Prinses van gouden woorden
Voor Kerima Ellouise
* * *
De mens werpt kogels op als kansen
de vruchten van een bedorven geest
maar in het woord van deze dichter
bloeit het kruid wat hem geneest
* * *
Zinnen slijpend werpt zij haar blik
op leven ‘s smalle schaduw
die zich aftekent
voorbij de wijzers van de tijd
In zacht grijs en krijtwit
beschrijft zij de mens z ‘n vertwijfeling
schept zij een blauwdruk voor de ziel
Zij navigeert zich een weg uit wereld ’s illusie
voorbij de distelende paden
en de knarsende strijd om het bestaan
Wij zien haar gaan, met haar pen in de aanslag
- prinses van gouden woorden -
Zij schrijft de huiver in geblakerde handen
over het verspilde bloed:
“ De dood heeft kleine lijkjes gegeten van de muren van Jericho
En ogen die getuigen konden, overgoten met duisternis “
Zij wrijft met haar schrijvershand de waarheid bloot
Onverstoorbaar prijkt haar monument
herrezen uit het leem der liefde van haar genadig hart
* * *
Wij zien haar gaan in zwarte nachten,
haar blik rust op het Aards Gericht
daar zij behept is met de gave
voorbij ons nietig zelfinzicht
... Gedicht ter ere van Kerima; haar gedichten die zij anno 2012 schreef n.a.v. haar bezoek aan Auschwitz hebben een overweldigende indruk op mij gemaakt, nog steeds... Bij deze een warm dankjewel! ...
Zie ook: http://oermirm.blogspot.nl
Schrijver: Irmlinda de Vries, 30 mei 2013
Geplaatst in de categorie: bedankt
om samen te knijpen.
Goed gecomponeerd en een mooi eerbetoon voor Kerima!