Alle inzendingen over veelbelovend

de herfst schittert, kleurenpracht schilderachtig, valt rottend op de aarde terug naar waar eens was de winter slaapt berenbuik vol van zalm neen, dan de lente bomen en struiken dansen in groene jurkjes, fladderend in schier ontelbare nuances, veelbelovend en afvragend, wat voor jaar zal het worden de zomer zoemt lange bruine benen…

Daarom kiezen we zelfbewuste politici, die de illusies van hun kiezers kennen, die helaas niet kunnen bevatten, wat veelbelovende ilusies, met naïeve kiezers doen.…

Als 't roze morgenlicht een lieve dag aankondigt maar plotseling door zwarte luchten wordt verdreven, zo werd een veelbelovend leven in één klap afgebroken. Geen afscheidswoord werd nog gesproken. We vinden hier geen zin, geen troostend woord en toch draait veel op deze dwaze wereld voort.…

Na een veelbelovend begin, maak ik een doorstart met jou in afgeslankte vorm, dat klinkt romantisch, maar het gaat er soms hard aan toe. Om overeind te blijven, lever ik een taai gevecht om het bestaan; de dood ligt altijd op de loer. Soms raak ik bekneld in een dubbelleven, zoek een uitweg, om mijn voorsprong te behouden.…

als kind leerde ik het zwijgen dat ontstond in het niet bewegen van woorden niemand sprak tenzij er werd bedrogen of gespuwd zovele malen herhaalde ik ook het zitten of neergesmeten, vol gezag, verlangde ik naar die eenzame stoel wat verderop, buiten het licht als kind kwam ik vaak in de buurt van de dood, veelbelovend het…

de lente wist de lichte toon van het vergeten kind vast te houden de zomer liet veelbelovend en gul het zonlicht naar binnen vallen in het najaar voelde je voor het eerst een ongrijpbare splinter in je hand de winter kwam benauwend dichtbij heuvels werden bergen in het grensland transformeerden de witte in zwarte bladzijden…

Wat groeit is een veelbelovende taal. Over verwondering en over dankbaarheid. Over liefde die mensen ooit zal overwinnen.…

in het roze van de avondzon zag ik je ogen ze donkerden de nacht vanmorgen keken ze zo veelbelovend toen het ontwaken ons de vroege uren bracht wisten lente in ontdooien zagen winter zich in krokussen ontplooien en lachten naar elkaar hoorden vogels voorjaar fluiten en in tonen hun domeinen sluiten in de kruinen van de boom…

als wolken langs de wind gaan buitelen met een vlakke onderkant zullen bloemen snel hun harten sluiten dan strakt de nachtelijke kou en houdt de ochtendmist het veelbelovend blauw langdurig tegen vogels groepen samen in grote getalen bevolken bomen langs landelijke wegen zwermen ter voorbereiding op de trek nog kleurt een warme zon…

Daarom verkies ik veeleer de chaleur de coeur van het zinnenprikkelende lentetorso: je ziet reeds in ‘t decolleté van de ochtend dat er iets veelbelovends in zit.…

In jou geloven er veel Soms lijk je op een bittere pil Dan ga je moeilijk door de keel Maar ga je eenmaal is het stil Wordt er verwacht dat je wonderen verricht Werkt tegen pijn of een overgewicht Culturen aanbidden je te drinken Je geeft de rust die ze willen vinden Jouw geur is veelbelovend Een eerste slok opent altijd ogen Ben je toch…

ik keek je aan zag je donkere blik ondergaan achter een veelbelovende divers gekleurde avondhorizon lieflijk speelden onze vingers het eeuwenoude spel van het sluieren en met opkomende twinkelende sterren luieren die in jeugdige overvloed alles in zonnegloed zetten en wij drapeerden de minipaneeltjes op elektronische stekkersteeltjes…

mededogen Haar hoopt tot ooit weer groter pracht Ik zag haar pas verscholen in de nacht Ik ken haar, maar herken haar amper: Een haar, haast niets, een sikkel, schamper Als een achteloze schildersstreek Ik veeg mijn tranen uit mijn ogen Slik bewogen alles weg dat mij zo speet En vat weer moed: de maan is Flinterdun, als wegvallende hoop Maar veelbelovend…

zo lag hij schijnbaar daar, veelbelovend, bleek er een bijzondere sfeer van schuld en ook ernstige, realistische verlossing en van tragedie, gestreden met zoveel eer.…

Pure vlakke basis-oppervlakten: plafond, muren, wanden en de vloer Primaire kleuren: wit en grijs: vervoering voor dichten over "Geen Gezichten": van veelbelovende kunstenaars.…

