16665 resultaten.
miniatuur 6
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 91 naarmate
de tijd vervaagt
verdooft
de oorzaak
als ook nog
het denken vertraagt
begint de eenvoud
zijn taak…
in jaren vergaard
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 77 zacht
terwijl langzaam de zon verdwijnt
tot slapends allengs toe moe
daarvoor lees ik even bij kaarslicht
gedichten van Adriaan Roland Holst
hij geeft mij voedend zielengewicht
in woorden die zich verbeelden
en herken het leven in mijn gezicht
ik gooi een steen in de vijver
zo zie ik nog amper mijn levensijver
nu op zoek naar de kern van eenvoud…
In stilte
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 866 de vormeloze stenen
die mijn zwijgen dragen
rusten in een kloostermuur
als engelen rond de ziel
beschermen zij de stilte
nadat mijn stem van
een donker geruis beviel
er is ook liefde
die warmte wil bewaren
hierdoor behoeven
alleen mijn handen
de eenvoud te verklaren…
EEN EENVOUDIG HOUTEN KRUIS
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 385 Het was een eenvoudig houten kruis
een dode zonder naam
een ongeplaatst karkas
onafzienbare rijen
strak en recht
geen reden te overleven
gezochte dood
rust in het gelid
stilte op maat
eindelijk thuis
niet te vinden
onbekend
postuum geeërd…
In mijn eenzaam uur
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 466 In eigen stilte en eenzaamheid
nam ik me voor
hield ik het bord
goed voor me uit, waarop dan wel stond:
"de diepgang der dingen".
Ik moest hier enig graafwerk
voor verrichten.
Het zou me van mijn strijd verlichten.
Voor velen nam dit proces
het zonlicht tijdelijk weg.…
Vriend
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 286 Misschien laat jouw leven
de stille schaduwkant zien
wat ooit zo diep verlangde
en is liefde ingewikkeld
om met eenvoudige
woorden te omschrijven
maar als ik je vergelijk
met de zoete vrucht
van droeve eenzaamheid
ben jij misschien meer tijdelijk
en ik mezelf in stilte vergeten.…
Introvert
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 74 De wereld is van de libelle
in zonlicht van de verdwaalde stad
bij de vijver van de spiegelbomen
zoete geur van zomerse heimwee
in het regenwoud van het stadspark
bij het eenvoudige burgergraf
en jij die altijd in die jas zit
die je bij me bracht in de nacht
toen stilte ons kwam beminnen
introvert, onder het lachen van de maan.…
begonnen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 35 in haar eenvoud ligt
de waarheid rustig te
slapen en droomt niet over
ons gelukkig maar
ze heeft geen haast
en haar vermogen
zuiver te oordelen is
onaangetast
in de stilte van de
morgen ala planten
langzaam groeien
kijken we naar elkaar
en weten het zeker
en de dag is net begonnen…
Stilte, tijdens de storm
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 536 Het was oorverdovend stil
tijdens de storm, geen beweging
werd waargenomen, geen
geluid eveneens.
Het was oorverdovend stil
tijdens je heengaan, niets
bewoog nog, niemand sprak
het was oorverdovend stil.…
stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 129 zoveel stilte om
van te houden
als je vleugels
krijgt je gehoord
aangeraakt voelt
zoveel stilte om
te doorbreken
als de bedreiging
binnenin aanzwelt
monddood maakt
zoveel stilte om
te aanvaarden
als er niets is
om mee te denken
om van te houden…
Betoverd
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 420 Betoverd,
door jouw schoonheid
leer ik langzaam liefde lezen
het wonderlijke van het beminnen
heb jij mij in stilte onderwezen,
de liefste dromen van het geheime leven
ons samen in een liefdeshart gegeven
om door te gaan in zoetgestemde dromen
uiteindelijk samen tot eenvoud van geluk te komen.…
Sprakeloos
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 4.943 in mijn stilte
vind ik geen woorden
die je kan lezen
noch kan spreken
zelfs fluister
is niet te horen
beeldt enkel uit
tweevoudig jou
in mijn ogen
gebaar jij de warmte
die je doet zinnen
en ook doet weten
zelfs mijn lach
is niet te breken
licht steeds op
eenvoudig jou…
Stralende sterren
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 487 Wanneer de zon haar stralen
schijnt is iedereen de nacht in
al haar eenvoud, stilte en
pracht
al weer vergeten.…
Herfstlicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 730 De pastoriemuur
is van een soort wit
dat mild en zacht
een brokje stilte pacht
een wit dat met
kamille langs een korenakker
eenvoud deelt
een wit dat
als een haagwinde
zich aan de zon blootgeeft
hier kom ik graag
de ingangspoort
met ronde boog
is altijd open
er staat
een uitgebloeide
blauwe regen…
Die ene man...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 228 Die eenvoudige priester sprak
met simpel handgebaar, maar voor mij
in mijn geloof in en bij hem
was en is er veel meer te leren.
