234 resultaten.
Menselijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 Stenen worden gestapeld
gemetseld tot een muur
om ons te beschermen
tegen kou en wind
de muren worden omgeworpen
met de stenen wordt gegooid
wij staan weerloos in de wind
en deppen onze wonden
geen hart bevat de warmte
om muren te beschermen
in omzien naar elkaar.…
Vraag en aanbod
snelsonnet
2.0 met 16 stemmen 1.792 Een fraai hotel voor wie 't W.K. veracht:
TV's waarop de wedstrijden ontbreken
En employés die niet van voetbal spreken
Voor 180 Euro slechts per nacht
De vrijheid om het voetbal te ontlopen?
Die kun je tegen woekerprijzen kopen...…
De laatste traan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.539 Terugkijkend op het leven
en de tranen die hij liet
in zijn zee van wanhoop
Zij vielen in het niet
Bij die ene traan
Die viel
Op het sterfbed
Van de dromer
Bespot en veracht
Eenzaam en verguisd
Een illusie armer
en dan... de dood
Een laatste traan
En het besef
Dat hij niet geleefd had
Maar gedroomd…
Omzetten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 186 Kon ik de toekomst
omzetten om naar
huis terug te gaan met
z'n nuchtere wetten,
ironie in de ogen
van de torenhaan,en
in de nacht die
mij ontbood,
gevangen in de holte
van haar schoot, waar
ik mezelf in veracht,
huiver voor de duisternis
en om wat ik verwacht
en voor de loerende dood.…
Het afscheid
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.460 rode ogen
verkleinen
in het donker
zij sterven in de nacht
genadevolle tellen
worden door eeuwigheid verpacht
harteloos verlaat uit mij
een vloed van schuimend wellen
wat heb ik vaak
de getijden veracht
als de kleuren van jouw stem
weer mijn verwachting kwellen…
Zoek heil...
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 936 Veracht de wereld en zijn vals behagen
in afbreuk doen, wat groot is te verlagen
en al het kleine en slinkse hoog te dragen.…
De (H)ex
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 467 stralen in de nacht;
je ogen
hebzucht, verdacht, macht
ik ren naar de gracht;
je ogen
duister, honds, doordacht
geen hoek meer om te huilen
ik schreeuw zonder kracht;
je ogen
veracht, ontoelaatbaar, niet zacht
dan trek je mij de diepte in
met waterige ogen…
Nieuw jaar
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 403 Helaas weet ik best wat me staat te wachten
Iets dat ik hier niet in details beschrijf
Het zakt méér uit, mijn seniorenlijf
Toch wil ik eigen hangvlees niet verachten
Ik stel mezelf dus vaak gerust, zeg luid:
Toe Inge, zak maar lekker onderuit!…
Wandelend Graf
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.840 En onder dat chroom
afgunst en jalouzie,
een sluipend bederf,
een rottende hoop,
wandelend graf,
verachtelijk ding.…
gebroken taal
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 453 en toen,
andermaal,
zeeg de stilte
er ontbrak lippentaal
overdonderend
de allengs ingeslopen kilte
het klare licht
groeide donker dicht
verbetenheid
enkel op zwart gericht
ruimten met
verstomde gedachten
wirwar van spinsels
die de werkelijkheid
verachtten…
Van U tot U
gedicht
3.0 met 25 stemmen 10.308 Als alles binnen donker is,
en ik mijn ziel veracht,
dan wend ik mij van mij tot U,
vind liefde in uw ogen.
Als uw gelaat zo donker is,
uw toorn mij bedreigt,
dan wend ik mij van U tot U,
vind liefde in uw ogen.…
Vademecum voor de dichter
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.507 Werk zonder mate of plan,
maar spiedt door alle luiken;
veracht de burgerman,
doch ledig zijne kruiken.
-------------------------------------------
uit: In de zoete inval en andere gedichten.…
alleen voor jou
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.056 dans ik als een malloot
naar jouw pijpen
veracht ik de dood
in niet begrijpen
ga ik terug naar de sloot
kant, want dat netje
ving toch niet vergeefs
leven uit het water
stonden wij samen verwonderd
graaiend met vingers
kikkervisjes, stekelbaarsjes,
salamanders, als kinderen ?…
"Heal all"
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 757 Geen mens, geen zal ooit weten
wat ik draag diep in mij
Zelf zal ik nooit vergeten
de hemel die je zei
Het donker dat je lachtte
je tranen kille wind
De zon die je verachtte
geen reden die je vindt
De maan zal het ooit zeggen
de sterren smelten al
begrip zonder uitleggen
ontstaan van het Heelal…
Favela
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 433 Armoede is de wanhoop
van de moeder die zichzelf
niet langer in staat ziet om
haar kroost te beschermen
tegen het lijden
dat gepaard gaat met verachting.…
HOVAARDIJ
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.474 Wie zich hovaardig op zijn schat toont, wordt belacht;
Wie ’t op geleerdheid doet, verdient ons mededogen;
Wie op zijn rag of staat zich trots toont, wordt veracht;
Wie ’t op zijn kunst doet, is bespottelijk in elks ogen;
Maar, geestelijke hovaardij
Is de onverdraaglijkste en streeft alle waan voorbij.…
Wanhoop
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 1.006 Je berekent de curven
van de vrouwen
met geringschatting
want ze verachten je
om het spinrag op je hoofd,
je bleke paddenbuik,
de stinkzwam van je geslacht,
de karbonkel in je bilspleet.