Al eeuwen jagen wolkenluchten Voorbij wijd open mensenogen Staan veelbelovend regenbogen Boven te vaak geslaakte zuchten Laat oorlog vele volkeren vluchten Kust schaduw zacht het onvermogen Verschijnt de zon te opgetogen Gaan er hardnekkige geruchten Dat ooit de aarde nieuw zal zijn En haar bewoners welbewust Niet meer gehinderd door hun…

Je zou glimlachend en nieuwsgierig terugkijken, en met deugd (hoop ik), maar ik blijf staan, de handen in de zakken en toch verbonden, onze ogen als een veelbelovend viertal. Misschien wacht ik beter tot je jarig bent.…

In de knop veelbelovend, maar niet ontloken. Als een zombie door een zee van geluid: Sexbom verkracht met de handjes omhoog. Geknapt de al te sterk gespannen boog.…

Voor mijn vader, Jan Weggemans, 1897-1987 Hoorde tot de groep Die jong en veelbelovend was, Kind uit het veen Dat kinderen van artsen En notarissen, van burgemeesters En notabelen zonder veel moeite Voorbijstreefde - Mijn vader wist dat dit niet Genoeg was - Een kruiwagen, jongen, Een kruiwagen heb je nodig, Je kunt nog zo…

Mijn beden zijn verhoord, ik heb de put gevonden die het verschil zal maken tussen schoon en schijt het plastic deksel lekt: het stinkt hier neusverdovend in deze kuil, mijn ondergrondse wapenfeit, die 'k zelf gegraven heb; de stank is veelbelovend* heroïsch voel ik mij: ik heb mijn taak volbracht De kolkenzuiger* komt, zijn slurf hangt gretig…

Het staat er nog en ook ik droom nog herhaaldelijk van betonnen en bakstenen gebouwen die een veelbelovend uitzicht drastisch teniet doen. ----------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…

Veelbelovende mensen zijn er veelbelovender. De temperaturen zijn er hoger dan hoog. Het gras is er groener dan groen. Nooit heb ik er kunnen vinden wat ik zocht. Gelukkig vind ik mezelf steeds weer terug wanneer ik thuisgekomen ben. Welkom thuis, verwelkomt mijn op maat gemaakte stoel.…

Plotseling klinkt een veelbelovend "toet!" Het reddende schip, bij 't ochtendgloren, schept krachtig, gehaast een eeuwig ogenblik: geschiedenis, die ieder blijft bekoren. De Carpathia, vol opluchting en schrik, is een opbeurende taak beschoren: de helden van de vergane Titanic.…

Gouden koren dale zacht ruisend, bedaard, op de aarde met veelbelovend zwijgen: een rijke oogst moge stil wachtend neigen. Aan een ieder tone de wereldkaart: "Geklemd tussen boeien der armoede, aangegrimd door spokende oorlogswoede, leven sterke tobbers bij het klare Woord.…

het eerste licht verpest door illegaal vuurwerk het zicht op een pril en stil begin van het nieuwe jaar die rust was even veelbelovend daarna schudde aarde als vanouds zijn grondvesten van beton en aangevreten hout beloften in de randstad zijn het topje van een ijsberg vol sterke verhalen waarbij ieder uit die deal vooral…

ze zeggen: Marije, mooi & slim & sprankelend & veelbelovend & zoveel meer mooie dingen die jij niet echt echt niet kon binnenlaten het was niet de kat die krasjes op jouw armen maakte het was niet jij die de kijk-eens-hoe-leuk-wij- samen-selfies maakte buitengesloten bleef je binnen de anderen bleven buiten niemand die jou…

Zij wacht geduldig in het Witte Kerkje Een vleugel tussen ruis en roezemoes Van gasten, nog onwetend van de roes Die hen vervoeren zal bij ieder werkje De stilte breekt rond het klavieraltaar Met Liza's vederlichte toetsenspel Na intro's van een veelbelovend stel Twee leerlingen van Hristo tovenaar 't Publiek geniet van 'hun' Rachmaninov…

Woorden Soms zijn woorden… zo veelbelovend en vol van diep gevoel.…

Overweldigend, overheersend, veelbelovend. Vergezeld van de geurige adem van de wind, als een eeuwige streling op mijn dorstige lichaam. Met al mijn zintuigen geniet ik van zijn plotselinge verschijning. Zijn exotisch parfum vult de atmosfeer met een subtiel aroma. Vaag, maar toch beladen met duizend en één beloften.…

Er dreunt een Tank voorbij, 't lawaai is oorverdovend en mijn hart staat even stil: ik ben geschokt, da's veelbelovend!…