2528 resultaten.
Leemte
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 479 ik wil je geest verleiden
uit mijn hart te verdwijnen
je stem dwingt mijn oren
om te blijven luisteren
mijn mond proeft de leegte
als verzengende droogte
na een warme wervelwind
ik struikel telkens over je naam
in een vervagende herinnering
minne strelingen plagen
mijn rubberen lichaam
mijn lach is verloren
in onbegrepen verdriet…
Stip aan de horizon
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 183 worden
'k Heb er zelfs
Mijn naam voor
Laten verdubbelen
Dat past wat beter
Bij een neuroloog
Dan dat simpele
Jansen, dat zou
Iedereen kunnen zijn -
Nu ik ontmaskerd
Ben, mijn status
Te grabbel heb gegooid
En heel het land
Over me heen valt
Zie ik aan de horizon
Mijn ambitie als
Een nietige stip
Achter de horizon verdwijnen…
Misschien wordt het morgen beter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 129 Staar in het grauwe
Duister uit mijn
Raam over de
Kleurloze vlakte
Hier voor mijn
Houten huis op
De Zweedse heide
En waar de drank
Mij afbreekt, beetje
Bij beetje, helpt
Mijn gitaar mij door
De doodsheid van
Mijn leven - ik staar
Weer naar buiten,
Waar mijn muziek
De grauwheid langzaam
Verdwijnen doet
Met een lichtstraal…
tijdloos Westerbork
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 ik heb namen opgevangen
en met stilte gerespecteerd, hun
klanken zijn op sterren
neergelegd
de zwarte lijnen rond een scherp symbool
beschrijven nu wat wreedheid zegt
daar schijnen ze
in weerwil van verdwijnen
door een koude hand
is er een mond die werkelijke
vrede ziet?…
Een Zeemeermin, da's wa'k ben
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 125 Maar zet me te water en opeens:
groeit mijn vin, mijn benen verdwijnen
net als ik: onder water met
een sierlijke slag.
Dat was, wat je gisteren aan de waterkant zag:
Ik ben die zeemeermin, eerlijk waar
het is alleen een beetje raar:
als ik weer de kant opklim, MET benen:
maar ZONDER vin.…
Dat vleugje magie
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 582 ook jij
hebt die lach
in jeugdig verschijnen
dat vleugje magie
zal nooit uit
jouw ogen verdwijnen
ben verliefd op
dat tikkeltje drama
het mysterieuze
van ondeugd
dat sprankelt in
leven en vreugd
vandaag diana gezien
na tien jaar weer
liefdevol afscheid genomen
toch ben jij mijn prinses
naar jou wil ik komen
voor een levenlang…
A day in a life
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 De schemer valt langzaam in,
schaduwen verdwijnen, evenals de zon.
De avondklok luidt
De nacht neemt alles over,
geluiden, kleuren, alles wat net begon.
De dag is gedoofd.…
Woordenschat
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 136 Heerlijk wanneer ik in je verdwijn.
Jij bent mijn enige woordenschat.…
In mijzelf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Het kabbelen zingt
voor mij, alleen ik
ben hier, het speelt
met zichzelf en zingt
zo mooi en helder
voor mij, alles
streelt mij met kleuren
en houdt van mij
het jubelt en danst
bekoorlijkheden
boven en onder
verdwijnen
ik besta, ik kan niet meer
denken, voldaan
zak ik weg in de geur
van mijn zaad
gekleed in vlekkerig licht
van…
Duister
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 105 Kleuren verdwijnen.
Dikke druppels spatten uiteen.
Waar ga ik heen..?
Ik verlies zicht.
De deken van regen zo dicht.
Even verroer ik mij niet.
Wacht ik tot jij mij ziet.
De regen, de wolken, het duister.
Ik luister…
Je vingers haken zich in die van mij.
Je bent dichtbij.
Maar toch, zo ver weg.
