Alle inzendingen over tirannie

Erdogan maakt vele mensen bang zijn extreme uitspraken laten me kotsend braken hopelijk blijf hij niet al te lang de ideeën van deze man zijn een gevaarte waarmede hij oorlog en geen vrede provoceert deze machtswellustige tiran!…

Versla de tirannie.…

Gevaarlijk is de potentaat die liegt Een zaak vals voorstelt om meer macht te krijgen En bij verzet acuut begint te dreigen Maar veel gevaarlijker nog dan zo'n smiecht Is 't volk dat niet zelf denkt, niets verifieert Zo'n lijpe heerser blindweg adoreert…

achter de deur regeert de tirannie angst plakt als een makke huisvlieg aan het behang in een pan suddert het verschraalde leven een kapot glas een stem alles is genoeg…

Wat echter blijft, is de kracht om tegen tirannie te vechten. De moed om met opgeheven hoofd de rug te rechten.…

sterven zal je in dode letters in flarden van poëzie neerstromen afsterven in verstikkende schaduw neergeschreven in het graf van de muze heengaan in verplettering van tirannie en grauw zijn ze geworden inktvlekken resten ook de betekenis ben ik vergeten…

Hij staat met beide poten in de klei Het slaaptekort uit beider oog te wrijven De tirannie der pubers te verdrijven En denkt: die staking komt steeds dichterbij Ook in het onderwijs heerst hollanditis Meer specifiek: 'docentenmeningitis'...…

Zo gaan de dingen al sinds Genesis: Wanneer het volk de tirannie doorbrak, Dan moest de oude heerser naar de bak, De nieuwe kwam uit de gevangenis. Heel even dacht ik: is zij het wel echt? Maar toen herkende ik haar blonde vlecht.…

in dit pak zal ik dirigeren ken elke maat bevrijd het land van juk en tirannie groots zijn de melodieën waar de wind zich aan vergaapt steden in puin legt en zich verlustigt op het land ik ken de klank van opwaaiend zand ze is het lied dat bij eb sliep…

uit het zesde couplet van het Wilhelmus: “de tirannie verdrijven die mij mijn hart doorwondt.” Paris, La realité?…

Vannacht kus ik de maan en doop mijn pen in room, schrijf een liefdeslied Ode aan muziek zo vurig als de rode roos Teder wit de orchidee tussen Brussels kant en zilver Blauwe seringen tortels zingen bruidsboeket op bed De tirannie buiten spel gezet…

de dagen werden geverfd in bruin en zwart wolken bebloed in rood het leven in het ijle van dood het land bevochtigd in bittere meidauw maar nimmer werd het hoofd gebogen voor deze immense tirannie hoor de noten op de muziekbalk klinkend in liefdevolle vrede onnavolgbaar breekt zij de duisternis van oorlog open…

Zijn jeugd is dood zijn opgroeien is terreur zijn spelen is oorlog vrienden zijn levend dood altijd samen op straat tirannie der wraak bloedstollend zijn sirenes gekrijs der vrouwen het rennen en schreeuwen dagelijks gebeuren de gewenning is grotesk een deel van zijn leven de kraaien fladderen weg naderend onheil gesticht zie ik…

Wie helpt mij door de tirannie van de jaren waarin ik slechts winters zie ?…

Of is wat toen zich openbaarde niets meer dan slechts de tirannie, de drang om wat we nooit ontwaarden tòch te begroeten als vergaarde herinnering of nostalgie – een stil verlangen dat ontaardde?…

Dat ik dankbaar mag blijven, Mijn hart steeds opengaat; De tirannie verdrijven En and’ren binnenlaat.…

of deze aantijging waar was of niet je was op jouw hoede nimmer veilig in de stad waar je ter wereld kwam, waar houden van jouw eigen sekse een doodzonde betekent werd je opgepakt, geschopt, geslagen gemarteld, tot je iedere naam zou hebben genoemd van elke zondaar die je kende en verdween in jouw land dat je zo lief had maar waar tirannie…

later leven, maar samen, gezellig en gerespecteerd De koning walgt daarvan Hij pikt paleizen en hoeven in Zijn belastingheffing breekt de meegaandheid, kou veroorzaakt honger Er dreigt oorlog Propaganda wijst de weg: er is een redder, een Vader des Vaderlands, hij beschermt de vluchtelingen uit Antwerpen en de handel, hij zal de tirannie…

