2839 resultaten.
Wilg
gedicht
3.0 met 61 stemmen 10.157 De wilg, nog zonder blad,
wordt in het licht gevat
en laat zijn takken stromen.
Traag breekt de middag aan.
Heeft iemand zoveel uren
met naar een wilg te turen
ooit vruchteloos verdaan?
De lucht trekt rose dicht.…
verstilde tranen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.762 het zijn de tranen die verstillen
in de echo van jouw zin
die een dak van wanhoop maakte
met een eindeloos begin
hoe kan ik jou ooit zeggen
dat mijn liefde in jou bloeit
dat het voelbaar door blijft stromen
en verloren weder vloeit
geen woord zal jou nu raken
geen zin zal blijvend zijn
slechts de echo zal nog resten
als een steeds hernieuwde…
Heimwee naar eens
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 390 Ik hou van je sensuele lach
je starende dromerige blik
jouw huid op mijn huid
de rilling door heel mijn lijf
De zoen die proeft wat de
horden hormonen beloven
die door lichamen stromen
Alleen nog de vrouw vinden
die m’n fantasie waarmaakt
Kansloos, zucht m’n vrouw
met een kop als die van jou
kom ik niet van je af…
Verleden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 Lopend aan het strand
stromen de tranen
over haar gezicht
vallen in water en zand.
Golven voeren haar
tranen met zich mee
bevrijden haar nemen
ze mee naar de horizon.
Gedragen door de wind
nemen de golven ook
mee het verleden van
het kind nu ze eindelijk
is geworden een vrouw.…
Een hart voor jou
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 220 gelijk de golven van een zomerzee
zo blijft jouw liefde in me stromen
zoals een schelp het strand bemint
leg ik jou in mijn dromen
‘k vraag de zilvermeeuw
zich naar mijn koers te keren
stuur zuchtjes tederheid
naar zijn donzige veren
vleugellicht tekent goudstreepjes
tegen het hemelsblauw
duinroosjes kleuren in het zand
een hart…
ik mis je
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 298 flarden grijze mist
dwalend, soms zwart
versperren de weg
naar herkenning
woorden, zijn leeg
vormen geen stroom
kabbelen weg
naar vroeger
de uitgestoken hand
zweeft doelloos
blijft steken als een
wapperend blad
kijken, en niets zien
luisteren, en niet
gehoord worden
maken de dagen
tot ongekende
eenzaamheid.…
Laat nu maar los.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 231 Alleen de mooie herinneringen
mogen binnen in mij wonen
zodat er nieuwe levenskracht
in mij naar binnen kan stromen.…
Ik heb de weg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 282 Het was een woordeloos zwijgen
tot ik plots warmte in mijn hart
naar binnen voelde stromen er
werd overspoeld met mijn emotie
die zich nu eindelijk bevrijden mocht.…
Nietsontziend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 126 kolkende massa baant
zich 'n weg
door tegen en er overheen
nietsontziend op zijn route
vol destructie dwingt hij
alles ten onder
wat eens een beekje was
wordt door metershoge golven
overvallen
alles verslindend beuken ze
door wegen en straten
kippenvel rukt op
wanneer de stroom is uitgeraasd
en gaat zakken
zijn het…
Geen sprankeling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 159 wij spreken
maar de woorden
fladderen in het rond
rusten nu eens
in de ene dan weer
in de andere mond
er is geen sprankeling
nooit stokt het oeverloos
geneuzel dat onze tijd verbeuzelt
ik kijk haar aan
voel trage stromen
informatie langs mij gaan
ben doodgebloed
in de niet aflatende vloed
van wetenswaardigheden
heb haar verlaten…
‘t zachtblije
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 349 er ligt licht in het water
intiem
dat van je hand
dat van het woord in de zon
dat van je armen om dit alles
op een zomerdag
witte waterlelieknoppen
dat tussen vruchten en de vlinder
op een seringenboom
dat wat je streelt over mijn buik
in een zachte stroom
samen als dragers
van wat jij en ik verwachten
terwijl de tijd kronkelt in het licht…
Alomvattend Opgaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 392 verlangensgrens bereikt
de druk doorleefd
de hartepijn doorkliefd
Mijn grenzen voorbij
mijn hart vervloeid
mijn verlangen opgelost
Gevoeld, weggesmolten
zo vrij-van zelfs
dat er alleen nog is
de vrijheid
in het grote verbonden zijn
Eén met mezelf alleen
Nog een onbereikbaar ver strand
in de zee van jou-en
wetend dat de vervloeiende stroom…
Nachtblauw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 204 Schuimwolken dromen,
stromen voorbij.
De zee opent haar mond,
laat mij zachtjes binnenkomen
en op de bodem vind ik een woordenschat.
Ik schrijf water tot het trilt
in het diepste wezen
van het woord: melodie.…
Eeuwige vragen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 220 Zullen stromen eensgezind
een richting vinden
op de thermiek van de wind.
Gaan gedachten in één tempo
samen in vriendschap om
om parallel van geluk te zoeken.
