170 resultaten.
Óh Jeruzalem
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 87 Of blijft het in het wereldse
geloof beleven iets menselijk
stoffelijks dat in het Goddelijke
is herrezen?
Óh Jeruzalem,
het antwoord ligt besloten in
ieders hart, wanneer het geloof
niet met het zien wordt verward.…
Op de drempel
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 90 op de drempel van het
onuitwisbare legt men
alle jassen af waar in het
stoffelijke zo'n belang aan
werd gehecht, zijn we
uiteindelijk weer ieders gelijke…
Ver en nabij
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 2.464 ik ben niet meer
in mij
maak me los van mijn lichaam
bevrijd me van mijn dromen
niemand zal me nog raken
in mij
aan mij
tenzij het stof, het overschot
de slaap van het leven
niet in jou
niet naast jou
maar in monoloog met de aarde
vergaan zal ik
in zomers voorbij
ver
zal ik gaan
van mensenstromen…
Wittebaardenmaffia
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 253 mijn schoen bleef leeg, geen kruid- of pepernoot
zou een verkleumd en zwaar gemoed verblijden
nog erger werd mijn ondermaanse lijden
toen ook met kerst geen kruimel overschoot
ik haat ze diep, die vrekkige bejaarden
met luizige en valse witte baarden…
Gruwelijke kunstzaken.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 304 Een standbeeld moet er gaan komen voor de archeoloog.
Die weigerde om .IS. juist te informeren.
Waar Palmyra’s kunstschatten thans verkeren.
Maar daarentegen zijn ontvoerders met woorden bedroog.
Gaf niet toe tijdens martelingen en het wreedste verhoor
Wist natuurlijk dat hij toch na ondervraging zijn hoofd verloor.…
Een halve eeuw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 540 Mijn woorden zijn haar stoffelijke resten.…
Het stoffelijk verlangen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 496 verdriet
op een Berg van Overgave
door het Dal van Angsten omringd
Mededogen zal de wolken vullen
die de laagten vervlakken zal
en uit het stof mijn driest herscheppen
aan de wanhoop heeft ontrukt
Als de Overgave wordt geslecht
en zomerzon het stof verzengt
resten van het nieuwe leven
slechts contouren van de Angst
Dit is nu mijn stoffelijk…
Niet stoffelijke zielen
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 34 het nog
donkere kielzog
zij contracteerden
de immense leegte
die het onbenoemd
grote universum
had te vergeven
mijn kijken
kon niet verder
reiken dan wat
lichtende sterren
voorbij de planeten
hun plaats
en benoeming
ben ik vergeten
in de nabijheid van
het absolute nulpunt
in onmetelijke ruimte
kunnen ontelbare
niet stoffelijke…
Het kan weer
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 618 Waar mogelijk zijn wij nu thuis gaan werken
Dat blijkt voor het klimaat een goed idee
Ineens geen overschot aan CO2
Ook stikstofuitstoot kan men zo beperken
Dus Mark, gun ons in deze zware tijden
Dat wij weer 130 mogen rijden…
Claus
snelsonnet
3.0 met 41 stemmen 2.043 Prins Claus was aan het einde zijner dagen
En heeft dus noodgedwongen zogezegd
Zijn stoffelijk omhulsel afgelegd
Dat hij helaas niet langer meer kon dragen.
Hij toonde door het afdoen van zijn das
Onlangs reeds hoe vergankelijk hij was.…
Meditatie.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 96 Van alle stoffelijkheid ontdaan
stijgt zij uit boven ieder ding
en gespeend van de wil,
is alles om haar heen in rust,
in vrede, is stil.…
LICHTWEZEN
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 221 ontwakend uit de begoocheling
laat niets zich nog vangen
in de wildernis der gedachten
de steen van stoffelijkheid
rolt uit het bewustzijn
en zal weldra zweven
als een komeet door eigen ruimte
vrij van tijd
richting oneindigheid…
Een serie van...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98 Doch leven is niet alleen stoffelijk,
materie, maar meer een serie van...…
Dodenbeeld in West-Vlaanderen
gedicht
2.0 met 8 stemmen 3.824 Het geraas van het nabije vee.
De boer die in de schaduw zit van het bleke beeld.
De bomen die buigen voor de wind van de zee.
Zijn ouders hebben het lapje grond gekocht
waar hij tot het kraakbeen in de modder stak.
Hij was een begaafd student.
‘Iets in de wiskunde,’ zegt de boer.
Het beeld werd gemaakt naar een schoolfoto.
