Alle inzendingen over schroom'ge

de ochtendnevel sluiert een nieuwe dag hierachter vaag verscholen de prille, groene bruid ze lacht nu nog verholen haar aarzelende lach maar straks wanneer de zon deze dag zal breken is al haar schroom plotseling geweken…

Ik wilde graag dichten maar was geen poëet aan mij hing het label gevoelsanalfabeet na jaren van schromen ben ik tot een nieuwe conclusie gekomen was het husselen van mijn emoties betreft lijd ik aan gemoeds- dyslexie lyriek blijft voor mij helaas utopie…

Opnieuw vederlicht, in jouw gevleugeld gedicht zie ik eindelijk, zonder schroom jouw ware damesgezicht blauwe ogen als de oceaanlucht haar zo bruin als koffiebonen lippen rijp als bloesempruimen je bent veel mooier dan de mooiste woorden je bent het droombeeld van een prachtige droom een zachte perzikhuid benen, stevig als de wind…

dat is toch simpel te doen geen hel te vrezen en wolken kun je opendoen stel je voor dat alle mensen leven voor vandaag stel je voor, er zijn geen landen dat is toch makkelijk te doen niets meer om voor te sterven alleen geloven in fatsoen stel je voor dat alle mensen leven in vrede jij mag zegen dat ik droom of dat ik wonderen niet schroom…

Naar nu gebleken is kreeg Ella Vogelaar tot op 't laatst de steun van Mariëtte Hamer haar fractieleider in de 2e Kamer en dus had ze geen notie van 't gevaar dat politici er doorgaans niet voor schromen zo'n hamer op je hoofd te laten komen…

een brug slaan tussen de seizoenen het voorjaar overbruggen tot het zomer wordt en wij zonder schroom de oversteek durven wagen zoals ook gedichten soms een link kunnen leggen en woorden dikwijls de taal van je hart zullen vertolken…

Vraagt u daarom liever niet naar de achterliggende betekenis alleen omdat u zich liever van schroom ontdoet En dat alleen omdat de waarheid die voor U van toepassing is eigenlijk nog liever niet had ontmoet.…

Ik wist dat Poetin geen moment zou schromen Om op het veld van eer tekeer te gaan. Songfestivaldéélname is pas straf, De Russen komen er zo mooi van af.…

Steeds vroeger is de jeugd geobsedeerd Door de leukste vrijetijdsbesteding Gespeend van schroom en vrees en onderkleding Wordt er al heel jong gecopuleerd De straf voor ´t seksueel actieve kind: Jij gaat mee terug naar Spanje met de Sint!…

Jij lachte om de regen die niet kwam en ook al draaide het wiel om onze as, was het toch de herfst die viel en wij als brekebenen droogden de vaat met de honingdraden, die wij eens hadden gevlochten in een paringsdans waarbij schroom slechts onze kleding was…

Denk niet van mij, dat ik voor waarheid schroom, ik wist maar al te vaak: dit is niet echt. Maar als ik slaap, dan is haar droom in mij en zegt mij alles wat ik wilde weten, dat zij nog leeft en mij niet is vergeten en andere lieve leugens over mij.…

knaag jij onophoudelijk aan mijn jas waarvan de stof al tot stof was vergaan ondanks dat ik me omdraai schroom jij niet om dit patroon voort te zetten nu ik naakt voor je sta, en je met met lede ogen aankijk ben jij in geen velden of wegen te bekennen…

Laatst had ik mij weer serieus genomen: de lange lijst met onvervulde dromen nog maar een keertje grondig doorgenomen om vastberaden deze zonder schroom en uitstelpraatjes nu uit te laten komen. Maar je zal zien dat voor ik goed op stoom ben er vast veel water door de Rijn gaat stromen.…

‘MEER’ heet het nieuwste deel van onze krant, Een tweetal vrouwen stelt daar zonder schromen “Dat het verboden is om klaar te komen” En: “Hang dit naast uw bedje aan de wand.” De naam van dat katern verbaast mij zeer, Want "MINDER" dekt de lading echt veel meer.…

ik heb je gewekt je laten komen en koester je de saaie dromen je verlegen lach je weet dat ik je mag je boeit me mateloos in jou ontsluiten ga ik me ongeremd te buiten ik heb het kind in je gezien het oogt zo schoon zonder volwassen schroom we zijn versmolten in het rood van passie en van bloed de nieuwe waarheid voelt zo goed…

waar ben je nu jij die bevallig naakt hing aan de wand sprakeloos liep ik op je toe je leek een zandduin aan de zee zonder ogen bekeek je mij je was volledig heup en dij waar ben je nu jij die bevallig mij de schroom ontnam wie heeft je leest geroofd je lijn ontvreemd ?…

er kwam een vlinder door mijn open raam op ragfijne vleugels gracieus en zonder schroom knippende ogen blauw geschilderd op bruin satijn voelsprieten trilden gretig voorwaarts alsof hij me wilde warmen met een vlinderkus ik kon alleen maar fluisteren ik mis jou ook…

