Alle inzendingen over spelen met geweten

mijn geweten is niet schoon mijn geweten is heel vies het is stoffig daar diep in mij een plek waar de zon  nooit schijnt ik wil het schoon ik wil het schoon poetsen met mijn tandenborstel was het maar zo makkelijk als het poetsen van mijn tanden.…

In de houdgreep werd ik genomen, zodat ik er niet meer aan kon ontkomen, werd in de boksring geplaatst, zonder handdoek dan helaas, want had ik van te voren geweten, dat ze me in de boksring hadden gesmeten, had ik bij voorbaat zeker en vast, de handdoek, de last, in de ring gegooid!…

Had ik het geweten, Sprak de moordenaar Bij het overdenken Van zijn daad Dat die doodslag Zo op mijn geweten Zou drukken - dan had Ik het niet gedaan En had ik het gelaten Bij alleen maar slaan…

Kies ik voor jou of kies ik voor mij? ik weet, ik moet er zijn, maar dit kan er niet meer bij. Even weg, even lucht, even lachen, geen gezucht, even vrij, iets voor mij, wordt het dan nooit een keer laag tij? Bij mij ligt de keus dus het besluit, maar echt, ik kom hier niet meer uit. Telkens een droom, die weer vergaat, omdat…

laten we niet vergeten dat het vergeten van wat we willen vergeten omdat we het willen vergeten zodat we zonder een knagend geweten verder kunnen leven (meestal) wel kunnen vergeten immers gewetens willen ook blijven leven hun levensader is het nooit en te nimmer vergeten…

Als ik het geweten had, had ik beter naar je geluisterd als ik het gehoord had had ik anders gereageerd een ding heb ik nooit geweten, dat jij je niet met mij wilde meten nu blijkt het tenslotte jouw geweten, dat altijd op de voorgrond trad eind goed, al goed jouw geweten had ik moeten weten was zo zuiver en zo rein nu weten wij beiden…

Een geweten, wie heeft het niet Iedereen heeft een geweten gekregen Dat kan voor ons vaak zijn tot zegen Geen ander die het voelt of ziet. Het geweten is van innerlijke aard Dat God in het mensdom heeft gelegd Het kan wel goed zijn maar ook slecht Niemand wordt hiervan gevrijwaard.…

Bij het uitdelen van de gewetens stond ik per ongeluk te ver vooraan En dat heb ik geweten O wat knaagt en knabbelt zij Een konijn kan nog veel van haar leren Had ik ’t maar geweten Dan had ik me nog bedeesder opgesteld want echt ik heb het niet zo op konijnen…

Alle huichelaars die zweren Op de heilige Bijbel of Koraan Als ze voor de rechter poseren En van het nauwe pad afslaan Die jokkende koppen trekken En grijnzend zonder schroom veinzen Terwijl ze de zaak juridisch lopen rekken Voor geen gebod terugdeinzen Die zich aan geen God verplichten Maar met leugens de waarheid beroven Om jou onheus…

Ooit sprong de vonk Al werd het niet geloofd Het vonkje doofde niet Maar was, en bleef We zijn het niet kwijt Nóóit verloren geraakt Toen was daar de tijd De woorden geschreven gewaagd Uitgesteld verlangen Wegen te ver gegaan Zielsgebondenheid Eindeloos verbonden Waar het altijd was Kwam het samen En de reis gaat…

om de gunsten van de lezer houd je van het dubbelleven tussen aarde en hel of ben je fel op orde en rust lees me tot je geweten is gesust…

ik breek de windstoten met harde kloppen in de schuimkoppen maar niets vlucht sneller dan de wind ik breek het spiegelende watervlak dat slechts wat rimpelt aan de oppervlakte terwijl het in de diepte verder stroomt ik breek de stilte met een schreeuw maar de echo antwoordt niet er rest nu slechts een hunkering en een speels geweten…

Al heel jong, ingegeven tijdens spel win je niet, dan verlies je wel bittere pillen die wonderwel: Nog niet bij iedereen geslikt zijn want: het moet alleen goud zijn wat blinkt! Had vroeger maar bij ons aan tafel gezeten dan had je meer van " tegen je verlies" geweten!…

ergens heb ik het altijd geweten dat jij er was staarde ik in een spiegel zag ik je wegkijken je reflectie in een plas verkringelde een ruit in een winkelstraat bestoftte jouw gelaat maar naast mijn schaduw zag ik de jouwe je legde je arm om mijn schouders en ik voelde je fluisteren "vergeet niet Drieankerbaai laat mijn golven spelen…

