Alle inzendingen over slecht weer

Op deze plek, op deze plaats is alles begonnen Hier kom ik ooit weer terug Als ik hier dan sta zal ik niet alleen zijn Maar met jou aan mijn zij, jouw hand op mijn rug.…

Ik sterf weer. Dus ga ik maar door en schreeuw. Schreeuw, ik ben zover weg. Ik zal niet weer kapot gaan. Ik moet ademen, ik kan er niet vandoor gaan. Ik sterf weer.…

begint een eigen leven een leven vol dood een leven wat de mijne verdringt tegen mijn huid voelt het mes koud en scherp koud als de mensen scherp als de pijn maar het bloed is rood en warm rood als de verdwenen liefde warm als het gedoofde vuur langzaam komt de stilte terug de kamer word lichter maar mijn hart huilt het mes heeft weer…

de moede schreden uit een droeve herfst mijn thuis geworden zij dienen mij niet meer nu open ik een nieuwe dag op vleugels van vertrouwen nu vlieg ik weer mijn blindheid zet nu koers naar onbekende rijken een witte duif stijgt op naar hoorn des overvloeds en rijkdom van een volle zomer nu vlieg ik weer…

Zo zelfstandig als je bent Af en toe heb je me nodig Blijk ik ineens niet overbodig Ben je blij dat je me kent Op de vraag of je me nodig hebt Was het antwoord nee Wanneer de zelfstandigheid even wegebt Gaan we met elkaar door zee Ik wil wel eens vergeten Dat hulp geboden mag worden Ik ben bereid voor je te zweten Ik moet het alleen lezen…

voorbij op kijkduin naar strand wind wild kolkende golven geulen wallen kreken van alles vloeide en schoof in wording een bord verbood een man die niet hoorde zei granaten als je niet verzuipt ontplof je opvissen kun je vergeten in stukken gereten dat stelde me gerust de mensen verwarmd in hun huizen ik huiverend hoog op duin was weer…

Jouw warmte Het smelten van mijn hart Jouw liefde Gedeeld op het biljart Jouw ogen Verhalen de verhalen Jouw mond Geen eind aan het verbale Jouw omarming Geeft de wetenschap Ik kom weer Langzaam??? Nee joh... Rap!!!…

En weer ontwaken in het morgenlicht dat gul gestrooid werd over daken, en weer de nieuwe dag begroeten die als een vage schemer nog zoveel verborgen houdt; maar dankbaar om het onvermoede en nooit herhaalde uur dat nu begint en tot in eeeuwigheid zal duren.…

Soms Hoor ik jou Soms zelfs Zie ik jou Doe ik mijn ogen open Het einde van de droom Ik hoor je graag Ik zie je graag Maar dan in 't ècht gewoon Als dat niet wil Als dat niet kan Als dat niet goed kan komen Nou ja, dan moet het maar Dan ga ik maar weer dromen…

Ben je mal Eind van de week Het is nu voorbij Vertrouwend op jou Dan weer verdrietig en dan weer blij Eén ding weet ik zeker Het is wat je zei Kijkend in mij ogen Ik hou van jou Dat maakt mij blij…

Verzakt de stad nu, in het panorama, maak jij het leven weer speels, mannenkind, zo als toen? Het ga je goed ginds, amalgama! Jeremy…

ze komen weer op: groene judaspenningen kardinaalsmutsjes…

het waren je ogen gekarakteriseerd door hun volheid en intensiteit een mengsel van pure arabica en een vleugje robusta van de beste kwaliteit die mij huiswaarts deden keren met een peperduur espresso- apparaat dat ik niet van plan was om te kopen elke keer als ik nu zo’n capsule ga verwerken zie ik ze weer vóór me je ogen maar dan…

“Ook volgende keer… naar strand weer?”…

Zoals er grassprietjes zijn en eiken, zo verschillen mensen in wat ze kunnen en in wie ze zijn, maar weer werd wat afgewerkt in harmonie en elkaar begrijpen.…

