Alle inzendingen over sterven

Toen donderdag de hele godenbende het trieste schouwspel zag op 'n Haarlems plein besloot men: het moet afgelopen zijn met 't eindeloze zwelgen in ellende Als afschrikwekkende straf voor 't zieltjeswerven liet men J.C. opnieuw, symbolisch, sterven…

Om echt te leven moet er soms even een deel van ons sterven laten gaan van wat misschien zou kunnen zijn hoe je anders had kunnen handelen of beter niet had kunnen zeggen om dat te verwerven zal je moeten accepteren dat de ervaringen uit verleden en heden de mening van anderen hoe zij kiezen totaal anders zijn…

Ik brand een kaarsje met Allerzielen niet voor de gestorvenen maar voor diegenen die gaan sterven door onnodig oorlogsgeweld voor mannen, vrouwen en kinderen jong, ouder en oud alsof het de gewoonste zaak van de wereld is alsof het doodgewoon is brand ik een kaarsje voor die zielen!…

Het geeft geen pas bij sterven weg te kijken, Wat mensen deden bij een Duitse bank. Een doodziek mens, dat hulp aanvaardt in dank, Maar Essenaren gaan daar over lijken. Al sterf je er ook moederziel alleen, Een Essenaar stapt daar wel overheen.…

een leeg glas op een lege tafel het zicht is meer dan het zien met de ogen op de bodem van het glas ligt het sterven van de tijd de schilder toont de gestolde eenzaamheid in vage lijnen en een witte vlek het lege glas op een verlaten tafel…

Hij heeft vergezichten gezien, die voorbij ons sterven gaan. Een dichter heeft zich bevrijd, van aardse zwaartekrachten. Hij gelooft in hemelse liefde, op vleugels van vertrouwen. Machtiger dan angsten zijn. Sterker dan verdriet.…

Sterven en opnieuw geboren worden?…

Maar als ik zonder liefde mijn dagen slijt voel ik me zo koud en ben ik de weg kwijt Veel liever nog zou ik dan willen sterven. Als die liefde mijn hart niet meer verwarmt me in tijden van verdriet niet meer omarmt ligt de wereld waarin ik leef, aan scherven. En zal ik een beetje sterven van binnen.…

Je schreeuwt je woede uit om d'ongerechtigheid om armen in de stad om honger in de ogen om kinderen die sterven en rijken die onbewogen verklaren niets te kunnen derven. Ik weet mijn lief, de winter is op komst maar warm je aan mijn lijf.…

Stille week, voorbereiding op het Paasfeest Het lijden en sterven van Jezus wordt herdacht Die door Zijn offerdood ons het leven bracht Wij volgen zijn kruisweg stil en heel bedeesd.…

Zo, treurend, zou ik willen sterven ook. Maar hoe te sterven, zo ver boven hen?…

Zo, treurend, zou ik willen sterven ook. Maar hoe te sterven, zo ver boven hen?…

Ik ben niet bang om dood te gaan wel bang onwaardig te sterven verzorgd moeten worden als een kind dat zou m'n laatste zucht bederven. Het gemakkelijkst is een hartaanval bij uitzichtloosheid euthanasie het klinkt triest maar ik leef gelukkig in dankbaarheid en harmonie.…

wij spelen verstoppertje met de tijd als kurkeiken van hun bast ontdaan eens in de tien jaar en kwetsbaar zo naakt dat in de ogen van de kijker de blik even hapert en ophoudt te zien dat de dood het langzame sterven stopt het leven in zich het lijden verlengt…

In Verweg-land heerst weeral hongersnood, er sterven duizend kinderen aan aids, er woeden honderd oorlogen, en steeds zaait een orkaan verderf, een vloedgolf dood. Wel, dat interesseert ons dus geen reet, zolang uw kat maar scharrelbrokjes eet.…

Mijn leven gekregen om trots op te zijn zoals de eb en de vloed veel vreugde en pijn geboorte en sterven liggen kort bij elkaar de drempel wordt lager dat gebeurt jaar na jaar Al ben ik nu ouder ik blijf steeds een kind door het leven gegeven en altijd bemind…

De Ronde waar hij ooit fraai triomfeerde Kwam deze zondag naar 'zijn' Kanegem De dood, als in een sick-joke, haalde hem Net voor het peloton zijn dorp passeerde 't Is 'n manier van heengaan die verdomd Dicht bij het sterven in het harnas komt…

Als schipbreuk weer een olieramp veroorzaakt En alle vogels en de vissen sterven. Als tankers weer het leefmilieu bederven En telkens weer de Spaanse kust vervuild raakt. Als tankvaart weer eens geldzucht is gebleken Wie kan er dán nog van Prestige spreken?…

De leugen kan traag zijn moe niet vooruit te branden, kan dik zijn kortademig amechtig of zelfs dood -op sterven na- maar als het om de waarheid gaat dan springt zij op en begínt toch te rennen...…

De mouwen liggen uitgespreid, zodat het nog gedachten kan omhelzen, die in dat leven niet zijn uitgesproken en van dat sterven niet zijn afgeleid. ---------------------------------------- uit: 'Bezoek aan een vrachtschip', 1985.…

een trillende stem in mijn zwellende aula geluid dat waait in de keel bewegende droge lippen aanzet tot veel mijn woorden werden al gevoeld eer zij werden uitgesproken mijn woorden ze waren nog niet koud of reeds gestorven in schoonheid woorden, woorden het scheppend sterven…

kan je me het sterven geven wanneer stilte draagt in morgendauw wolken geboren in zomerregen mijn nachten buiten betovering bloem wordt bloem van kind naar boom op het gelaat bestreden zonne - wegen kan je me het leven geven een leven lichter dan een droom…

niet, niet, niet dit gedicht is geen poëzie maar de dood die me onbekend laat sterven…

vredig sterven aan het water mijmeren over de leuning van de brug, het weidse van torenhoog bekijken verkeer onder je door zien razen, de trilling voelen van een snel naderende trein dronken stilstaan bij een veilige sluiproute met scherven in je hand tot aan de bodem gaan…

Echo van je geest Door mij in stand gehouden Sterft met mijn dood; Met vervagen van m'n bewustzijn Sterf jij voor de tweede keer In m'n sterven Zal ik mij bij je voegen Zijn we gelijken; Tijdloze dood kent geen standen Er is geen dood, doder, doodst…

door de spleten dringt de wijn de droesem blijft dit sterven doet geen pijn…

verdoofd jaag ik wat woorden na zij weigeren ditmaal te komen de gruwelijkheid van Gaza vervaagt elk van mijn beelden mijn mond vol zand verstomt ziet schuldelozen sterven de mens stapelt haat torenhoog weigert een naaste als broeder…

ik leef in de baarmoeder van de zachte dood adem het sterven in onderweg naar haar maar al verwacht zij de zwarte madonna mij in haar vruchtbare schoot en ben ik aldoor op zoek naar mijn zoetste min het levend gemis blijft de baar verborgen in hoop geeft het leegte zin .…

maanlicht wiegt hemel open trilt mijn hart vol liefde sterren sterven vol vreugde het heelal is zwanger hoge bergen bewandelen diepe dalen gedragen door zee -het levenslied- kom zing met ons mee…

Een niet meer sterven maar eeuwige verrukking, ja nu al, nu al.…