Die strenge, doch uiterst goede man
met zijn stijl en integere sfeer,
kon en kan mij leren dichten en meer:
geloven in mijn wensen en dromen!…
Aan de eenvoudigheid
poëzie
2.0 met 16 stemmen 1.943 Breng mij, zachte Eenvoudigheid,
Waar de stulp uw schreden beidt,
Die de wijnstok half omvangt;
Daar de bloeitak over hangt.
Leid mij tot uw klein gezin,
Als een trouwe jonger, in;
Doe mij, luistrend naar uw mond,
Waarheids echte leerling kond.…
Eenvoud
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.816 Enkel een eenvoudige aanraking zou genoeg zijn
Om me vlinders te laten zien in de winter.…
Eenvoud
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 720 Liefde is eenvoud
De eenvoud van gedeelde pijn om geluk dat niet mocht zijn en iets moois dat niet mocht bloeien.
Liefde is eenvoud
De eenvoud van totale verwarring gevangen in één hart,
een hart dat zichzelf niet kent.…
Eenvoudig
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.213 Zoals het was
was het voor mij
dan toch illusie
domme dromen
een kans om uit
de val te komen
die niet kan sluiten
om het woordje wij
en in die val
die jou benauwt
waardoor ik nu
geen wij meer zeg
heb jij mij dus
eenvoudigweg
veroordeeld tot
het enkelvoud…
Eenvoud
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.355 Wat ik zou wensen
als de laatste avond
niet meer terugkeert
is de droom die
ons bemint en zegt
wat we geloven
is wat we altijd
met onze liefde
verbinden…
Niets is eenvoudig
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 970 Een mens , koud van buiten
een warm hart van binnen
kan zo liefdevol zeggen
ik wil je beminnen.
Een mens ,warm van buiten
maar zo koud van binnen
zal nooit met veel liefde
iets met jou gaan beginnen.
De kou die van buiten straalt
wordt verwarmd door het hart,
de kou die binnen huisd
leeft misschien met veel smart.
Duidelijker…
EENVOUD
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.428 Ik voel m’n ziel verwant met kleine simpele dingen,
Die op ons wegen staan als bloemen van het veld…
Verdoken in het gras, door weinigen geteld…
Al dragen z’in hun kelk de zoetste zegeningen.
‘k Vind schoonheid overal; maar dat wat zachte perelt
Vanuit uw moeë mond, die luttel woorden vindt:
“ Goênavond…, lieveke, goênacht…, m’n zielekind.”…
Eenvoud
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 997 Het mag dan zo wezen
dat rust vanbinnen moet zijn,
een bergtop in de Provence,
de ondergaande zon daarop
en twee glazen rode wijn
maken het wel eenvoudiger
niet meer te zijn dan zijn.
Bram Vermeulen…
EENVOUD
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.212 Wat elk behaagt op d’ eerste blik
En aantrekt op den duur,
Is Eenvoud, wars van kwik en strik,
Is Eenvoud en Natuur.
De Schoonheid spot met elk sieraad,
De Waarheid evenzeer,
Zo ’t eerbaar hart het reeds versmaadt
Het vrome des te meer.…
Eenvoud
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 639 Vaak gaat het om de simpele gebaren
het schillen van de aardappels en de dikte
van de schillen in het kritisch oog van een moeder
die het, omdat ze ouder is altijd beter weet
De spetters die je maakte bij het laten vallen
in de met water gevulde, grote, zwarte pan
waarin het heelal zou kunnen passen
omdat er zoveel ruimte in het niets is…
Eenvoud
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 505 Een kribbe was Zijn “huis”,
maar toch was Hij God gelijk,
was bij de eenvoudigen thuis
en vond de mensen belangrijk.
Eenvoud was Zijn kenmerk
maar toch almachtig groot.
Hij deed Zijn verlossend werk
en redde mensen uit de dood.
Nu, hoog verheven in de hemel,
wil God eenvoudigen gadeslaan.…
eenvoudig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 222 ik wilde weer ademen zo-
als vroeger ik dat deed,
vrij als een kind in de zomer
al kies ik liever voor de lente.
ik wil niet voor me zelf spreken,
maak het wat algemener.
ik ben goed in verbloemen,
de warme inborst klopt
doods in mij, als ik mag
zeggen dit zo. Wat is dit
voor ongerijmdheid, de mens
is toch gemaakt om te
blazen…
eenvoud
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 667 jouw
openheid
geeft
mij
alle
ruimte
meer
heb ik
niet nodig…
eenvoud
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 359 een groene dijk
beklommen door een hek en zijn schaduw,
scheve schapen
de zee
waar schepen elkaar lijken te ontmoeten
het vlakke achterland
met hier en daar een torenspits en
een verstrooide molen
de sloot zoekt een beetje warmte in het riet…
eenvoud?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 137 hier de stroom
daar het gras
ik kijk erop
zie nog eens
donker water
verdorde halmen
boven de lucht
daarin zijn wolken
vogels vliegen ook
schouw andermaal
donderwolken legen
bloedzuigers vallen
sta ik wel
en kijk aan?
subtiele veranderingen
anders de wereld……