inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 23.847):

Weer maar verder

Nu de Nieuwjaarsdrukte weer verstomt
en de glaasjes zijn geledigd
dringt het stilaan weer door tot
ons hart en ons denken dat

er elders oorlog is, dat kinderen sterven
zonder ooit te hebben gezien
hoe de zomer weer komen zal nadat
de lente alles weer in bloei zet.

O, dit bestaan vol tegenstellingen,
verweven in de grond waaruit alles
ontstaat en vergaat, - zal het ooit vergaan?

Dit bestaan: liefde en haat, verrukking en
veel pijn en eentonigheid, zeker in
bejaardenhuizen waar de tijd lijkt stil te staan.

Schrijver: Adeleyd, 2 januari 2009


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 475

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Adeleyd
Datum:
3 januari 2009
Email:
rosa.olaertsskynet.be
Ik begrijp je reactie niet helemaal; wat hebben die landen te maken met de bejaarden? De meeste bejaarden weten dit wel (van de moessonlanden)?
Graag wat uitleg a.u.b. maar bedankt om te reageren.
Naam:
Ruurd van der Weij
Datum:
2 januari 2009
Email:
r.a.van.der.weijrug.nl
De landen waarin het oorlogsleed het grootst is zijn landen waarin de natte en droge moesson de hoofdrol speelt, maar zeker niet onze vier seizoenen. De meeste bejaarden weten dit wel.
Naam:
Henk Knibbeler
Datum:
2 januari 2009
Email:
henkknibbeler1949yahoo.com
Dag Rosa, een gezegend en gezond 2009 toegewenst, wat ik in uw gedicht meteen verpakt zie onder de noemer van de harde werkelijkheid, laten we maar blijven schrijven..
Naam:
costa
Datum:
2 januari 2009
Een krachtig werkje met veel uitsraling. Goed gedaan

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)