Alle inzendingen over schreef nog steeds i

M I S T De l e e g t e van m i s t i s volmaakt heeft alles wat elke andere l e e g t e m i s t…

Niet doen: gezellig vissen op een vlonder Ook niet: je I-pod plugjes in je hoofd De bliksem heeft je in een flits gestoofd Het buitenleven wordt steeds ongezonder Maar zoekt het weerlicht weer een nieuwe prooi Dan grijpt het straks misschien de Gouden Kooi…

Ik ben de grote gasbelgorgel en heb het neusje van de NAM waardoor er gasdruk in me kwam en ik veel valse trillers orgel. Ook speld ik vaak wat op de mouw en laat het dan, ja juist, blauwblauw - * Het fabelwezen "de gorgel" werd geschapen door Cees Buddingh'; In dit sonnettet is minister Kamp de Gasbelgorgel.…

Wanneer krijg ik eindelijk die kracht zonder jou verder te kunnen leven jouw warmte te kunnen missen die jij me toch alleen kon geven? Wanneer zal ik jou kunnen zeggen kom, geef me weer die kracht maar dat valt niet uit te leggen jij had me helemaal in je macht. Wanneer kom ik van je los, ben ik vrij al had ik je nog zo graag bij me gehad…

Jouw pijn is de mijne niet, zij is onbegrensd je adem stokt en slaat het verweer in je vel op deze dreun dansen je engelen sluiten zich tot een cirkel zonder bodem in de damp van die krater tekent zich een bloem wel tien wel duizend elk blad streelt je wonden je hebt ze zelf geschilderd je kon niet anders je bloesems zijn de schreeuw…

I En nog een ander licht stroomt van de aarde In des heelals onmetelijke gaarde Door de arbeid steeds groter. 't Is de liefde. Luister, arbeiders, naar mijn zachte monde, Naar wat ik diep in mijn hart heb gevonden, Het ware wezen van der mensen liefde.…

De roe van Piet gaf nog steeds kids van leer! Dat stel had toch al nooit mijn sympathie: alwéér kreeg ik de kleinste letter, i.…

Ooit schreef ik mijn eerste gedicht Zomaar over mezelf mijn zijn en soms die kleine pijn Ik schreef over liefde en geluk En soms dieï kleine traan die mij bracht Van mijn stuk Steeds had ik wel weer een luisterend oor Een mens die begreep waarvoor En nu schrijf ik weer en lees keer op keer En soms doet ook mijn hart Samen…

En nog steeds tot op de dag van vandaag alsof het niets uitmaakt zijn velen door haat verblind.…

ik ken een man en onderga dagelijks zijn straf hij spant gekken voor zijn kar zelf is hij te laf ik kan ze niet ontlopen zij volgen mij overal wanneer ik thuis vertrek dan komen zij van stal wie liegt vangt medestanders wie zielig doet krijgt krediet het slachtoffer kan smeken en krijgt dat vertrouwen niet de leugen zit…

Het leven gaat niet altijd over rozen Onze Lieve Heer heeft je immers geen rozentuin beloofd soms moet je vechten gelijk een beest voelt men zich totaal verdoofd innerlijke moed vraagt dan om mentale kracht die jou geest niet breken kan ervaar dan dat er in de krochten van je ziel een onoverwinnelijke zomer bloeit met geurende rozen in…

Amor klojo, hoeveel energie ben ik aan jou kwijt, tevergeefs, nog afgezien van vele verloren uren en dan heb ik het niet eens gehad over al de tijd, die door jouw getreuzel onzeker lang kan gaan duren. Man, schiet toch eindelijk een keer die stomme pijlen af, zodat ik tenslotte af ben van al die eenzame nachten, de onzekerheid voelt aan als…

Wanneer ik op de grens van slaap en waken over het lege kussen strijk zie ik enkel een streepje maanlicht alsof zij haar gordijn doet openschuiven en miljoenen sterren strooit zo valt het allerlaatste licht nog binnen handbereik dan plooit mijn mond een glimlach sluit mijn ogen in gedachten zie ik je wuiven kust me goede nacht in dit…

