Alle inzendingen over stof OR kamer OR gevoel

begon zonder achterklap zonder pijn ik wil leren kennen wat de lust is kijkend in een spiegel door bronzen engeltjes omrand ik wil leren weten of het een gunst is wanneer je ziel al is verbrand ik wil leren te vertrouwen in een roze vingerige dauw ik wil de wereld leren zien zoals jij haar ziet de spiegel toont jou wij zijn allen stof…

Alles is stof…

Ik doe het licht aan en zie: de wereld bestaat – uit niets dan stofjes.…

ik zit in een donkere kamer hoor niks het was al een poosje verlaten totdat ik verscheen er lag stof op de meubels een boek stond er in de kast met vergeelde papieren waarin ik je las ik zag je handschrift op het kiekje van de stad je bent mooier dan het schilderij waar ik Delft zag…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Door de muziek lijkt de kamer nog leger weerkaatst het geluid tegen de muren gaat het dwars door me heen het zal nog dagen duren voordat een traan een glimlach wordt ongestoord weer wordt genoten het gevoel van mens-zijn geen moment wordt afgesloten. De kamer omarmt ons zacht ik slaap weer thuis vannacht.…

schreiend naast lijken en gebeente leg ik woorden in de kast blaas het stof uit zinnen van verhalen en gebeden de echo raapt een holle schaduw in de hoeken van de kamer schraapt verbleekte maar nog nooit begraven schedels vingers verstijven gegil verstomt geschreven is de onvoltooide grafrede…

's Avonds pokeren op de kamer. Zodra de klanken van het vragen weggestorvn zijn, het bloed van de mug gestold, is de echtheid van het opgeroepen beeld al voorbij. Verliezen noch winnen behoort tot de mogelijkheden. 'Ik ben happy' is pure bluf. Gevoel dat past. ------------------------------------------ Uit: 'Stof bedekt niet', 1991.…

De piano stond in een nis in een kamer vol snuisterijen waar een laagje stof op lag. Geen snaar werd geraakt. Geen hart werd geroerd. Zelfs de piano raakte ontstemd van zoveel stilte en bouwde een spanning op die alleen maar kon eindigen met een valse noot. ...tenzij snel een lichte toets gevonden werd.…

Ieder gevoel waait over in een ander hart wat best gestolen mag zijn en kan daar wat stof op doen waaien. Niets is hier voor eeuwig toch lijkt het soms van wel gevoel met al die ogen je huid, je hand, je kus het kan ook over gaan.…

Mooie liefdevolle kamers te huur, niet te groot en zeker niet te duur. De kamers zijn warm en heel knus ingericht en er schijnt een heerlijk rust gevend licht. De kamers geven je een heel veilig gevoel, en je mag er denken "laat de boel, de boel".…

Ik loop graag door een herfstig bos, zo in de avond schemer met een tapijt rood bruin en af en toe een glansje geel. De geur van rottend, dorrend blad, geluid gedempt door druilerig gedriezel het zicht beperkt door vlaagjes flarden mist. De zomer weer voorbij, het einde van de herfst nabij, die kondigt winter aan, en eindigheid van…

een gekooide kamerplant ben ik geworden het leven kabbelt traagzaam aan me voorbij als goudvissen in de kom op de kast die eindeloze cirkels zwemmen, sierlijk en onbenullig zingen ze hun mantra maar luchtbellen zeggen niets de zon schijnt nooit in deze troosteloze kamer op het noorden waar ik stof vergaar een verworpeling opgesloten…

Als straks de stof rond het geschil is neergedaald, hoop ik, dat je gevoel voor recht werd goed gedaan je weet dat iedereen een hond kan kopen maar nooit het kwispelen van zijn staart, laat staan een ster van naam die flonkert in het donker...…

We kochten kaarten, maakten foto's en deze vitrine met namen van schelpen op kaartjes die het leven had moeten betrappen maar kansloos liet ontsnappen, vergeeld, verregend onder stof; Bontemantel, Watermuiltje, Hartschelp. ------------------------------------------------- uit: 'Door het donker van een kamer', 1989.…

ik was het al bijna vergeten dat gevoel dat wij hebben bezeten liefde, verliefdheid het leek niet te meten jij was er altijd daar waar ik je wilde dat gevoel... gek, he? ik was vanavond stappen ik was je even vergeten nu zie ik mezelf in stof happen en even slikken en het nog steeds niet snappen dat gevoel... gek, he?…

