Netgedichten

netgedicht (nr. 18.616):

Warm je aan mijn lijf

Je schreeuwt je woede uit
om d'ongerechtigheid
om armen in de stad
om honger in de ogen
om kinderen die sterven
en rijken die onbewogen
verklaren niets te kunnen derven.

Ik weet mijn lief,
de winter is op komst
maar warm je aan mijn lijf.

Je fluistert angstig
je zorgen in mijn oor
om kinderen die groeien
hun branie en hun spot
hun toekomst die onzeker is
hun luxe die voor hen gewis
een nood is die bestendig lokt.

Ik weet mijn lief,
de winter is op komst
maar warm je aan mijn lijf.

Je schreit je wanhoop uit
om vrienden die verdwijnen
om eenzaamheid en God
om schoonheid vol met kerven
verlatenheid en sterven
en bitterheid om 't eigen lot.

Ik weet mijn lief,
de winter is op komst,
de koude grijpt je aan,
maar warm je aan mijn lijf.