‘Twee jaar later…
middag op het pleintje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 505 middag in het dorp
kortstondig klokgeluid
dakpannen glimmen
loodrecht mikt de toren
naar de zoele zon
stokoud zucht een linde
op het pleintje
het is alsof de stilte
zijn stam afkluift
over de kasseien
kruipt niet een gerucht
binnenshuis schudden
stemmen het overschot
aan woorden uit…
Toen morgen nog van mij was
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 500 ik heb je lief in de verleden tijd
toen morgen nog van mij was
maar ben niet meer te houden
als bezittelijk voornaamste woord
een ons was net teveel
om mezelf kwijt te raken
in een overschot aan samen
waarin alles moest gedeeld
nu kus ik vrijheid welkom
na lamgeslagen woorden
geeft verlies me openhartigheid
als meewerkend voorwerp…
Nostalgie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 240 De oogst geschoren
een overschot aan rozen
driftig in de knop
tamme kastanjes
hazelaars in volle dracht
en al die noten
peren hangen zwaar
en appelen die blozen
abrikozen ook
een drink in de zon
een roman van Foenkinos
Délicatesse
denkend aan Parijs
al een tijdje geleden
een haiku van mij…
GIERIG
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 321 Laten wij de gehate vrek
zowel verwerpen
als ten voorbeeld stellen
zijn zakelijke schraapzucht
verdwijne uit ons hart en denken
maar die zuinige zorgzaamheid
om het bewaarde stoffelijke
mag steeds in herinnering blijven.…
In zich begraven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Naar binnen gekeerd
Toen de druk te
Hoog was geworden,
Te zwaar ook vooral,
Geen uiting naar
Buiten meer die nog
Redding kon bieden
Het ik dat reddeloos
Verloren leek
En ging schuilen in
De krochten van wat
Stoffelijke resten
Genoemd worden - ik
In mijzelf begraven…
Seizoen winter
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 517 De winter valt,
Als een koude deken
Vergaren voor slechtere tijden
Geen overschot, buiten niet te mijden
De winter valt,
Water van vloeibaar naar vast
Een eendje vastgeklonken
onaangenaam verrast
De winter valt,
De dagen korten
Wederom wat minder tijd
Totdat de lente weer bevrijdt…
Hersencel?
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 699 Geloven doe ik het nooit en te nimmer
Maar volgens een Belgische knappe kop
Die het nieuwtje bracht als een Belgenmop
Zijn wij, de Nederlanders, toch iets slimmer
Typisch een Belg die zo zijn hart uitstort
Omdat hij kampt met een cellentekort
…Er is een tekort aan gevangeniscellen in België en een overschot aan
cellen in Nederland.…
Rijk aan creaties
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 237 woorden in overschot
bruggen de ruimten aaneen
geen verval zo rijk als mijn
netwerk aan gedachten
ik kan wel minnen, zo jouw
hart als het mijne, rijk aan
creaties maar arm aan liefde
geen gebed zo oud
als mijn dolende ziel
en wat ik ook verwoord
toch zal mijn droom voorspoed
gaan brengen in de chaos waarin
ik ben geordend…
Magica
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 734 Je lost het op in water
het niveau is niet gestegen
Hier is het bewijs
dat er ruimte is
Het heelal valt
in de inhoud van een emmer
uit te drukken
Mijn zielezijn is zo klein
dat het altijd blijft
de werkelijkheid zo groot
de dood is maar de dood
van wat stoffelijk blijkt
Bij een foto van Willem Hoogduin…
Dan ben jij het.
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 418 Ik weeg bijna niets,
ben amper aards
of stoffelijk
Zie me aan mijn kind,
kijk in mijn ogen
en volg je hart:
mijn liefde, -onbaatzuchtig-
waarachtig en niet vluchtig
is dan voor jou,
-als dat is wat jij zou willen-
ik hoop dat die keus
de jouwe is,
want dan ben jij het,
die mij kan tillen.…
Hardhorend
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 453 Zelfs met hen die mij verstaan
kan ik dit geluid niet delen
alleen, volkomen aangedaan
roep ik mijzelf tot helen
doof voor het kwade schikken
van jouw stoffelijke resten
blijf ik tot mijn laatste snikken
hardhorend buiten westen.…
KLEIN REQUIEM VOOR RETROHELD
snelsonnet
2.0 met 21 stemmen 3.490 Oud-Sinterklaas Van Oorschot is niet meer
Al blijft men onze jeugdtv-iconen
Remaken, hypen en her-hervertonen
Hun stoffelijke eind komt toch ’n keer
Zo wordt de tijd ook elke Sint de baas
Maar goddank nooit de géést van Sinterklaas…
rust in vrede
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.792 De sikkel doorklieft
het stoffelijke van de geest.…
De wereld lang leeg geweest
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 143 BERICHT VAN EEN DOLER
Wat is de wereld
Toch lang leeg
Geweest, gevuld met
Alleen dode lichamen
Stoffelijke omhulsels
Van wat ooit mens was
Een kleine zestig jaar
Heb ik hier rondgedoold
Tussen louter lege
Hulzen en niemand die
Mij ooit gekend heeft…
Zwart.
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.744 zwart is de kleur van de nacht
die ons laat verslapen
in zijn duistere macht
zwart is de kleur van de dood
die ons doet verlaten
in het bloedende rood
zwart is de kleur van het niets
de melancholie die je bedwelmt
en onttrekt aan het iets
zwart is de kleur van mijn jas
die mijn geest beschermt
in een stoffelijk harnas…
Troost
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 708 mezelf wel willen troosten
maar ik heb vooral warmte nodig
en mijn handen zijn zo koud
stralend weer buiten
maar ik zit binnen
voel me lusteloos
alle waarschijnlijkheden
leg ik op een hoop
wat een berg onzin
plots stollen woorden
worden weggespoeld
in een vloed van regen
kom ik mezelf tegemoet
of heeft er egens iemand
een hart op overschot…