Je haat de zon,
je wilt wegkruipen,
het donker in, je vastbijten
in de schimmel van je hoop.…
scherf
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 597 De pijn van verachting.
Dan verwachting....
Vrouw op vleugels...
Scherven......
Wie kan hem helen?…
ik en koffiedik
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.125 stuur ik nog wel
op dat wat komt
of lig ik aan een infuus
dat mijn bewustzijn verstomt
verlies ik de grip,
zo die bestaat,
op dingen van belang
lijkt het maar zo
en gaat het onvoorspelbare
gewoon zijn eigen gang
het lijkt uitkijken
naar iets dat een mens verwacht
maar waar de tijd meester is,
en mij als onderdaan veracht…
De Wereld
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.972 ’t Is waar, de onwaardigste wordt vaak ten top verheven:
Verdienste is ongezien, verholen of veracht:
De wereld is een zee door stroom en wind gedreven,
Waarin de parelschelp in diepe grond blijft kleven,
Terwijl zij zich voor ’t oog met nietig wier bevracht.…
Voor Galil
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 206 Zieke geesten
dwalen rond
op een stukje
dorre grond
Roepend
het is ons
beloofd
maar geen
mens
die dat gelooft
Rovend, moordend
wet verkrachtend
ieder ander mens
verachtend
Trekken zij
hun droeve spoor
bidden zij
nog steeds
in koor
Aan een
strijdgod
uit het verleden
Heer verhoor
onze gebeden.…
De gezondheid
poëzie
3.0 met 25 stemmen 7.536 En gulzigheid en overdaad
Niet mijden en verachten?
Die nooit genoeg heeft voor zijn mond,
Leeft zelden vrolijk en gezond.…
LAIS CCXCIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 95 Het inzicht flitst, de schichten verblinden
en met haat zijn de randen afgezet
en met verachting wil u verbinden
verkregen kennis met de strakke wet,
het eenzaam kot waar tijd werd stilgezet,
al de dingen die in 't duister zweven,
vol van wezens die er niets beleven.…
Gerechtigheid
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.459 Indien men 't Recht veracht
Zal alles dolen in een nacht
Van rampen en elenden
Die niemand af kan wenden.…
Kiss me Honey honey
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.873 Ik zong het zacht,
verlangend
ingetogen
tot jij mij
misschien horen zou
je lachte wat
en praatte over
auto`s enzo
en je heldendaden
met Bacchus
en nu:
ik zing niet meer
niets is er
dat ik nog
van jou verwacht
misschien als jij
jezelf niet meer
zomaar veracht
kan het nog weer
gaan stromen
maar ach
misschien kijk ik
dan liefdevol…
Voetvegen
netgedicht
3.0 met 44 stemmen 14.844 Verachtelijk, vol van vunzige viezigheden
vielen vuile vlagen vadsige vechters
voor vier vrolijke vlotte vlechtsters
vulgair vlijmend van vurige verleidelijkheden
Voorvocht vonkelde voor vaderland
verrade verborgen vuurlinie van vijand
Vele vechters vertrapten vlechtwerkgranaten
vlogen verrast voorbij, van voeten verlaten.…
Nachtelijk schaduwspel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 350 Rijzende nocturnes
flitsen honend contouren
van verachte flora
uit hun losse pols
Gekegeld op
gepolijste kasseien
druppelen zij bebloed
de versmade grond in
en smeken onnodig
om herkansing
Dan puft de maneschijn
in 't holst van 'r nacht
en gelukkig beklimt
'n schim de berg
van hoogmoed
en vergankelijke kracht…
Innerlijke krijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 299 Al het groene verdwijnt in het grijs
Mijn bewustzijn valt uiteen
in een innerlijke krijs:
Hoe bedacht men gedachten
die wijzen op nut en streven
Nu ik veracht al de rationelen
en volgens wijsheid dien te leven
Wat is het meer dan hoop
verpakt in alles van het heden
Vroeger staat nu voor dat
wat we zo fout en slechter deden
Ons nu is…
De aarde danst op haar wolken
gedicht
3.0 met 22 stemmen 15.330 Blijf niet wachten en verachten!
Door louter makelij
Kan de dichter zijn vel redden.
Het vers zwelt, bloeit, spat
-----------------------------
uit: 'Flagrant', 2004…
In de namiddag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 161 ik nog zingen;
ik ga er nu al van hijgen
is het een opgedrongen keuze
of zomaar een leuze
moet ik het laten gebeuren
of toch nog iets anders inkleuren
het kan ook een luxe zijn
zo te kunnen denken
en dankbaar zijn wat
het leven nog zelf mag schenken
is het hinken op twee gedachten
in mijn stoffelijke brein;
soms wil men het lot verachten…