234 resultaten.
overgang en ooit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 45 blad en in tegendeel
winterland en andere uitwassen
wasem aan de binnenzijde van het torso
rijp rond het hart en een ijzig hoofd
vergeelde tanden bijten zich vast
in oud groen en bloesem
genadeloos in haar genade
roerloos in bloei…
Oude meester
snelsonnet
4.0 met 25 stemmen 2.405 Met zijn tot op de draad versleten tas
Vol met vergeelde leerboeken en schriften
Betrad de half demente en geschifte
Docent met frisse moed opnieuw de klas
En vroeg de schooljeugd na een jaar of zeven:
“Jongens, waar was ik ook al weer gebleven?”…
De oude man
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 231 Eenzaam gebogen
schuifelt de oude man
door het verstrijken
van de tijd getekend
Het lichaam is een oude versleten jas geworden
gevuld met vergeelde dromen
Het sprankelende kind dat ooit was
is vergeten
gehuld in de nevelen
van het geleefde leven…
vaart
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 100 de riemen trekken door
het zware water
en ik spiegel je, vooruit
mijn ene hand zet kracht
zodat
er kringen draaien
heel mijn hart reikt naar jouw beeld
dat licht vergeeld door goud
de wacht houdt
aan het eind…
Scheiding vanwege
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 354 in onze vergeelde tuin
doortrokken van vooravond
temidden van volstrekt nalaten,
zwenken onze gebeurtenissen
naar de beeltenis van voltooide
toekomst, naar de oever
van niemandsland, het hellend
vlak van een verzwegen draaiboek
als ieder voor zich. Ons, of ik
maar nauwelijks wij samen…
Vittel 1 en 2
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 417 Vittel 1
In de hotelwitte stad
met zijn minerale magie
overvalt mij een kitscherig gevoel
van vergeelde schoonheid,
jeugdig gestileerd
in art deco
Vittel 2
Daar holt het baasje
met zijn witte poedeltje
in een dolle bui
van vijf meter.…
Moeizaam
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 186 Moeizaam
vertragen de uren
In de schaduw
doden vergeelde boeken
de tijd
Diffuus licht
schildert nog kleiner
voor wie de nachtrust niet kent
en op de duistere dagen ervoor
waant iedere stilte
zich alleen
Is het donker zo diep
dat schaduwlijnen
opgaan
in het niets…
Schimmenspel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 662 wakker worden gaat traag
ik laat vergeelde beelden
die langzaam vervagen
het spel der schimmen spelen
gevangen in mijn grond
als een boom
die met eindeloze pogingen
de hemel probeert te raken
het is de storm
die wakker maakt
en takken trillend
laat breken…
Stofje
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.782 blaas het stof
deksel hoog
til eruit
het hele leven
uitgepakt
foto's en wat poëzie
licht vergeeld
bladzijden iets uitgezakt
schrik ik daar
beeld van jou
alles terug
deksel dicht
stof is weg
net als jij…
Sterrengala
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 38 Recept voor tien gebraden
stellae maris
In duo vorm maar zonder rijm gebaard
Banaan vergeeld met stracciatellabaard
Maar zeg niet dat het smaakt noch dat het waar is
't Is zoete koek, ik sla dat
zootje gade
Hun ster van michelin...
wàt een boutade!…
Tranen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.437 Een oud huis vol
vergeeld papier
geschreven herinnering
grijze kamers
pijnlijk gefluister
lege kasten
stil geween
Een oud huis vol
harde woorden
een gestolen jeugd
boeken worden steeds herbeleefd
Is dit nou later ?…
vader
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.010 vergeten bladzij
uit een boek
vergeeld na
zoveel jaren
droog de hand
die mee de
woorden leest
dode ogen
gevangen in
voorbije verten
mijn hand voorzichtig
aan de schouder
'dag pap,hier ben ik weer'
'dag kind'
het is mijn stem die
antwoord geeft.…
spinrag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 385 als ze na jaren weer
de kamer inloopt
ziet ze hoe de scherven
stille getuigen zijn
vergeelde gordijnen
hangen roerloos
vergeten door de tijd
die naar binnen schijnt
'n spin heeft zich strategisch
in de hoek genesteld
ziet hoe zij de stofzuiger
pakt en wacht op wat
er komen gaat…
foto
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 361 Een glimlach rond haar lippen
Of is het een grijns
De achtergrond is vergeeld
Gekreukt, gescheurd
Maar ze blijft daar hardnekkig
zonder verpinken
mij gadeslaan
tot ik mijn rug naar haar toekeer…
lichtmis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 127 zo dagelijks als daglicht
is in de kamer van laaghangende schemer
tijdgeest ontdaan van gestalte
portretfoto’s zijn ingelijst en inmiddels vergeeld
ooit waren wat kleedjes verwisseld
de buffetkast is nog dezelfde
ieders oog ziet anders
eb en vloed
heden en verleden
vader en moeder…
De versmoring (januari 1968)
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 768 De nacht legt haar hand
op het vertrouwen van de dag,
de oude man
voor de flapbrug van de dood,
- bleek, een vergeelde krant -
scharrelt in de vaas van gisteren.
