Alle inzendingen over straatlicht OR weerspiegeling OR weg

het zonlicht spiegelt zich in een koffielepel - kan het niet pakken…

dromen slapen een winter lang omdat het gewoon moet en mag maar toch bekijken ze zichzelf zo af en toe heel even op zo’n heldere winterdag bij een enkele kaal en bloot zo kwetsbaar zie ik een heel voorzichtige lach het zijn zij die het al weer voor zich zien – het volle leven ze dromen al weer hun groen gevulde kronen heel even weerspiegelen…

zij hebben mij ruimte gegeven om in te dwalen geen horizon meer om te bepalen waar ik ben ooit heb ik met wit help geschreven in de blauwe lucht een hemel in weerspiegeling maar eindeloos ver weg ben verdwaald in de ruimte om me heen opgesloten in een cel -alleen-…

Weerspiegeling in het water de contouren van je gezicht door rimpels vervagend vereeuwigd in een gedicht Weerspiegeling in de lucht gedragen door dwarrelende winden een droombeeld belevend van haar, die ik niet kan vinden Weerspiegeling gevormd door gedachten jij tedere, heerlijke vrouw creatie van innerlijke krachten ach lief onthul,…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Ik vlucht in gedachten in de weerspiegeling van ramen weg uit het heden. Het is koud -niets lijkt nu te boeien- ik sta stil en mijn geest is leeg.…

angst wat je in iemands ogen ziet Je ogen geven een weerspiegeling van je gevoel Je ogen zijn een spiegel van je ziel…

" Diamanten weerspiegelen niet - ZIJ SCHITTEREN - omdat ze zichzelf zijn "…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

schuilplaats voor vogels weerspiegeling in water tegen kou beschermd…

woorden uit de ziel weerspiegelen gedachten een diep ontmoeten…

Brug over water verzonken weerspiegeling landschap in wording…

Een maanstorm nadert buiten Weldra verrassen zwarte wolken Tranen zullen storten met tuiten Het vogelbed luncht in donsveren Luchtige winden waaien snel weg Herinneringen gaan denatureren Een haastige weerspiegeling Van dromerige blauwe lijnen Vertelt me maar een ding: Kus me…

Leeg, door blik ontzield lig je stil op zompig asfalt oude kleren, plastic slippers naamloos lichaam in de nacht Wie ben je hoe kwam je hier terecht wie verloor zich in je ogen, daar waar nu slechts straatlicht valt, - is er iemand die nog op je wacht?…

teruggeworpen in stilte klinkt een vraaggesprek enkelvoudig kent slappe sneeuw liefde, angst om verlaten achter te blijven is dit een doorwaakte nacht met vaal straatlicht blijven passie en paniek altijd dicht bij elkaar liggen onzichtbaar in het donker hoe harder hoe dieper staat er weining wind, vraagt niemand of het koud is…

de weerspiegeling  van plekjes blauw tussen groen spelend in water…

verdoken in haar wereld laat zij amper dromen toe hoor je enkel nog de stilte in het kloppen van haar hart zoekt een traan naar wegen in de weerspiegeling van hoop dat wat haar ooit ontnomen laat verlangen naar de dood waar het leven is doorbroken tijdloos vergaan die nacht haar kind verloren verwoestte haar bestaan…

Ik leer zien wat belangrijk is door na te doen hoe jij kijkt Ik voel wat jij voelt door na te doen wat jij voelt Als een brabbelende kind volgt mijn kennis mijn lichaam dat jouw bewegingen volgt Hoe dichterbij hoe beter mijn weerspiegeling is maar nooit precies hetzelfde zelfs als het water glad is en dat is weg zodra ik erin duik…

Nu jaren later weerspiegeling van dorre takken mijn aangezicht, Niets om aan vast te klampen hou ik mij aan de brugleuning vast. Weerspiegeling van het water verdwijnt mijn gezicht in de rimpels van de cirkels... De tijd van eb is aangebroken.…

Een bekend deun klinkt uit de radio Uit straatlicht valt regen als gele gensters Vervormd neonlicht door betraande vensters Ik neurie mee, ach ja, Ravel's Bolero Je bent daar, God zij geloofd Lichtbundels zwaaien langs kamermuren Ik wacht, ach nee...de auto van de buren Twijfel heeft mij van blijdschap beroofd Ik wacht...…

Zacht kabbelend met diepe gronden Het mooist op vroege ochtendstonden De golfslag leidt je gedachten Kunnen pijn doen verzachten Geven je geest de rust weer terug Overspannen de tijd als een brug De weerspiegeling toont je werkelijke gezicht Maken je gedachten iets meer gericht Kabbelend wordt je hartslag lager Verdwijnt het verdriet iets…

randen tactvol het gedeelte dat vol vragen de contouren besteelt van puurheid een aaneenschakeling bevrijdt gedachtes van verstikking uitgebreid in deze samenvatting van componenten die mij inprenten niet zwaarmoedig te denken want terugkaatsingen ondermijnen gedachtes verspreiden een verre planeet die oorspronkelijk per ongeluk van de weerspiegeling…

het sneeuwt nu en de toegedekte wereld huilt niet meer er schijnt slechts zacht zo’n witte gloed langs bomen vol gesluierd door wat straatlicht waar een auto mee verschijnt, even warmer en dan niets binnen bloeien lieve foto’s in de glimlach van weleer ze straalt intenser nu mijn missen hevig wordt het is te kort om alles te vergeten…

Gebroken dromen blijven onherroepelijk komen dagen als vandaag en die in de dagen erna spelen met woorden en altijd die vraag naar de weerspiegeling in de bloem der symmetrie zie loskoppelend van het super helder azuren kleurrijk gesteente de wegen en paden en door haar landschappen jou laten vergapen maar toch zo wakker als wat geen woorden…

Ik hou mij de spiegel voor waarin zij schijnt vertel trots dat hij aan diggelen is en toch ben ik de gebroken weerspiegeling…

Na een stralende herfstshow aan tinten en tonen te hebben uitgevoerd verlaten bladeren bomen opdat ieder van ons geniet van hun schittering, van alles wat is gerijpt en tot bloei is gekomen tegelijk inspireren ze mij om los te laten zodat weg wordt vrijgemaakt voor een nieuw begin.…