Het gevoel te willen roepen luister nou, wíj zijn het toch, geeft je alleen het gevoel maar van hoelang beséft ze nog, dat we haar kinderen zijn?…

het hele gezin voor de tv ik doe niet mee wil even niet met de media in zee niet dat ik saai ben of de quiz niet ken het is gewoon even niks an alsof men niks anders kan ik ga liever schrijven want gedichten blijven…

In deze kamer hangen nog steeds de vele uren van denken en herinneringen het weer naar boven halen. Hier werden mijn verhalen geschreven mijn gedachten en de emoties om dan te verwoorden in gedichten. Bijeen geraapte beelden uit mijn leven, van wat ik zag wat er om mij heen gebeurde. Een gedichtenbundel werd geboren.…

zwijgen mij toedekt De ijle wanden witte vlaktes zijn die ik om mij heen kan vouwen zodat de lijnen op de horizon mijn verdwijnpunt vormen Er mist een kamer hier een witte kamer waar ik mijzelf niet ken van naam een onbesproken kamer opdat ik mij veilig waan…

binnen slaapt het licht van glas alles naar binnen gericht onbegrepen als ruimte eenzaam is een planeet zonder maan zo behoren de meeste dagen aan niemand toe zoals het hoort een voorgekookt afscheid treedt binnen niemand vraagt naar namen aanwezigheid dringt zich op tot een antwoord ver van bomen valt een tafel, een stoel, een beetje…

Ik knapte - onlangs mijn kamer op Veegde het stof van de plinten Witte de vale muren grijs van vele winters Boende de oude planken vloer Deed alles in de was Tooide mijn bed met nieuw bloemig beddengoed dat ik zag in een brochure Hing een reproductie op van Gauguin, om het sfeer te geven - iets met kleuren iets met vrolijke dames…

Op sloffen sleep je stof tot garen als een mat achter je aan voeten nooit geveegd de filosoof in jou ziet het als kant legt het wijd gespreid op een hemelbed vergeet je pyjama niet praat je hardop in jezelf maar die blijft hangen waar het hangt zwart wit gestreept in de halfdonkere kamer valt het zwart weg…

Vreemd om je vinger door het stof te zien gaan wetend dat jij de lege kamer ooit afgeschreven hebt mijn ogen volgen jouw bewegingen ze staan haaks op je hand je weet toch net als ik dat vergeten woorden zich niet laten schrijven dan zie ik je zwarte vinger en leg hem op je mond ons vertrek staat nog open in het voorbijgaan…

mijn vader is zo juist vertrokken op zijn pak lag een beetje stof in zijn borstzak zat een schrijfblokje waarin hij al veel geschreven had hij leek gelukkig en zeer tevreden was zich nergens meer van bewust zelfs de storm over het strand plooide niet zijn verweerd gezicht ik bevond mij dikwijls in zijn kamer keek door het raam naar de…

De vleugels van de ziel, de vuurgloed aangetrokken, Waarin de Liefde zweeft, en omgrijpt wat zij vindt, En 't stoflijk van het stof in 't stoflijk stof verslindt! Neen, dichtkunst is gevoel, gevoel de band ontsprongen, Behoefte van 't gevoel, door geen geweld bedwongen. Geen dichter, die het vers of navorst, of gebiedt!…

ik was weer even thuis hoorde het subtiele kraken dat mijn gang naar boven maakte rook de geuren die in kamers woonden zag gezichten van passanten in hun vroeger gaan en komen raakte aan herinneringen in het stof op zolder werd bedolven door mysteries uit mijn jeugd angst en vreugde kwamen terug in koude rilling op de rug nog…

-Het zonlicht dwarrelt schuw door de kamer De schaduw die schuchter volgt- Zijn huis is leeg zijn wereld is zijn huis Zijn gedachten zijn rommelig als de kamers (Vazen in de keuken kuchen neerslachtig stof) (Kinderlaarzen dromen water en weten niet meer of ze lekken) (Een deuntje tracht met dof geluid voorbije sferen te behouden…