Hartelijk gefeliciteerd Hiep , hiep hoera Je zoon heeft zijn diploma Zonder schroom Gewoon Zonder dwang Ik wist het allang Hij is onze zoon En die doet het gewoon Een toffe gast Die het echt niet verbrast Hij zei glunderend tegen mij Mam, ik haal het en dat wete gij.…

Drama, het is echt huilen met de pet De olieramp is reeds een ware klucht Nu komt deze troep ook al uit de lucht De eerste filmpjes staan nu op het net Toch zegt de Europeaan met wat schroom Dit is toch de Amerikaanse droom? Bron: Het regent olie in Amerika door Ramon Klijnstra op wacholland.org…

stug als een dorstige mug steekt de stekker zijn plug vol vuur en naar zijn natuur eet hij uit de muur vreet stroom zuigt loom en zonder schroom het net leeg en wat hij kreeg is voer is lekker voor de wekker aan het andere eind van het snoer die baalt als een stekker…

vlak boven de bomen staat laag nog de zon ik sta te dromen vlak boven de bomen waar laatste stralen schromen bijna leeg die warmrode bron vlak boven de bomen staat laag nog de zon - rondeel - uit "Achtertuinen"…

een groen kikkerbeest kwaakt er koning in mijn tuin bemint de aarde warmt zich op een kei duikt zonder schroom in de waterpartij waterdruppels glanzen als goudbelletjes op zijn rug hij knipoogt ik knipoog terug ik laat hem vrij maar hij besluit te blijven ik zal hem als het even kan in een beeldig sprookje schrijven…

Ik werk nog steeds aan mijn Request-geschrift Ik schrijf mezelf het RSI en rambam Waarbij ik ook m'n toetsenbord half lam ram Want ik moet snel weer door, na elke gift Schroom niet als u graag op mijn schrijverij biedt Opdat ik ieder streefdoel straks voorbijschiet…

Haar heb ik genood plaats te nemen op de bank Kieskeurig zag ik haar ogen dwalen over de geboden zitplaats Haar mond -gesloten- vond ze die troon ondermaats Van mijn stem de klank deed haar schroom overwinnen 'zet bij sneeuw of regen,deze zetel binnen' vroeg ze me -binnensmonds-.…

De liederen ontdaan van franjes herleid tot de essentie van vreugde en lofbetuiging drongen diep in mij terwijl mijn blik de handen van de koorleider volgden die met oneindige tederheid en schroom zo leek het mij de melodieën tot leven bracht.…

Kom dan 's nachts ook zonder schroom, En omzweef ons in de droom!…

langs akkers van schroom slenter ik tegenwindse stappen aarzelend om ongericht in een verwarrende droom te zullen trappen neerwaarts gerichte ogen begrenzen als beklemmende bundels van zwart licht meer en meer de ademende borst totdat de knechtende geest de nog resterende levenszaden heeft gedorst…

wel verwondering over de opschriften op de zwerfkeien die dienst doen als zerk van het eenvoudige "EVA" tot een spreuk zonder schroom "I love you in de blubber" doch voor wie zich daaraan stoort is er altijd nog het crematorium Lejo van Kuijeren…

zelfs al lijken de bomen in herfstige tooi zich te schromen om hun naaktheid diep van binnen kennen ze rust sust een geleidelijke groei hun onzekerheid weg met dromen die hen een lente tonen waar ze in volle omvang hun eerdere gratie terug zullen verwoorden…

later wacht je tot ik niet meer kan huilen en mijn tranen droog wacht je tot ik weer kan lachen en me niet meer zal verschuilen wacht je tot ik weer torenhoog van de daken wil gillen dat ik je zo graag zou willen liefhebben wacht je tot ik door zal hebben dat het moment is gekomen niet meer hoef te schromen om van jou te houden…