Waar je ook bent en waar ik je weer mag vinden als onze momenten niet meer breken of verdwijnen in de stilte die bewegen wil maar wachten moet. Wanneer jij ontwaakt en ik je dromen zal vinden ben ik weer dapper en durf ik je te vragen of onze schaduwen ooit weer op elkaar zullen gaan lijken.…

tikken maar blijven wachten Op uiting van een verscholen kans Deze gevoelens zullen gaan vervagen Ooit plaats maken voor geborgenheid Tot dan met onuitgesproken vragen Genoodzaakte antwoorden zijn kwijt Toch een lichtstraal in het zwarte Een zicht van zonnigheid, zo klein Symbool voor hoop in onze harten Dat onze liefde ooit weer…

onder glad gereden banden van een aftandse tweedehands fiets kraakt aangevroren dauw koude vlagen uit het oosten landen straf op pasontwaakte wangen wind en weerzin spannen samen tegen verkleumde benen zonder kracht tot over de neus gestoken in een warme das en winterjas drijven gedachten verlangend af zoekend naar de zomerzon die…

Nu de Nieuwjaarsdrukte weer verstomt en de glaasjes zijn geledigd dringt het stilaan weer door tot ons hart en ons denken dat er elders oorlog is, dat kinderen sterven zonder ooit te hebben gezien hoe de zomer weer komen zal nadat de lente alles weer in bloei zet.…

Tijdloos is het onschuldige weer als de zon op je huid schijnt brandt, en ik denk niet langer dat er echt de ware bestaat.…

“Ik ga een dagje uit naar Engeland Met mijn projector en projectiescherm Om Fitna te vertonen,” sprak Geert ferm, Maar hij is op de luchthaven gestrand, Al zwaaide hij ook dapper met zijn pas - Wat op zichzelf al een vertoning was.…

Vaak zitten we nog aan het water Samen zonder vragen over later De zon die in je ogen weerkaatst Het licht dat jou diep in mijn hart plaatst Het gaat nooit meer uit Het brandt onder mijn huid De zon in je ogen snijdt dwars door me heen in mijn herinneringen aan jou in mijn wereld van steen Zo sta je weer voor me in al jouw stralende pracht…

sneeuwklokjes schuchter de kopjes scheefweg geloken witwassend een zee tussen de bomen, en daarna de anemonen, vaak wit en soms roze akoniet, geilend geel gillend om aandacht, schiet uit de grond krokussen, Japanners flitsen foto's wereldoverstekend naar het Lange Voorhout de lente naakt en smaakt naar zoveel meer…

eentje van zo vele stille avonden je probeert er wat van te maken hebt iets lekkers in huis gehaald niet erg verstandig voor de lijn maar ja, je wilt je prettig voelen niet meer zo eenzaam zijn de tv heeft niet zo veel te bieden het boek ligt doelloos op je schoot geen zin om er in te lezen je luistert naar muziek en je gedachten gaan terug…

Maar als we weer thuis zijn gekomen Is het goed en zijn we toch wel weer blij Ook al ging die fijne tijd zo snel voorbij We hebben genoten en veel ondernomen. Dankbaar mogen we zijn voor de vakantietijd Maar ook als we terug zijn op bekend terrein En we gezond en wel weer thuis mogen zijn Want dat is toch niet een vanzelfsprekendheid.…

Het eerste ochtendlicht doet mij verschrikt ontwaken Was slecht allemaal een droom? Dan,……………… Draai jij je om en hoor ik je zachtjes ademhalen Ik zie je naast mij liggen Zoals die eerste keer Telkens weer Telkens weer!…

Weer jarig zijn: de tijd verschalken alsof dat zomaar even kan: eens stilstaan bij wat werd geschonken, een mens weet er graag alles van: van liefde, tederheid en groeien, van toekomst, kinderen en gezang, och, zoveel mooie, goede dingen die je verheugen levenslang.…

alleen jouw woorden heb ik meegenomen jou ben ik in ‘ gewoel van leven verloren ze helpen mij het pad van gemis te doorlopen waar herinneringen blijven stromen wetende verder dan ooit kom ik je weer tegen zullen wij samen rust beleven…

Het Amsterdamse Josje Huisman trekt de K3-machine weer op gang. Single en CD en zelfs een tournee bedreigen uw portemonnee eerlang.…

weer lastig weer vandaag. god trekt mini druppels uit de wolken, ik loop met paraplu traag, moedeloos door de binnenstad, verhoog m'n kraag. Bbrr wind mist op de ramen, chagrijnige vlug- wandelende norse mensen, geen 'hoi' of 'hoe gaat het', ik loop ook met strakke kop de supermarkt in en schud m'n paraplu.…