jij hebt echter nooit op de voorgrond willen treden bescheidenheid is een…

vraag ik mijzelf liefste wat doen we vandaag als de gordijnen opengaan klinkt er muziek van verpozingsaard dat ik van pure denkkracht braken wou de weg naar mijn bedluchtgemoed slaap ik in als het meisje uit het sprookje met de beren slaap ik in jouw niet schone bed dat hevig naar jou ruikt wat gek is want zo goed ken ik je niet maar…

't Is zoeter hier zijn maker te loven; 't Gebed klinkt schoon langs berg- en heuvelzij; Veel meer dan ginds rijst hier het hart naar boven: Men is zijn God op bergen meer nabij. Hier schiep Hijzelf altaar en tempelkoren, Nog door geen tred van 's mensen voet ontwijd; Hier doet Hij zich in 't raat'lend onweêr horen...…

Het regent wederom Zijn weer is haar weer En andersom Over de wegen van het doorgaan Schildert hij en verandert zij En zodoende is er zijn bestaan Elke derde regel Uit een gevonden boek Schrijf hij over met vulpen Op een nieuw, schoon doek Daar overheen Kleuren van het leven Zoals het zijn kind Kind van haar kan wezen In zijn…

Dus fluit hij schoon Uit eigen lust. Als vogels zó fluit ik, een dichter, Maak het duister leven lichter, Rusteloos hart gerust.…

merkte men niets ze praatte mee, ze lachte haar ogen verborgen achter haar bril miserabel voelde ze zich maar ze wilde beleefd en aardig blijven wat had ze het koud ondanks de warmte ze bedacht ach als er ooit niet de liefde tussen hem en haarzelf was geweest dan waren er nu in deze kamer heel wat minder mensen nu is er de schone…

wij tellen geen passen maar zweven in elkaar alles geven positie van voeten en stijl van bewegen kiezen wij uit samen leven het vaste patroon is ons te gewoon dus schonen we grenzen geven de pas de deux alle ruimte en plezier dansen onze eenheid hier als god en godin betreden wij andere dimensies glijden gelukzalig de hemel in…

zomer voorbij droef stemmende herfstwind een lange winter voor de deur mijmerende avondwandeling over schone larie en duister zeer vanavond geen maan de schijn ligt ergens verscholen in 't glimmende gras ook als 't lichaam rust verdient is het voor het hoofd vaak moeilijk wennen het is nacht en donker ik denk niet dat hij het merkt…