234 resultaten.
verraad
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 2.002 Lang niet gedicht
Te veel gewicht
Op mijn ziel
En toen, toen ik viel
Was het voorbij de illusie
Een goed leven te leiden
Niet te vermijden
De waarheid
Als een trouwe vriend
Ik heb het verdiend
Ik word veracht
Ik verwacht
Dat het ooit weer anders zal zijn
Pijn
Mijn
Ziel
Verneukt
Door de zaligheid der jaren
Ik kan nu niks verklaren…
De virtuele man
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.864 in de afzondering van zijn kamer
badend in een blauwe gloed
doet hij waar hij in het echt geen lef voor heeft
vindt hij virtuele moed
hier is hij spannend en interessant
wordt er naar hem gesmacht
in het echt waant hij zich onbemind
en voelt hij zich veracht
zelfs ogenblikken van echt geluk
geven hem niet de kracht zich te uiten
bang dat zijn…
Parijs '77
netgedicht
1.0 met 17 stemmen 2.300 de langzame woordenslijper slentert
met plooien in de pantalon
de Seine af de kerk voorbij
maar op Pont Neuf spuugt hij
de scheermessen op een hoop
en veracht de revolutie
en met gebruinde tanden
doet hij de Eifeltoren roesten
II.…
De bedelaar
poëzie
3.0 met 49 stemmen 9.381 Die met verachting op hem ziet,
Doet naar ‘t bevel van Jesus niet.…
De kaarten van Tarot.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 404 Zij die zich bedienen
van nu weer het geloof
dan weer de kaarten van Tarot
en/of het bijgeloof: ik veracht hen
daar blijf ik vanaf nu
zo ver mogelijk vandaan
Zij zijn meedogenloos
en zonder gevoel
Wat betekent voor hen
liefde?
Wat betekent voor hen
houden van?…
ZO WAAR ALS KLAPPER
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 82 de waarheid is
meedogenloos
hartverscheurend
doet soms zo zeer
veel minder eerlijk
dan gedacht
ontluisterend
danst als een
dobber op en neer
wordt soms
hooglijk veracht
ze is de kokosnoot
die op je hoofd valt
je wakker schudt
kan leiden tot de dood
maar binnenin heeft
al die tijd gewacht
met eindeloos geduld
haar melk
zo romig…
dood als bevrijder
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 668 kruisen staan
haaks op het groen
rust wortelt in vrede
stiller dan wit
lijken vergaan
de strijd is gedaan
laarzen marcheren
blikken vooruit
de dood daagt ze uit
het grote gelijk van
heersen en macht
die het leven veracht
ze vliegen in V-
de lucht is nog vrij
als ganzen op rij
naar het rood
van de einder
dood als bevrijder…
Ik heb u niet genoeg bemind...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 411 Ik wist niet dat in u bestond
Wat ik steeds wachtte
En immer zocht en nimmer vond,
In u verachtte.
Nu ben ik als een die verkreeg
Zonder te weten
Het liefste waar zijn hart toe neeg,
En 't was vergeten.
U die ik niet begrijpen mocht
Vergleden dagen
Gij droeg de schoonheid die ik zocht...
En ik bleef klagen!...…
Kriebelingen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 Spinnende poezen
Op zonovergoten muren
De eerste mieren onder mijn deur
Ik weet ik ben wellicht te oud
Maar in een zotte bui
Koop ik een jeans met designerscheur
Flanneer door stadsparken
Met intense geuren
Vind mezelf weer uit
Op een laat terras
Veracht de nacht
Die straks
Alles weer verdrijft
In aanzwellende duisternis
En ik, ik proef…
Gekaft koren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 553 Waar is het loon
van het verwaaide koren
zo zonder spoor
loos weggegooid
wat goede sier
kon dragen
wanneer niet steeds
veracht, te min
geacht
waren de schuren vol
van goede vrucht gebleken
maar niemand zag
en niemand wil
de roepstem horen
zo ging dit al
onopgemerkt
verloren.…
ONDOORDACHT.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 608 Wonden kwellen me dag en nacht
'k Veracht mijn handelingen zo ondoordacht.
Ach, ik mag er wel uit leren
Met gevoelens mag je niet spelen.
Woorden en daden wikken en wegen
Constant wil ik dat overwegen.
Een gemeend sorry om wat mis liep
Alles anders, dat verlang ik intens en diep.…
Geduld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Geduld
Met liefde aangevuld
De tijd om te wachten
Je mag wat ontkrachten
Tumult
Het ongeduld brult
Het mag wel wat betijen
Als wens tussen partijen
Tijd met wachten opgevuld
De weg van het geduld
Vreedzaam wachten
Niet verachten
Geduld
Elkaars hart gevuld
Het paradijs laat zweven
Het heeft elkaar veel goeds gegeven
Roel van Ekeris…
Als je zoveel om iemand gaf
gedicht
3.0 met 61 stemmen 13.316 Als je zoveel om iemand gaf
dat je alles wat je had
je huis en je hele boel
daarvoor zou willen geven
dan werd je alleen maar veracht.
Toch is het een gevoel
dat inslaat als een flits
een brand vlamt door je heen
en er is geen rivier
geen water in de wereld
dat zulke vlammen blust.…
De gestrafte nieuwsgierigheid.
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.113 -
Kon hij ons alleen verachten,
In zijn' hoogre kring verblijd! -
Maar wij zien het, hoe hij, schimpend,
Tandenknarzend, ons benijdt.
Waarom kwam hij zich ontrusten
En - zich tergend - ons bespiên?
ô Hoe wreed waar' niet zijn lijden,
Zo hij alles had gezien!....