Al kan ik het een uur vergeten bij haar zachte lijf, bij wijn en spel, in Brabant in een bos gezeten, hij die ik voed onder mijn vel met adem, gulzige drank en eten, de dood, zijn etter in 't gezwel, krijzelt en maant: niets is van tel dan wat gij altijd hebt geweten: er is een hemel en een hel, de rolkans van een teerlingsmete.…

Nu dat jouw mond, mijn innerlijke rust zoent en gitaarmuziek rond jouw boezem klinkt speel ik stilte aan oevers van jouw verleden in de diepe kelders van jouw geweten slenter ik door al lang vergeten steden met een zwijgend hart onder mijn leden nu dat jouw ziel, mijn nachten waakzaam houdt is de stilte heel verdraagzaam…

Zij trekt grenzen zonder kennis weet of anders Geen flauw idee van speels element of nu te bedenken strategie Zij danst leven onbekommerd plukt elke dag Tussen ruziënde schimmen van dagen die eindeloos maar duren fietst haar geweten zonder doel de tijd voorbij Er zal geen dag op de wereld zijn geen dag Dat wij niet samen denken…

oogst volop natuur en zeist naar hartenlust met een innige mortale kus nog spelen wij quitte gunnen toeval een vrij spel ik leef mijn hemel en jij vindt mij wel…

en klein in speelse lentegroet de zomer tegemoet…

Een engel komt niet lief, maar keihard iets zeggen – dat je moet gaan doen.…

Zijn lege ogen kijken het landschap in, om zijn mond spelen eeuwige vragen, waarom dan, wie ben je, waar was je, e.d. Zonder verwijt, hij moet hebben geweten wat er zou gaan gebeuren. Ik heb geen antwoord.…

Alle mensen die handelen ... drijven, in mijn opzicht, dat met 'mijnheer Duivel'. Ze trachten, beelden zich in, iets te bezitten, wat echt niet van hen is. Mijnheer Duivel is wel kwaadaardig: straft zijn eigen volk. Er wordt geen waarlijke taal gesproken: alle boosaardige dromen drijven slechts weg op een Babylonische wolk... .…

Eindelijk vakantie, van die school verlost Lekker eens thuis en lekker uitrusten Buiten spelen of hangen in de buurt Of met je familie er tussenuit. Hoe zou het zonder school zijn? Had ik dan anders geleefd? Had ik niks geweten of was ik dom geweest? Leefde ik anders is de vraag?…

Heb jij ooit geweten De namen van mensen, die nu zijn vergeten Zij werden verraden, vervoerd en vergast Heb jij ooit geweten Toen je adressen doorgaf Dat onder die mensen een vriend van ons was? Heb jij ooit geweten De namen van mensen, die nu zijn vergeten.…

Als ik had geweten wat ik nu allemaal wist dan had ik mij in 't verleden minder vergist en had het mijn geweten meer dan opgefrist omdat ik in feite niet echt veel had gemist…

Wat je niet hebt geweten, mijn straten waren leeg, geen bloemen op het graf, de dauw die vroor, oor aan een zijde, en olieverf mijn geweten wiste met vele bloemen zo scheen de zon, in het woud mijner dommen op linnen doek mijn streken, nooit geweten, dat je het wist…

Mensen zijn bang bang tijdens het leven bang om krankzinnig te worden als ze de weg van het geweten openen... en bang voor de dood als het geweten afgewogen wordt!…

Het leefde, leeft in mij: vol van genade te zijn. Mijn wil lag vastbesloten: anders wilde ik niet bestaan. Ergens elders liep het hart over van pijn; echter, ik kon vergiffenis schenken. Enkel de ziel van een ander mens te wenken.…

Fok het gewoon Fok gewoon de leugens. Fok onwetenheid Fok naïviteit Fok scheinheiligerds Fok Sletjes Fok players Fok mensen Fok slijmerds Fok de goeie En de kwade Fok het leven Fok de maatschappij Fok de regering En de naieve bevolking erbij Fok alles Fok iedereen Jullie kunnen me wat Fok oorlog Fok vrede Samen leven kunnen we toch…

het Wad graast eeuwig in het zoute gras nu de storm spreekt en het water steeds maar hoger stapelt tegen het groen van de hoge dam ‘k voel me nietig nu de dood twijfelt aan mijn voeten er is geen ginder en geen hier slechts wat bijvallen uit een oud geweten de wind als een muziekdoos speelt het spel met ruwe woorden het pijnigt…