205 resultaten.
Voor eeuwig (voor jou)
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 771 Wees maar niet bang, ben bij jou,
ik verjaag de angst en ook de kou.
Ik zal een gedicht voor je schrijven.
Wees maar niet bang, het is dag,
het licht weerkaatst als een lach.
Een lach die voor altijd duurt.
Wees maar niet bang mijn schat,
ik geef je liefde, hoe vind je dat?
Een liefde die voor eeuwig duurt.…
De zee kust mijn voeten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.089 Ik loop voetstappen
in het natte zand
de ruisende zee
raakt mijn oren,
ziende blind
wolken mijn gedachten
de lucht in
grillige grijze vormen
zwerven naar de verte
flarden mijmeringen
maken van de kim
’n gerafeld koord,
ik voel de wind
mijn spinsels verjagen
ik kijk omlaag en zie
de zee mijn voeten kussen…
Wil je alsjeblieft
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 4.687 Wil je me alsjeblieft troosten
En mijn woede verjagen
Want als je dit allemaal voor me doet
Zal ik je op handen dragen.…
SPIEGELBEELD
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 266 Lente
kijkt zichzelve
in de spiegel
Winter lijkt
me nu wel
achterhaald
Groen schijnt
te aarzelen,wil
herfstbruin
met 'r kille adem verjagen
Zonneschijn
is wel op til
maar zonder
enige overtuiging
Wolken
hebben de overhand
beteugelen
het koude blauw van lente
Akkers leeg
weiland zonder
enig kleur van vee
slechts…
Een mooie herfstdag
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 439 Want de herfst
zal ze verjagen!…
Lissette lief
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 Spinrag voelen bewegen
tussen twee objecten
het zal de wind niet zijn,
sneeuwvlokken jagen
Een woord weglaten als wier
en kiezen voor wiens
vervolgens studentes
veranderen in studenten
Laat het begin nu maar,
het zaaien van pompoenzaad
de duiven van het veld verjagen
en wachten tot het groen
de lemen aarde kleurt
de zon langer…
Twee-eenheid
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.955 Zwemmen wil ik
in de oceanen van je ogen
Vliegen wil ik
met de vlucht van jouw fantasie
Verjagen wil ik
de angstige dromen in jouw nacht
Liefhebben wil ik
jouw hele ziel en wezen
Bewonderen wil jij
mijn gekleurde regenbogen
Begrijpen wil jij
mijn gevoel, mijn emotie
Omhelzen wil jij
mij in je armen zo zacht
Geduldig wil jij
al mijn…
Als ik was
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 403 jij legde de schaduw
naast het smalle pad
terwijl de wereld was verlaten
al ver voor het komen van de nacht
aan de bosrand
met een handvol bladeren
trad een voorzichtige eik
nog nabij om zo oud
de gebroken herinneringen
in het sterven te verjagen
wil je niet in de zon gaan staan
vroeg jij
want de zon draagt niet jou
maar jij draagt…
Appels en Peren
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 745 Kom we roken nog een sigaret
stiekem hè `t is niet best
erger dan een kruisraket
en
ruiken ons
net als haaien prooien ruiken
kilometers ver
jagen verjagen plagen verketteren
verscheuren verpletteren
schrijven dodelijke teksten
maar
ruiken niet de sluipende kerncentrale
links midden rechts
bewieroken de generale fatale finale.…
Zonder gedachten
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 801 Waar ze niet wilden zijn omdat ze niet wilden delen wat ze wisten en met hun gedachten steeds probeerden te verjagen.…
De tiran is dood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 191 in zijn luie stoel
waant hij zich de god
van zijn koninkrijk
zich verjagen laat hij niet
want in zijn lange leven
is zijn wil de wet
de dood sluipt naderbij
hij voelt diens koude adem
als hij ‘s nachts in bed ligt
angstaanjagend klinkt zijn schreeuw
als zijn uur gekomen is
vechtend tot zijn laatste snik
na de praal van de begrafenis…
Vurig vuur
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 1.275 Zij, de eilandvulkaan, witte wolken
haar sneeuw getopte kegel rakend
terwijl gloeiend hete lava brakend
mensen verjagend die haar bevolken.
Dit is de aarde die treurt
haar hete zwavel tranend
uit de diepste hellekrocht
sissende stoom van water
als haar bloed de zee verkleurt.…
schrijven
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 1.534 ik schrijf om te herinneren
maar ook om te vergeten
of om te kunnen zeggen
wat anderen reeds weten
ik schrijf om te verjagen
of in mijn hart te sluiten
om niet te hoeven praten
of juist te moeten uiten
ik schrijf om druk te zijn
of om stil te blijven
om weg te kunnen dromen
of angsten te verdrijven
ik schrijf voor jou alleen
of honderdduizend…
Herinnering
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 498 Dat stel op de hoek van mijn straat
Dat waren een stelletje blagen
Zij voedden geregeld mijn haat
Wanneer zij mij uit kwamen dagen
De straat met dat stel op de hoek
Ik liet mij er dikwijls verjagen
Vol angst voor een pak op mijn broek
Die ettertjes stonden er dagen
De hoek van mijn straat met dat stel
Het beeld vangt nu aan te vervagen…
deuren sluiten.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 707 Heimwee en bitterheid
wil ik verjagen.
Laat ze niet met me verder gaan,
zo'n metgezel hoef ik niet.
Het is te veel, veel te veel
om op mijn schouders
mee te dragen!
Neen duizend maal neen,
zo kan ik niet echt verder.
