Als ik was
jij legde de schaduw
naast het smalle pad
terwijl de wereld was verlaten
al ver voor het komen van de nacht
aan de bosrand
met een handvol bladeren
trad een voorzichtige eik
nog nabij om zo oud
de gebroken herinneringen
in het sterven te verjagen
wil je niet in de zon gaan staan
vroeg jij
want de zon draagt niet jou
maar jij draagt haar
en nooit zal ik nog zijn zoals ik was
Geplaatst in de categorie: psychologie