2627 resultaten.
Dooie tijd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 228 Wat doe je zoal
In dooie tijd
Zeg jij die doelt
Op tussenpozen die
Liggen tussen gebeurtenissen
Die aanstaande zijn
En die het leven kleur
Zullen geven - die in
Grootsheid nooit vergeten
Zullen worden - dooie tijd
Die hoe dan ook gedood
Moet worden met gedachten
Die sowieso altijd
In de mens aanwezig zijn…
Uren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 446 De sneeuw wolkt als vitrage voor de ramen
Hij houdt de wereld buiten en sereen
Breken wij onze jeugd af steen na steen
Triest scharen zich de meubelen tesamen
De vensterbank met stervende cyclamen
Zegt dat het nooit meer wordt zoals voorheen
Gelijmde briefjes waarop onze namen
Leiden ons veilig door de uren heen
Wij openen de kast met de…
het zijn de uren
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.604 het zijn de uren
die zij telt
elke dag maar weer
de vragen
die zij stelt
elke week weer meer
de tranen
die hij liegt
zijn woord
dat steeds blijft steken
haar hart
dat hij bedriegt
en op den duur zal breken
het zijn de keren
dat hij belt
zonder iets te zeggen
de ring
die steeds meer knelt
wat valt er uit te leggen
de lakens
die…
Uren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 Ik kan uren kijken
naar de mieren op een stronk
naar het schaduwspel
van bladeren op de grond
luisteren naar het fluiten
van de leeuw’rik op haar stok
zelfs het graven van
konijnen in hun hol
dat alles boeit mij bovenmate
tot ik terug geroepen word
door zuster Bovendonk
in het tehuis “Het honk”.
hendrik…
Uren
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.133 Als blonde kindren hupplen de Seconden
De poort des Morgens uit, vol lichtgeluk.
Als kreunende ouden, steunende op hun kruk,
Strompelen traag de zware Middagstonden.
Hoofdschuddend, zuchtend, droef-eentonig druk,
Tonen zij bloot de nooitgenezen wonden,
Tekenen rood op schouderen geschonden
Door 't eens zo trots getorste levensjuk.…
Uren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 Ik tel de uren dat
ze voorbij gaan
en de avond weer valt.
Plooi ze voor de nacht
strijk ze dan glad voor
weer een nieuwe dag.…
Uren
poëzie
3.0 met 5 stemmen 484 Dit is Uw aard, o uren van 't verleden,
Steeds als gij wordt gewenkt, bereid te staan,
Om uit Uw rijk van schemering te treden
In zonglans of het glinstren van de maan.…
er zijn uren
gedicht
3.0 met 39 stemmen 22.380 Er zijn uren
Zonder jou. Soms. Misschien. Het is denkbaar.
Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen
Zonder jou.
Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken,
greppels.
Vlinders zonder jou zijn er, distels. Ontelbare.
Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid.…
Ik kan uren
poëzie
2.0 met 6 stemmen 580 Ik kan uren
Zitten turen
Naar het wisselend zilveren spel
Van de stippen,
Die er glippen
Over 't water bij de wel.
Ik kan uren
Zitten turen
Naar 't krioelen door het mos
Van de diertjes
En de miertjes
In het boom-gekroonde bos.…
de uren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 141 De uren waarin ik
slechts zong
het praten achterwege liet
de diepte van de stille nacht beleefde
verlangde naar wat voorbijgaat
De uren waarin ik
uit sterrenstof bestond
me mee liet nemen
en langzaam van je hield.…
Uren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 er waren eens twee dozen
die zaten vol met uren
er was een doos met fijne
en een doos met nare uren
de fijne uren waren boos
omdat ze vlug voorbijgingen
ze wilden langer blijven
maar werden snel herinneringen
de nare uren daarentegen
duurden altijd heel erg lang
de mensen waren daar niet blij mee
voor die uren waren ze zelfs bang…
MOEITE DOEN
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 860 Wil je echt
hier iets bereiken,
ga er dan ook voor;
laat de jaren
niet verstrijken
door te zeggen,
ik ben niet
bevredigd, hoor!…
Het is tijd
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 951 ik heb de tijd
kalm beheerst
ontdekt de tik
die traag verstrijkt
voorbij aan ieder
naar binnen een blik
open gezicht
een wijle weet
gevoel in het lijf
gedachtenherinnering
in zeer lange rust
en een lome slaap
plotsklaps wakker
lachend wezen
verfoeilijke waan
een dromende zot
donkere woeste
tobberijen
minne moeite
zoekt…
Pendule
gedicht
3.0 met 15 stemmen 22.078 Alomtegenwoordig vol minachting hamerde
ze bescheidenheid in onze hoofden. Nu en dan
nam grootmoeder een stoel, klom er op, opende
het patrijspoortje en zette de wijzers naar haar hand.
Lichtjes duizelig gleed ze terug naar beneden
alsof haar vingers daarboven in het kraaiennest
iets onwerkelijk hadden beroerd.
Onder het slaan verstomden…
geen warmte die je omarmt
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.003 Uren en dagen verstrijken
zonder enig besef doe je je taken
mensen willen er nog mooi op kijken
maar vanbinnen ben je jezelf kapot aan 't maken.