Vinden woorden eindelijk
juiste klank van vreugde
in menselijke omgang met elkaar.…
Aan de natuur
gedicht
2.0 met 9 stemmen 4.325 Hier raken alle windstreken de aarde
land ingelijst door verre dorpen
knipperlicht tussen zinkwit schuim
kaatst zwarte vegen dansend over de weiden
wegen totdat het erbij neervalt
in regenbogen eerst
dan zakt het doek in beken stromen
ach, de natuur behoeft geen woorden
-----------------------------------
uit: 'Het depressionisme', 1988…
Uit het dagboek van mijn gedachten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 183 Voor Els de Bruin
Gedachten stromen
Onophoudelijk elke dag
't Kost moeite soms
Om ze in te tomen
Toch is dat wat ik vermag
Hoge pieken, diepe dalen
Worden door jou en mij
Op werkelijke waarde geschat
Om te voorkomen dat ze me vermalen
En samen lukt het om de echte
Waarde ervan te bepalen zo dat ik
- Goddank - verder leven mag…
Despondent
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 110 dorst naar droogte is dodelijk geduldig
in het gehemelte van bergen en dalen
de stroom passeert schaamheden bij herhaling
vervalt tot laagte en vlakte
schuurt oevers, verzandt binnenste bochten
eindeloos en voorspelbaar in fasen
gebogen langs ontblote patronen
met sleepsporen in lichtvoetige modder
achtergelaten tijdens keren en dwalen…
Vol schaamte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 283 Ik leg mijn pen neer
doe mijn camera uit
laat de leegte vol
ontzetting stromen
wereldse tranen vloeien
bij het aanschouwen van
welke moeder houdt 't
droog bij 't lezen over
mannen die (zogenaamd)
onze veiligheid waarborgen
houden onderzoeken tegen
daar gewin in 't spel is
hoe ziek zij wij ?…
Huilen de grotten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 Tijd is als de
stroom van een rivier
van begin tot het eind
voor altijd in volle vaart
in beweging
weer of geen weer
op weg van bron
naar de tijd van leven
die niet meer telt
terwijl besef verdwenen
is, vliegt de tijd maar door
Gegeven tijd
die wij slechts willen vullen
net als de grotten die
verweven met jouw schoonheid
in de nacht…
Ontwaken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 594 Het hart nog ontbloot
stromen beelden snel terug
in verdwijnende dromen.
Vóór mij
de dag
nog leeg,
nog zonder pijn.
Wie ben ik
voor jou vandaag,
mijn bloed?
Nog voel ik
je eerste adem
op mijn buik,
mijn huid nog druipend
van verse liefde.
Nu jouw woede
mes op mijn keel,
geen geruststellende gedachte.
Of toch?…
Ik ben heel blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 788 Uit welke bron,
Uit welke stroom,
Uit welke zon,
Uit welke droom?…
KIJKEN....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 139 Je mag er
kijken
naar het water
wolken die
laag overdrijven
De luchten,
waarin
ik je naam
-met hoofdletters-
wil schrijven
Maar hoog
kan ik niet reiken
hooguit
op m'n tenen
de vingers gestrekt
Hier zijn
de watervogels
....goed gebekt
snoepen uit de stroom
vissen uit het water
Vroeg in de morgen
of later
op de dag
mag…
Liefdeswater.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 711 ze voelde zich met hem soms
als een snel stromende rivier
eigenlijk nog meer als
een kolkende stroom
van liefdeswater welke
bruisend en golvend de
denkbeeldige oevers overstromende
in heftige ongecontroleerde golven
alvorens samen te versmelten
tot een bruisende klaterende watermassa
die gedurende een zekere tijd
haar leven…
De zee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 De zee, groots onbewogen
worst'lend met zijn eigen kracht
Niet wetend te doorbreken
de dijk, door mij hem toebedacht
Kon ik als de zee zo stromen
Mijn rijk uitbreiden tot de kim
Geen euvel op de weg te vinden
zo kalm rustig zonder zin.…
Onsterfelijke ego's
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 291 Ons bloed blijft stromen.
De wereld draait door.
Emails blijven komen.
Wanneer we sterven kan niets verloren gaan.
Microben veranderen onze cellen in stof.
Onze genen reizen verder.
Onze ego's zijn onsterfelijk,
want ze hebben nooit bestaan.…
hemel noch hel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 262 verborgen onder een vernis
van zoekgeraakte woorden
staken we wat we zeggen wilden
in een nieuwe eenvoudige jas
we vergoten geen bloed
haalden niets overhoop
hemel en hel bleven ongemoeid
er was strijd noch gewoed
in de ontembare stroom van
die ingeblikte taal verloren
we de vurige woordenstrijden
van weleer…
De IJssel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 157 zoals de stroom raast
in vale kleuren
en bezit neemt van het land
haar oevers overschrijdt met
niets ontziende gretigheid
zo is mijn liefde kolkend
in de regenbui en als de zon
de lucht weer openbreekt
onthullen witte dansers
wat de liefde weet
als ik oud ben omringt ze mij
in alles wat de wereld kleurt
en rukt uit de vergetelheid…
Belijd ik liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 468 in stromen zweet
belijd ik liefde
nee geen sex
het was wel heet
je onderkoelde
in verzachten
mijn drift om jou nu
eindeloos te pakken
zag de glans
van chaos in je ogen
je hebt het roer
op tijd weer omgebogen
in naadloos raken
van elkaar kwam
lieve lust in harmonie
met verder leven klaar…
Depressie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 315 Zijn gedachten stromen,
zijn tranen vloeien,
zijn verdriet blijft komen,
zijn pijn blijft groeien
Zij wil zo graag helpen,
haar schouder geven,
met troost overstelpen,
de rouw samen beleven
Maar hij zoekt de stilte, de rust en het groen,
en zij laat hem begaan want ze snapt zo goed
waarom haar liefste dit alleen wil doen
en haar zo voor…
Mooie zomer
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 157 De meanderende stroom
spiegelt zich in het zonnelicht.
Ik ruik het pas gedroogde hooi
dat gespreid ligt over het land.
Bloemenvelden rijgen zich aaneen.
De schaapherder dwaalt met zijn kudde
over de heide.
De zon kust het kimmenrood van de avond
en begroet de nacht.
En na de ochtendschemer
gloort weer een nieuwe zomerdag.…