Jij zegt: 'I'm sorry' terwijl je mij je hand reikt zeg ik: 'I'm Guido'!…

ik ben de clown in een omgeving van een circus van tranen ik zal niet meer huilen het doet de ander zoveel meer pijn ik ben de clown van de droefenis die even de tranen zal verruilen om de lach te laten horen van het eeuwig positief zijn maar ik ben ook een mens met gevoel en trieste gedachten in mijn hart woed een gevecht…

Voor Kerima Ellouise * * * De mens werpt kogels op als kansen de vruchten van een bedorven geest maar in het woord van deze dichter bloeit het kruid wat hem geneest * * * Zinnen slijpend werpt zij haar blik op leven ‘s smalle schaduw die zich aftekent voorbij de wijzers van de tijd In zacht grijs en krijtwit beschrijft…

Zorg dat het niet steeds door je vingers heen glijdt, Maar neem voor jezelf af en toe even t i j d !…

ja lach jij maar jij ligt er niet meer mee het is jouw probleem niet ik zal het zelf wel oplossen ik lach me zwart dag leven, dag dood, I'll hop untill I'll die…

Naar: Mary Elizabeth Frye - Epitaph Do not stand at my grave and weep; I am not there. I do not sleep. I am a thousand winds that blow. I am the diamond glints on snow. I am the sunlight in ripened grain. I am the gentle autumn’s rain.…

I was living in a black box Not knowing what to do Until that special moment; The moment I saw you. I jumped out of my box And reached out for your love And now I'm finally happy Living in the clouds above...…

Deeper and deeper as I journey to living a life that seems to be a lost reality that I can't ever find no way to reach my inner soul esteem is low how deep can I go in the ground that I lay if I don't find a way to sift to the grey that clouds my mind this time I look to see what's between the lines...…

. ------------- I I I ------------ Het hoofd knikt met haar dat meestal niet zit. Meer staat dan Andrélon heeft beloofd. Ogen die lichtblauw knipperend op de wal blijven drijven. Omringd door ovale vensters met variabele plusminus lichtinvalcorrectie. Evenwichtig bruggenhoofd op de neus.…

Als er geen verlies of winst wanhoop noch hoop was probeerde ik me toch altijd aan iets vast te houden. Wat het was wist ik niet precies, vaak dan meer het is iets in mij dat gloeit en warm is, dat wil delen. Iets wat wil bloeien met velen zomaar, voor niks. Iets in me dat geeft dat telkens herleeft. Dat was iets, is iets, blijft…

Het geurt nog steeds In de verzamelmap Van de gedichten Die ik schreef Het geurt nog wel maar Minder dan in de mouwen Van mijn trui toen Er is verkleurde inkt Er is vergeeld blad Ik weet je zult nooit meer worden De ruit met uitzicht onverwacht Het telefoongesprek met angst Het sms dat ongelezen zijn moest Het geurt nog steeds…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Als ik zou zingen: I don't know how to love him... I just don't know... I just don't know... How to get him... dan sijpelen tranen over mijn wangen en bevangen van verdriet, want ik weet het niet! Maar het is zo schitterend dat lied...…

I…

Ik schreef je naam in het zand en de wind woei het weg. Ik schreef je naam in een boom en de schors stierf af. Ik schreef je naam in een steen en de steen verbrokkelde. Maar ik schreef je naam ook in mijn hart en die zal er eeuwig blijven.…

voor Stijn Ik schreef je naam in het zand en de wind woei het weg. Ik schreef je naam in een boom en de schors stierf af. Ik schreef je naam in marmer en de steen verbrokkelde. Maar ik schreef je naam ook in mijn hart en daar zal hij eeuwig blijven.…

ze dat je er steeds wel mocht blijven schreef ze 't hele verhaal over haar wezen kon ze daarmee zichzelf en jou altijd genezen.…