Nu na al die jaren van oorlogsbrand en de tirannie van een vijandig bewind, vragen ze een plaatsje in dit land. Een veilig plaatsje voor hun jonge kind een toekomst voor een jonge migrant die hier een nieuw leven begint.…

Tijd, tijd talmend groter Cyclische spijt met cynische boter Oh vuur onblusbaar in lengte en breedte menig uur in duur meer eeuwig dan alle vrede Gebroken in geile geeuwen Tedere tirannie van trots Kwijning van koldervreemden Irreële ijzersteen maakt interkots Bladen zorgen beroemen zich op een dag Doch parabels zijn er voor morgen…

Hispanjen zijt Geroemd zij Uwe Bal Aanname Uw Coninckrijk kome, Uw wil geschiede In ‘s Gravenhaege als op het voetbalveldje Geef ons heden Kalou en ons dagelijks partijtje En vergeef ons de zit op onze krenten Gelijk ook wij vergeven aan de nemers van Uwe percenten Leid ons niet in balverliefd thuis verblijven, Maar verlos ons door schenktax als tirannie…

gevlochten met kralen parels om te herdenken 't herdenken van slachtoffers die zijn gevallen in de tweede wereldoorlog alle mensen die onvolwaardig bevonden werden door het systeem alom stilte pijnigende gedachten de adem stokt een brok in de keel mede om onze bevrijders die hun leven gaven om ons te bevrijden van de tirannie…

De haan, een kunstenmaker, vroege vogel met zichzelf begaan, in eerste stralen opgestaan, leurt in het licht met schorre stem, waarmee hij mijn dromen en de ochtendstond verscheurt, de zon zijn narrenkap en hanenoog belicht, mij met tirannie de slaap verdrijft, zaait uit krop een litanie, dwingt mij tot verweer te vergezellen in zijn…

Een tirannie van één bestaat er niet. Van enkelen is ook geen heerschappij - Allen zijn gelijk, slechts 't geheel is vrij. Maar dit is eindeloos in tijd..... Welk een steun voor het machtig socialisme, En voor het gouden eeuwig communisme!…

Tiran, bestreed hij elke tirannie, En dwong, wanneer vijanden rondom weemlen, De Heer ten strijd, en liet de wereld beven.…

de potsenmaker, vergulde vogel met zichzelf begaan, leunend op een been van z’n draaiende imago, litanie in het eerste licht met krasse stem, geen poot meer heeft om op te staan waarmee hij mijn droom in de ochtendstond betreurt, omlijst de zon zijn narrenkap door spiedend hanenoog belicht, bedrijft de spot in de winden van zijn tirannie…

van mannen over Wereldvrouwen verenigd u U die al de intrinsieke fysieke kracht/macht Van het leven heeft en nieuw leven schenkt Want is er ooit een mensje geboren Tussen het poepertje en plassertje Van de man, van een heer, meneer Dames verenigd u in de politiek En alle afgeleide organisaties Van lokaal tot internationaal Stop de tirannie…

Adelaar klip en klaar Ommezwaai licht en laai Fantasie Jan Marie Af en aan zwarte zwaan Minnen strelen lustpriëlen Van klatergoud naar lijfsbehoud Passiespelen strijdtonelen Witte winde ooit beminden Ledikant tweestromenland Eerst melodie dan tirannie Van liefgehad naar hazenpad Van ironie naar c'est la vie Hekeldicht tijdsgewricht…

haan, de potsenmaker, vergulde vogel met zichzelf begaan, leunend op een been van z’n draaiende imago, litanie in het eerste licht met luide stem, geen poot meer heeft om op te staan waarmee hij mijn droom in de ochtendstond betreurt, omlijst de zon zijn narrenkap door spiedend hanenoog belicht, omarmt de spot in de winden van zijn tirannie…

mond tijdens de zondagsdienst in de kerk van de boeien want het stonk uit de kelder vol onthoofde lijken ach, geschiedenislessen maken niet gelukkig hoogstens onze kinderen als wij ons niet laten boeien door medeplichtigheid aan onrecht levenslange schuld en schaamte als wij durven te rekenen op elkaar en in opstand komen tegen tirannie…