Dat ik niks zeg……
Mist uit zee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 101 De zee is grijs en vlak
Slechts een streepje stroom
glinstert bij het hoofd
Dan wordt het licht gedoofd
en schuift een witte muur
geruisloos en obscuur
over strand en stad
Ze maakt m’n huid nat
strijkt de dag plat
gumt lijnen uit
maakt beelden buit
Ik ga naar huis
Sluit de gordijnen
om ook te verdwijnen…
Grenzeloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Met duisternis de ochtend begint
Zelfs met ogen open
Geen verlossing
Geen bevrijding
De nacht eindigt
het leven begint
Bedrog
Interpretatie
Nu speelt dat geen rol
De indelingen vervallen
Grenzen gaan open
Verdwijnen
De breuken in het denken gedicht
Het is een inspirerend organisch geheel
Dankzij jou
De nacht is geëindigd
Het leven begint…
Verval
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 218 Terwijl de tijd
door al je vingers glipt
loop je steeds vaker
achter jezelf aan
omdat alles meer moeite kost
sluipt dat wat je
liever wilt negeren
toch langzaam dichterbij
voel je dat de wereld
stilaan kleiner wordt
omdat er meer mensen
verdwijnen dan bijkomen
zit je soms klem
in die beklemming
terwijl je van elke dag
eigenlijk…
Dagromen.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 149 Dromen van haar in het holst van de dag,
Ik zou een rots zijn waarop zij met haar hoofd lag,
de geur van haar hals zou iets hebben van mandarijnen,
of van geurige rozen net voor ze 's nachts verdwijnen.
Stak mijn toorn weer eens op dan werd hij verzacht,
door de balsem in haar stem, haar kreunen in de nacht.…
Gouden morgenstond
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 44 zacht is
je ontwaken
vingers zijn al
bezig stukjes
van de dag
te maken
nog heeft tijd
niet dringend
op de deur
geklopt want
alle duister is
nog niet verstopt
waar licht al
jouw contouren
schuint vallen
kleuren op hun
plaats en praat de
klok wat luider
je kunt niet
meer verdwijnen
weg van de realiteit
die uit je handen…
leven en sterven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 126 levende kustlijn van zand
altijd in wording
altijd aan het sterven
landschap in beweging
grillig ruig
stelend en vretend
onberekenbaar
huizen verdwijnen
onder bergen zand
Charybdis’ wellustige
kaken zuigen
schepen op om ze
dan weer uit te spuwen
verslindende Scylla
wacht sluw haar kansen af
niets niemand blijft gespaard in
dit…
Hamsteren!
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 702 Het is behoorlijk druk bij het loket
We moeten volgend jaar zelf gaan betalen
Dus gaan we vast een ruime voorraad halen
Van wat verdwijnt uit het basispakket
Vooral naar maagzuurremmers is veel vraag
Want “zelf betalen” ligt zwaar op de maag…
Moeizaam op zoek........
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 352 mijn kinderlijke ziel
een zee vol herinneringen en vele frustraties
hobbelige duistere wegen,oneindige velden
grimmige gezichten en wazige gestalten kruisen mijn pad
geen horizon te bespeuren, geen sprankeltje hoop
die mijn hart opnieuw zou verblijden en mijn zielenpijn sussen kan
wil even loslaten maar de angst is nu de baas
misschien verdwijnen…
cirque
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 524 rondje
langsheen
canvaswanden galmt
Niet de oeverloze schoenen
noch de dronkemanse neus
ook niet het vilten waterhoedje
of de verplichte bilnaadscheur
het zijn de bloeddoorlopen lippen
tot een grimas vergrijnst
het zijn de brandende tranen
zwartgeblakerd door de pijn
ik aai hem zachtjes op zijn bol
eer ik naar
mama verdwijn…
ster in de nacht.......