Ginds, is er thuis
met zoveel herinnering
aan al wat er niet was!…
Thuis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140 Ik zie de horizon, ik ben thuis
Ik sluit ieder in mijn armen
en zal de kou verjagen en het
hart verwarmen..…
Midwinterhoorn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 het oermt over akkers
dringt in
kale takken winterkou
ronde toon, verzoening
die boze geesten
verjagen zou
adventstijd in Veele
Giezelbaargbloazers
luisteren nauw
signalen, liedjes
blazen melodietjes
met hun hoorns in touw
twee helften boomstam hol
samengevoegd klinken vol
en diep, kilometers wijd
midwinterhoorn
in Westerwolde
de oude…
Lente-schreeuw
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.227 Houd mij heel even vast
raak mijn verkilde huid,
verjaag waarheid, neem mij
mee naar het hoogste duin,
waar passie aderen vindt
in omwoelde grond, laat
ons wij zijn, geef bloei
aan het naderende voorjaar
fluister liefde richting
lente en geef ons die dagen
waar licht alleen maar zon
zal zijn, reik mij jouw hand…
Still one day to go .....
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 545 Wanneer waarheid eerlijk
de taal van vergeten
zal spreken schrijft
de leugen letters van
nooit
wanneer liefde alle
woorden ziet dansen
schreeuwt haat om
verloren kansen
ooit
wanneer de ochtend
een nieuwe dag voelt
verzwijgt de avond
de donkere nacht
nooit
zal morgen dan ooit
vandaag zien en gisteren
naar nooit verjagen .…
Tot de zonnewende
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 er waait onrust
in de bomen
bladeren krijgen geen respijt
jachtig strijdt
het licht met donker
in deze vreemde tijd
mensen zoeken warmte
bij een gezellig vuur
verjagen kou tot in het late uur
deuren en gesloten luiken
houden magie en geesten
uit het duister buiten
die ‘s nachts feesten
tot de zonnewende als licht
zijn krachten…
Zon zee golven mist
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 767 De zee is met mist behangen
meeuwen zweven er doorheen
de zon heeft een doordringend verlangen
maar is zwakker dan voorheen
Golven zwaaien wild met hun armen
om de mist te verjagen
de zon probeert de golven te verwarmen
de mist zal elke straling vertragen
De wind komt op voor de zon en de golven
de mist is hiertegen niet bestand…
Duizendklappers
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 215 wil de rust
en stilte terug
na de hectiek dit jaar
uit lange nachten
komen spoken
niet afgehandeld of al klaar
zij schreeuwen
dwingend om het einde
rammelen met botten hun misbaar
breken stilte
ijlen onrust door mijn kop
nog even en ik ben kapot
maar ik ga ze verjagen
met duizendklappers tegelijk
ze verknallen anders hoofd…
Eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 211 Het is zo bitter maar ik moet slikken,
Kan ik ooit nog dat rotbeest verjagen ?…
Moeder (3)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 257 De nachten dat wij waakten
en je angst in tederheid
probeerden te verjagen,
zijn lang voorbij, mijn moeder.
De uren die wij telden
en telkens weer je hijgend vragen:
'Hoe laat is 't kinderen?',
helaas, het komt niet weer.
Nu ben jij tijdeloos geworden,
en wij, verbijsterd, niet begrijpend,
staren naar de klok.…
depressie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 159 weer een dag
zon de avond kondigt
blaast wind de wolken
die mijn dag duisterden
het betere hopend
naar zwart avondgat
waar het weten zegt
alles moet passeren
alles moet voorbijgaan
wakkert mij tegelijkertijd
het vrezend weten
dat niet eeuwig
de nacht duren zal
uiteindelijk is het weten
niet het wensend denken
zal mij het duister verjagen…
In memoriam matris (8)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 86 De nachten dat wij waakten
en je angst in tederheid
probeerden te verjagen,
zijn lang voorbij, mijn moeder.
De uren die wij telden
en telkens weer je hijgend vragen
“Hoe laat is ‘t kinderen?”,
helaas, het komt niet weer.
Nu ben jij tijdeloos geworden,
en wij, verbijsterd, niet begrijpend,
staren naar de klok.…
Magische momenten van poëzie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 932 de beleving van tijd
lichaam en ziel versmelten tot
voorbij grenzen van de werkelijkheid
ik beleef, intens gevoel dat ik zweef
mijn hart klopt mijn lichaam uit
op mijn wangen kleur, gehuld in geur
voel ik mij opnieuw de bruid
tonen van kleur
in een spectrum van licht
verzachten de lijnen in jouw gezicht
ervaar de betovering, verjaag…
mijn zon
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.757 In de stilte na stormen
Fluistert wind je naam
Spoelt regen weg mijn zorgen
Vond ik reden van bestaan
ontwakende zon
jij lacht in de morgen
laat mijn wereld stralen
elke nieuwe dag
jij werd licht
in mijn donkerste dagen
schonk rust in mijn onrust
bracht storm tot bedaren
verjaag de wolken
die mij omknellen
doorbreek de twijfels…
Centimenteel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 385 We waren er pas heel kort aan gewend
Dat het niet nodig was om af te ronden
En net nu we ze ook herkennen konden
Nadert al weer het einde van de cent
’t Is toch wel hard een muntje te verjagen
Dat destijds zo vaak voor ons is geslagen
-------------------------------------------------------
Het einde van de kleine eurocent-munten in Nederland…
cupido
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.314 hij omarmt haar met zijn liefde
en verliest zich in haar stem
en vergeet dan voor heel even
dat zij niet toebehoort aan hem
zij verrast hem in het minnen
en verdiept zich in zijn hart
en verlangt niet naar het einde
van wat zij samen zijn gestart
ik verjaag de dwaze dromen
en word wakker door geluid
hoor dan beiden zachtjes komen
zie…