Alle inzendingen over tranen

Uit te zien ja met tranen, tranen van ootmoed, Soms verlatend, nooit zonder groet. Is het vaak het kleine, ja het kleine wat het doet. En daarom loop ik vaak achteraan de stoet. Maar nooit, nee nooit verlatend zonder een groet.…

Wil van je houden maar ben nog diep in tranen over die ander.…

… voor een ieder betekent veilig zijn iets anders hoeveel tranen heb ik kunnen tellen?…

De zee buldert, haar golven beuken woest op golfbrekers tot ze openbreekt in haar miljarden tranen zoekend naar de rust tussen de warmte van zonbeschenen zandkorrels op het strand terwijl de wind een treurmelodie fluistert in de holten van verloren schelpen...…

Jong meisje Open voor verbinding Zonder reserves Open voor Levenslessen te leren Ik schrok er van De filter ontbreekt Dertig jaar verder Geleerd te doseren Filters toe te passen Wat binnenkomt En toch opnieuw In de fout Opengesteld Zonder ‘zonnefactor’ In vol vertrouwen De ziel opengelegd Om stilaan weer Te sluiten met een traan…

In elke traan verlies ik wat liefde, die niet mocht bestaan. Nu verdampen mijn wangen de hoop op geluk. Mijn geloof is gevangen, m'n verlangen is stuk. Met elke druppel die viel ontnamen mijn ogen me het licht naar mijn ziel.…

Vallende vlinder opgeslagen souvenir op een droge plek.…

bron nog maar net half gevuld de strekking van de stroom heeft een volledig verwarrende weg open gelaten medaillons nog niet half verslagen hebben het leven op zich statig verder gedragen met tussenpozen geprobeerd glans niet te verliezen de natuurlijke loop der dingen te achterhalen haar gezicht terug trachten te geven reikhalzend met tranen…

en kan dat dan zonder tranen te wenen zo minuscuul dat de dood ze niet ziet?…

ze zat soms stil in haar keuken bezig haar tranen te versnijden in plakken stromende vloeistof kronkelend nog op de snijplank verder snijdend, steeds kleiner fijner snijdend de pijn van zijn mijn blik op haar, haar blik op mij elkaars blikken, elkaars blozen ze glimlachte om de flinterdunne brokjes traan, klevend aan metaal en met…

onlangs nog was ik zó verkouden dat ik bijna niet meer uit mijn ogen kon kijken en barnstenen tranen huilde uit één oog…

Dis die blond, dis die blou: dis die veld, dis die lug; en 'n voël draai bowe in eensame vlug - dis al Dis 'n balling, gekom oor die oseaan, dis n graf in die gras, dis n vallende traan - dis al…

Geest zweeft uit de fles druppel van haar laatste traan het zonlicht omhelst.…

De liefde ligt in het vocht van een traan besloten, in het roepen van zijn naam en in gevouwen vingerkoten.…

Rondom haar vormen zich wolken van verdriet vermengd met bittere tranen en haat.…

Eventjes, mocht jij mijn gevoelens lezen m'n mening, over dingen uit mijn leven soms hard, teder, lief of met een traan wat kon je toch heel wisselend wezen jouw manier van iets te kunnen geven toch zal mijn leven zonder "jou" verder gaan.…

Voor het eerst liep ik Met mijn moeder in mijn arm Door de winkelstraat Nooit eerder hebben we Dat samen gedaan Ze was gehuld in lichtblauw De kleur die haar goed staat Maar ik droeg haar in een urn En in mijn oog een traan.…

Woorden, ze zijn soms teder zacht van wie ik het nooit had verwacht waarom blijft het "vroeger" me toch plagen durf ik bij jou die kans niet te wagen? Woorden, ze blijven me steeds plagen waarom hoor ik jou nu dan vragen maar hoe ik je het ook probeer uit te leggen 't doet me veel pijn om dat te zeggen. Woorden, dingen van vele jaren…

Het water stijgt mijn hand van haar lijf mijn laatste traan die het raam beslaan. Een verwaterd zicht op jou gericht de herinnering schijnt door jouw paradijs.…

en in de steek gelaten Je hebt een goed hart maar een goed hart wordt vaak kapot gemaakt In de zeik genomen in stukjes gebroken het wordt pijn gedaan Vandaar dat je veilig achter je muur bent gekropen Je houdt jezelf de hele dag bezig misschien heb je dat zelf nog niet eens in de gaten Want als je niks doet dan ga je denken en dan stromen de tranen…

me overgolvend met haar zilte frisheid vervloei ik vol van haar weliswaar met tranen in mijn ogen want wat ik in één ogenblik bij haar gevonden heb raak ik zo weer kwijt wanneer ik terug landinwaarts trek…

hart huilt Hoe sterk we ook zijn zelfs de sterkste van ons voelen weleens verdriet en pijn Iedereen kan breken in het leven en tranen springen uit je ogen als een vulkaan die tot een uitbarsting is gekomen Soms moeten we het allemaal gewoon laten gaan, elk mens laat weleens een traan Als de tranen tot stilstand zijn gekomen pakken we een zakdoek…

Een bui waait over maar plaatselijk regent het de kern overstroomt.…

als ik je tranen kus in een vroege morgen wanneer huilen nog onzichtbaar is proef ik je gevoel de bittere smaak die leven geeft als het naar morgen gaat om de draad weer op te vatten uit de chaos van de kluwen maar ik ben bij je kus de rafels van de nacht waarin je alles gaf…

Degene die jou een glimlach kan geven is ook degene die jouw tranen tot leven kan brengen. Degene die jouw hart kan helen is ook degene die het weer zal kunnen breken. Het is de macht die we iemand geven als we iemand laten toetreden diep van binnen.…

Ik was een kind van nog geen veertien jaar; Hoe zwaar viel het verbitterde gevecht Tegen mijn tranen, want het stond zo raar En buurman had: wees dapper vent, gezegd.…

En mij groet stuur 'k dan mee als die a'endstraal se vure so blink in die ruite en droom op die mure; mij huisie se gewel sal 't opvang van verre, - 'n laggie sal 't wees, maar 'n traan sal 't bêre!…

Tranen rolden vanmorgen: “Stel dat het Uw kinderen zijn.” Ja, stel dat het mijn kinderen zijn. Grote bruine ogen, die verbaasd de wereld in zien. In wat voor wereld worden ze geboren, heen en weer gesmeten. Hen wordt niets gevraagd. Beslissingen van mensen zonder honger. Gierig om elk stukje brood.…

De regen spoelt het stof weg van de reis, loost tranen ook en helpt je door de nacht.…

Tranen van verdriet daalden neer op mijn wangen. Het mooie was dat ik wel met liefde werd omarmd. Gelukkig kon ik mijn verdriet zo beter verwerken als wanneer ik helemaal alleen geweest zou zijn.…