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 594 waar de mooiste sterrenhemel
als deken van liefde
harten omhult
in diepdonkere nachten
mijn wensen verglijden
in oeverloos geluk
bij het schuilen in die armen
aan het eind van de nacht
werd het donkere van dromen
licht in mijn leven
zorgen ooit geweest
verdwijnen in het niets
bij het dwalen in duister
op zoek naar jouw hart
laat…
Gestold verlangen
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 1.007 Waar wolken elkaar raken
vliegen uren van verlangen
langs aderen van eenzaamheid
en treuren om wat is geweest
sterren raken grijsgrauwe
luchten, schijnen schitterend
licht langs de avond op
weg naar een nieuwe dag
gehuilde tranen verdwijnen
in geopende armen waar
gevlochten vingers elkaar
vinden in glimlachend samen…
Nacht zonder gezicht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 940 Waar ik ga is de stilte
mijn inspiratie en zie ik
met warme ogen wat zich
niet verbergt
omdat het de maan lief heeft
en mijn
gedachten
verandert in tranen
die mijn
eenzame
woorden weer laten verdwijnen
in een moment waarin ik mijn
ziel
ontdek
en hem glimlachend
achterlaat
voor de dove…
Nachtspoor
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 637 Nu spoor ik tussen grind en grond
waar weg de nacht inboort
en luister langs het talud
de glooiing van de einderstond, zo
verkennen we het verstomde leven
als een lange reis richting horizon
verdwijn in het gras, klaprozen
verstilde klokjes in de verte
en soms een veertje
eenzaam dwalend langs
het silhouet van de statige wachters.…
je kan er geen genoeg van krijgen...
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 589 je ogen smeren honing op mijn beschuit
zoet je lippen in massage op de mijne
krachtige armslag laat angsten verdwijnen
zachtjes lurk ik aan mijn thee, met suiker
de eau de toilette die mij een kenmerk geeft
laat je mij behagen op je hangende manier
fluisterende woorden kriebelen van binnen
en uiteindelijk kruipen we samen weer in bed…
Zoals de vissen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 865 Ik staar over het water
En stap er dan voorzichtig in
Lucht verandert in vocht
en kou bereikt mijn kin
Kijk even naar mijn buddy
En trek mijn flippers aan
Straks verdwijnen we van de aarde
Net alsof we nooit hebben bestaan
Loom laat ik mij zakken
Het water voert me mee
Eindelijk kan ik zweven
Net als de vissen in de zee…
Troosteloos
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.184 Geen nacht gunt rust;
Geen dag brengt hoop;
Een foltring is uw lot en 't mijne;
Seizoenen komen en verdwijnen -
Wat gaan ze ons aan? wat 's werelds loop?
Ten ergste helt ons eigen baan:
Saam lijden bleef geen saam dragen...
Doodmoe vindt ons het licht bij 't dagen,
En levensmoe bij 't ondergaan.…
Het zwermen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 70 uit vermoeide vleugels
weten zich weer
thuis na een lange
gevaarvolle vlucht
zeeën en bergen
waren al bekend wegen
en steden nog ongekend
toch drijft hun
instinct de trek naar
paradijselijke plaatsen
met paren en overleven
kunnen zij in de soort hun
sterke genen doorgeven
nu is het zwermen als balts
voor de trek maar ook zij
verdwijnen…
Schaduwtuin
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 295 sporen lopen door het zand
in korrelige lijnen
van links naar rechts
en omgekeerd
tot zee ze laat verdwijnen
toch klopt ze op de open poort
storm laat haar lang wachten
tot ooit de vloed weer liggen gaat
verdwenen in gedachten
de beklijving van
het hemellichaam
loopt ze beslist eens bijster
want geborduurde vlinderlijfjes
bedekken…
Dan wenken zij
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 96 waar ik loop
wandelen schaduwen
mij rustig voorbij
zij zijn niet van mij
maar passeren zonder
ooit terug te keren
verdwijnen uit zicht
in het gaan en toch komt
altijd de volgende eraan
hun lichtbron heb ik
nooit kunnen traceren
in een frequent proberen
vorm en lengte
verschillen soms wenken zij
alsof ze iets van mij willen…
Jij en ik
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.952 Als de zon begint te schijnen
En de tranen verdwijnen
Blijven jij en ik nog even staan
Schuilen voor de pijn
Die ook wel over zal gaan
Op een nieuwe dag, misschien morgen
Een dag zonder pijn, zonder zorgen
Een dag vol liefde tussen ons twee
Want als jij begint te lopen
Loop ik met je mee
Naar de sterren en er voorbij
Ja ik blijf bij jou,…