Dor en koud voelt je hart nog aan
geen zonnestraaltje dat verwarmt
alle liefde is er uit gegaan
geen warmte is er meer die jou omarmt.…
Laatste uren
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 577 Maar wanneer de dag over haar
laatste uren verhaalt,
ben ik alweer van het pad afgedwaald.
De wind ruikt naar oude twijfels
en bevestigt de gapende rand
in mijn donkere achterland.…
vreemde uren
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 373 mijn ogen zijn blind
zoals de steen waarop het afscheid staat
van een blij gedicht
mijn oren zijn doof
zoals de duinen van een zongezeilde
zee, het troostend gezang
te donker
en waar ik ook heenga, mijn handen
schuiven nooit de zwaluwen dichterbij,
gestapeld langs ruiten
lieg maar niet, dat is de reden
waarom ik deze bladzijde voor…
Tik Tak
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 418 Tik tak tijd kan ik uren over praten
ik ga aan één stuk door
en heb zelf niet in de gaten
dat ik twee uur verloor
met het kwebbelen over niets.…
kostbaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Nu zijn het uren,
vliegensvlug voorbij.
Waar zijn de dagen,
toen simp'le dingen
werkelijk simpel waren.
Nu is alles van vreemde makelij.
Dit zijn de dagen,
dat elk kostbaar uur,
zo diep wordt doorleefd,
door mij.…
Het onbezonnen uur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Ik heb mezelf uit mijn slaap ontwaakt
Weet niet wat het was, waken of dromen
Zelfs niet hoe lang ik heb genachtbraakt
Momenten, doorregen met sluiers van demonen
Het niemandsland zwijgt in de langzame nacht
In die stilte zwerft het brein tweeslachtig
Zo kort voor het wisselen van de wacht
Dan de rede, dan de radeloosheid indachtig
Ik heb…
Fluisteren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 Ik hoor verstrijken van de tijd,
in het fluisteren van de bomen.
Ik zie ontelbare kiezelstenen rollen,
tijdens voetstappen door het grind.
In het rollen en het fluisteren.
In het kloppen van mijn hart.
Daarin proef ik eeuwigheid.…
LENTEBLOEI
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 324 (tanka)
Groene pijlspitsen
steken boven de grond uit;
dagen verstrijken:
slanke bladen omringen
die witte elfenmutsjes.
Het hierbovengenoemde beschrijft de ontwikkeling van de lelietjes der dalen, wat ons ieder voorjaar weer verwondert.…
Frank Snoeks
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 195 Naarmate er meer wedstrijden verstrijken
Voelt alles aan mijn lichaam als verdoofd.
Mijn signatuur heb ik nu aangevuld:
‘Wim Overweg - volkomen suf geluld’.…
(Geen) kerstreces
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 211 Hoera, we zijn terug van weggeweest,
De site was dagenlang niet te bereiken,
Waardoor er dagen zonder rijm verstrijken,
Maar nu is het weer een poëtisch feest.
Bij alle vreugde past ook een terzij:
Met Kerstmis ben ik wéér geen dagje vrij.…
Nachtmijmering
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 917 De nacht
zingt haar gedachten
in purperen gloed
baart zachte
gele stralen
van de volle maan
streelt
met kille bries
over zilveren huid
en laat duizenden jaren
verstrijken in tijd
voorbij eeuwigheid…
Mankementen
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 5.521 naarmate de jaren verstrijken
slaan de ongemakken toe
alles positief blijven bekijken
al weet je soms niet meer hoe
lichaam is aan het veranderen
zowel de binnen als de buitenkant
steeds afhankelijker van anderen
reiken zij liefdevol de helpende hand…
Methodische twijfel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 97 Als de jaren verstrijken en
het besef gaat groeien
dat je vaak op valse meningen
had vertrouwd omdat het moest
zal je later tot je schrik bekennen
hoe twijfelachtig alles kan zijn
wat jij daarop hebt gebouwd
vertrouw dus niet alles
maar toets
In de geest van René Descartes…
grensland
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 83 ergens ligt nog een verjaardagskaart
te wachten op het moment
dat samenvalt met achteloos
verstrijken van toekomst
het nu is eigenlijk nooit
zoals ook elders hier niet is
steen duurt voort
als het stof verwaaid is
volmaaktheid is nergens
geluk ligt altijd in een grensland…
De oude man
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 231 Eenzaam gebogen
schuifelt de oude man
door het verstrijken
van de tijd getekend
Het lichaam is een oude versleten jas geworden
gevuld met vergeelde dromen
Het sprankelende kind dat ooit was
is vergeten
gehuld in de nevelen
van het geleefde leven…
zo'n hang naar...
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 511 een behaaglijke hang
naar warmte en tederheid
maakte zich van mij meester
geen vermoeden waar dit
door werd aangewakkerd
maar het was er ineens
op onverklaarbare wijze
wat kon ik anders
dan het koesteren
als ware het puur geluk
gelijk een schitterende glans
in de chronische dofheid
van het verstrijken van tijd…