Kloë, laat hij ons verachten,
Daar hij schimpend op ons ziet!…
Mens toch...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 waarom worden dagen geschonken
die trager maar korter zijn
het ochtendroze met avondrood geschonden
leven als zachte rozen of venijn
ik ben mijn weg gegaan
dag na dag met anderen
niemand kan het veranderen
toch blijft bestaan een eeuwig begaan
leven, een flits van wachten
op wat komen moet
eindigheid, één verachten
voorbij het kwaad…
Sterrenpracht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 176 Als ik omhoog kijk in de nacht
Naar de sterren en planeten
Raak ik betoverd van de pracht
Is het wat ik zo graag wil weten
Is er ook leven buiten ons bestaan
Is er nog een Aarde in een baan
Om een vreemde zon
In het verre helal waar alles ooit begon
Een hemels lichaam
Waar net als hier
Wordt bemint en veracht
Zullen wij het ooit wel weten…
Droom
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.878 Alleen, in eenzaam verdriet
glinsteren tranensporen
over ingevallen wangen
maar niemand die het ziet
Zoekend, hoop, verwachting
een verloren gewaand gevoel
bestaat er nog vriendschap
of blijft die stille verachting
Smekend, wat nu te doen
hoe ooit opnieuw beginnen
in een huis, schreeuwend
van herinnering, aan toen
De radio speelt…
Leven
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 524 Ontsproten uit wellust
Organisch doch nog onbevangen
Een blik, onbewust veracht door hen
Zij, ooit bewust levenslustig
Nu verdwaald in alle lessen
Die tastbaar houvast boden
Patronen vormden het labyrint
Die velen cyclisch delen
Bedachtzaam streven zij
Ontwetend vergeten zijn
Het voortschrijdend natuurlijk gift
Dat nu zo onopvallend…
Bedankt Kloos
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 508 Ik ben een god in het diepst van mijn gedachten
Maar niemand ziet die god en wil er mij naar achten
Ze willen dat ik pas in dagelijks bewegen
Van hen die meten, wegen en verachten
En honend roepen na mijn zegen
Laat jij je vlug en zwaar verplegen.
Maar niemand hier met al zijn macht
Heeft een tehuis voor goden voortgebracht.…
De reis
gedicht
3.0 met 195 stemmen 52.270 Een kind, een kras en zelfs de beweging
van mijn hand lagen in de lijn
van verwachtingen en ik bedacht
alles wat ik nu veracht.
Ik heb haar getekend.
--------------------
uit: Tirade, 1996.…
Voorbij het geloof
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 199 Gestaag spint het web
gedreven in verlangen naar
de honger van het leven
het wachten valt haar zwaar
Bedrogen in verwachting
bespot, beschimpt, veracht
geknecht door een groot ego
dat had ze niet verwacht
Gestaag spint het web
draden naar het mogen zijn
ontdaan van haar vertrouwen
de zorg is schone schijn
Op eigen kracht hervatten…
Stenen tranen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 563 Wanneer mijn gierende ziel
niet meer te verachten valt,
geef me dan een stenen gelaat.
Het zal barsten op
mijn gehavend graf en
de dood zal uit
een granieten steen ontwaken.…
AAN U
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 457 Schrijf wat mij verschrikt en steekt
gij publiek, dat mij veracht.
Uw gedicht…
Kerkhof
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 804 zie verstoord niemandsland
en sterf de duizend doden
rust werd hier geacht, want
menig troost geboden
't respect bruut verkracht
in onherstelbaar aanblik
deze doden wreed veracht
maakt verdriet dubbeldik
op hemelse gang van rouw
werd herinnering gezoet
zerken nu ontzield en grauw
overspoeld door zondvloed
welk hart kan dit verkrijgen…
Het gevallen meisje
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.871 Gevallen, ja, gevallen,
Gevallen en veracht!
Doch weet ge, zonder mallen,
Wat de arme daartoe bracht?
Nu loopt ze langs de straten
En kent geen uur van vreugd,
Sinds ééns zij heeft verlaten
God en het pad der deugd.
Doch wilt haar nu niet smaden -
Wie bracht haar in verdriet?…
Storm
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 765 Liefde tussen Hem en Haar
Is vaak als eb en vloed
Gaat het goed, dan is het goed
En komt men tot elkaar
Men verdrinkt in liefdesgolven
Wordt er letterlijk door bedolven
Het voelt goed, het is goed
Wat dat toch met mensen doet
Het geeft ze energie en kracht
Waarmee ze ook de storm
Al is die soms ook zo enorm
Aankan, wegstuurt en veracht
Kabbelt…
zijn ogen en charme
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 426 je wilt vergeten
niet meer weten
hoe het voelde met hem
onder dwang van
zijn ogen en charme
warmte van armen
in een omhelzing
van veel geleden
je was niet klaar
voor haar met hem
herkent dat gebaar
voelt het gevaar
van intimidatie
verachting
verkrachting
van zelfgevoel
je bent niet bevrijd
van de schuld
die hij over je uit
heeft…
moederhart
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 2.349 boos ben ik en ik wil je verachten.
maar kan het niet
jij bent mijn kind..
voor eeuwig heb ik jou lief.…
Levend standbeeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 82 Ooit veracht, bejaagd, vermeden
door vlerken, valk en visserman
staat zij, met gestrekte nek,
gegoten in het leven aan de kant.
Gebroken licht vervormt geen blik
wanneer trefzeker prooi geprikt,
de kop omhoog en golvend slikt
weer terug tot stand en stil en blauw.…
Gebroken stukjes.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 529 Ik veracht je en tracht je, in de hoop dat je nooit het geluk vind.
Mij heb je alles afgenomen, mijn toekomst is niet wat die hoorde te zijn.
Je brak me in ontelbaar veel stukjes, en allemaal zo ontzettend klein.…