Op het deksel van de duisternis
bonken de honden, en monken;
maar de nacht houdt stram
haar grafieten, haar loodgrafieten palm
op de warmte van het licht.…
Een nieuwe spiegelwand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 167 ik spijker protesten
aan behang
dat al te lang
draagmoeder is
van tegelspreuken
en goede wensen
haar banen
hebben generaties binnen
lijnen van fatsoen gehouden
de kleuren zijn
vergeeld als eelt
op religie en ervaring
de muren zijn gestript
een nieuwe spiegelwand kaatst
enkel jou en voelt je aan de tand…
Vergeelde foto (voor Claus)
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 817 En het wolkendek, het zal openbreken,
op een vergeelde foto zie ik je lach.…
Donkere kamer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 143 ik zit in een donkere kamer
hoor niks
het was al een poosje verlaten
totdat ik verscheen
er lag stof op de meubels
een boek stond er in de kast
met vergeelde papieren
waarin ik je las
ik zag je handschrift
op het kiekje van de stad
je bent mooier dan het schilderij
waar ik Delft zag…
Herkansing
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 97 weer
terug
reclame; nee
huis aan huisbladen; nee
hervonden drukwerk; ik weet het niet
vergeeld, getergd, bestoft
wat is nog toe te voegen
aan wat bestaat
likt ergens een tweede huid
zilt, zoet, opnieuw
elke keer als ik alle plooien proef
en voor lief neem…
Gedurfd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 295 Tegen een amechtige garagemuur,
tussen vergeelde stengels,
uitgeplozen grassen en distels
kortom de jaarlijkse tragedie
waar mensen met herfstproblemen
uiteraard aan voorbijlopen
staat daar
op een verlaten namiddag
zonder ons medeweten
het noeste blauw van
een korenbloem!…
geur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 341 Het geurt nog steeds
In de verzamelmap
Van de gedichten
Die ik schreef
Het geurt nog wel maar
Minder dan in de mouwen
Van mijn trui toen
Er is verkleurde inkt
Er is vergeeld blad
Ik weet je zult nooit meer worden
De ruit met uitzicht onverwacht
Het telefoongesprek met angst
Het sms dat ongelezen zijn moest
Het geurt nog steeds…
Verbloemlezing
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 598 ze is al halverwege
de trap naar boven
mijmert over de treden
die haar nog resten
en of ze terloops
nog een stapje terug
zou kunnen doen
ze beweegt haar vingers
langzaam over de muur
tript van bloem tot bloem
als een speurende bij
die stuifmeel verzamelt
uit een vergeelde fresco
ze hoort het zoemen
van zoete herinneringen
de bittere…
Zonsverduistering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Doods het erf
Het licht vergeeld
Vogels die moeizaam
De dag bezingen
En hakk'lend slechts
Hun woorden zingen
Om in 't donk're avondrood
Zwanger van zwaarte
Ongerust slapen te gaan
Een lome nazomerdag
In september
Thema: zonsverduistering, september 1961
Bron: I. van der Wal, docent geografie…
afscheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 144 van harte gewenst, ten dele
weemoed
de uitgezochte elementen
van een mensenleven lang
het behang nog
niet vergeeld
over dozen verdeeld
ligt toekomst stil te wachten
daar zullen nieuwe nachten
anders zijn
wat rest is de kern van
ons gezamenlijk bestaan
en dat voelt goed
we gaan een ander welkom
tegemoet…
Nog raarder dan dat
gedicht
3.0 met 54 stemmen 10.459 Dat je over nog wat jaren
via de prullenmand
bij oud papier belandt
vergeeld, een beau
van oma, geen één
van je opeens extravagante
gepassioneerde onberedeneerde
jongehonderigheden heel.
Geen één voorstelbaar.
En deze regels lezen
nu al vreemden.…
spruiten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 394 vanwaar ik zit, met uitzicht op klei
zie ik een vergeeld dekbed
uit het raam van de weduwe
dan weiger ik te bewegen
om slechts te kijken naar haar
over de akkers vol spruiten
nadert uit het westen, wind en regen
zij haalt de waslijn leeg
en ik zwijg voor eeuwig
morgen zal mijn bezoek zijn
mijn pak hangt klaar
ik weet wat te zeggen
over…
Vlammen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 623 Gordijnen paraderen ons voorbij
het licht valt dood op mijn schoot
gedaan, voorbij met vergeten
de vergeelde toetsen te raken.
Er tikt een klok, ergens.
Ver weg herinneren oude mensen
dat er een nacht was.…
Schelpen
gedicht
2.0 met 237 stemmen 22.377 We kochten kaarten, maakten foto's en deze
vitrine met namen van schelpen op kaartjes
die het leven had moeten betrappen maar kansloos
liet ontsnappen, vergeeld, verregend onder
stof; Bontemantel, Watermuiltje, Hartschelp.
-------------------------------------------------
uit: 'Door het donker van een kamer', 1989.…
Held met ideaal gezocht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 148 Vergeeld, vergrijsd, verwaterd
of verdrinkend in hun drank
voor zo ver nog niet vergaan
net als de idealen van weleer
o ja, er zijn wel wat nieuwe
maar die zijn minder intens
dan de grote helden van toen
minder vitaal dan de idealen
waar hij ooit naar streefde
ach, geef hem een echt ideaal
waar hij acuut blij van wordt
dan wordt hij vanzelf…