23324 resultaten.
Nieuw leven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.143 Ik stond op het punt oud te worden,
voor ik werd bevrijd
geboorte uit vervlogen tijd
en raakte het verleden kwijt
De bron van dynamisch energie gevonden
Karmozijn wordt wit
Op vleugels van de trompetkraanvogel
kom ik aan in het land van licht
Verheugend op een lange trek,
strek ik me uit en rust op de wind
Gedragen door de…
DE VLUCHT DES TIJDS
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.695 Dít kan mij vaak weemoedig maken,
Dat ons de tijd zó snel ontvaart,
Dat, eer zij ’t Heden recht mocht smaken,
De ziel reeds in ’t Verleden staart.
Het zaligst uur, sinds lange jaren
Verwacht en vurig afgebeên,
Het komt gelijk een klank van snaren:
Hij ruist, verrukt, en — vliegt daarheen!…
Wij worden nimmermeer geloofd
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 588 OOK DAT KLINKT MIJ BEKEND IN DE OREN
Maar het lijkt mij beter
Om meer te doen dan wensen en begeren
We hebben toch tijd genoeg gehad
Van ons verleden te leren
Dus sla de hand eens aan de ploeg
Met opgeheven hoofd
Want doe je nu niets
Dan weet je zeker
Wij worden nimmermeer geloofd…
Zomerland
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 616 de holle weg
pijnbomen langszij
leidt het verleden
de kruisweg voorbij
niet meer gebonden
verlaten bladzijden
het uitgelezen boek
om te dichten de tijden
waar koud goud
sporen heeft geprint
ratelen rijen populieren
dwars op de wind
de holle weg
pijnbomen langszij
verschietend aan de horizon
brengt zomerland nabij…
In tijd verdwaald
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 588 Ingehaald door het verleden
verdwaald in het heden
leeft zij van dag tot dag
zonder te weten welke
Dingen die voorbij zijn
mensen die weer jong zijn
soms allang dood zijn
spelen rollen in haar tijd
Soms is er even licht
voor een trouwe bezoeker
maar al snel glijdt ze terug
in haar eigen echte wereld
ver weg voor iedereen…
VREDE VIEREN...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 185 We zullen
vrede vieren
muziek maken
en danspassen
Zonder van
onze plaats te komen
zullen we
vrede vieren
Het zal ieder
aansteken
als goede geesten
uit flessen
We trekken
wijze lessen
uit het verleden
naar wij hopen
De tijd
laten we niet
verlopen,vier vrede
in godsnaam:vier vrijheid.…
Proefde de hel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 106 zag paarden
in gestrekte draf
van donker naar het licht
verleden ging
de toekomst aan
waarbij zwart werd gewit
tijd sloeg vuur
uit hoeven die sleten
op waarheid en geweten
proefde de hel
in verbrande luchten
een droom die niet vluchtte
zij rondden de horizon
kwamen galopperend weerom
sloten licht met volmaakte duisternis…
Even weer kind.
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 227 Als ik weer even terug kijk in de tijd
de liefde voel die ik toen kreeg als kind.
Mooie beelden aan me voorbij zie komen
dan is het net of ik een echo hoor klinken
met bekende stemmen uit een ver verleden
ze komen mee op de vleugels van een vogel
die wordt gedragen op golven van de wind
ik vang ze op voel me weer even: een kind.…
Zo ......
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 257 In iedere hartslag voel ik warmte
de hunkering naar geborgenheid
geen heimwee naar verleden
maar ook liefde en vrede in deze tijd.
Elke gedachte wil ik wijden
aan vriendschap en fatsoen
aan zorgend verder leven
geen loze kreten maar ook doen.…
Als Absalom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 Als Absalom hang ik met mijn
Lange haren in de doornige
Struiken van mijn verleden -
Verder wil ik, verder moet ik,
Ik weet het, om niet oneindig
Stil te blijven staan -
Vastgehouden door de tentakels
Van de oude tijd zit ik gevangen
In alles dat mijn bestaan bezwaart;
En toch zie ik licht, daarginder,
Daar in de verte, daar wil…
Oma's woorden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 567 Beelden uit het verleden
drijven langs,
de tijd gaat snel.
Sta eens stil,
kijk omhoog,
geef liefde een stem.
Luister wat het leven
zeggen wil,
want ook wij gaan voorbij.
Oma echoot in de bergen
"Ik gaf wat ik had,
en deed wat ik kon."
Eventjes voel ik
haar heel dichtbij.…
Plafond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 112 Getekend in heiligen
en vervolgens in de hemel gekleurd
discipelen, schrijvers en
poëten; volgers en kunstenaars
Aangenaam, kleurrijk, atmosferisch
fijnmazig, gedetailleerd
een mooie hemel op aarde
vertegenwoordigt onschatbare waarde
Immer moeten wij leren uit het
verleden, die tijd
voor eeuwig
die niet verloren mag
Roemenië, Boekarest…
Perkament verleden .
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 Ik lik de regens
na een droge tijd
terwijl de kanten boorden
aan de rand van het water
als perkamenten beelden inscheuren.
Los rukken ze het verleden,
dat als droesem bleef liggen
op de onzichtbare bodem
van kinderlijke onschuld,
en dragen ze op
aan de vrieskilte
van winterse witheid…
Jaren Voorbij Gegaan
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 93 Jeetje wat gaat de tijd toch snel
Een moment uit het verleden
Herinner ik me nog wel
De moord op Pim Fortuyn
Is hier een voorbeeld van
Dat is wat ik nog goed herinneren kan
Ook al is het dit jaar (2022)
Twintig jaar geleden
Dit is een moment
Die blijft mij altijd bij
Zal voor altijd in mijn
Geheugen gegrift blijven staan
Mijn God, alweer…
Laatste boodschap
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 137 Niet veel maskers te verbergen
om in het alleen zijn te ontpoppen
als een vlinder die ooit rups was
ook geen daden van roem of faam
alleen met een onbekende naam
gevleugeld op weg naar de zon
laatste boodschap aan de ontheemden
we zijn tenslotte allemaal vreemden
stille getuigen van zwijgend water
in een verleden van verloren tijden…
Verleden zaait onrust
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.616 Verleden zaait onrust
in mijn gesloten hart
niets wat het nu sust
echt alles is verward
Verleden zaait onrust
niet weten wat te doen
nu liefde mijn hart kust
met een eerlijke zoen
Verleden zaait onrust
ziet alleen maar de pijn
iets wat me verontrust
alsof het niet mooi kan zijn
Verleden zaait onrust
liefde pak mijn hand
maak me van…
Oog voor het verleden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Waar mensen
Hard vloekend
Struikelen over
De stenen die daar
Door de kunstenaar
Met oog voor het
Verleden zorgvuldig
Zijn neergelegd, juist
Om het razende verleden
Niet te vergeten,
Gaat het amorfe leger
Der onverstoorbaren verder -
Ze kijken niet om,
Met het verleden hebben ze
Immers niks te maken…
littekens
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 833 pijnlijk verleden
herinnering
gebonden weefsel
verleden litteken
een momentenspoor
onderbroken door
gave momenten....
wordt bindweefsel.…
Tranen uit mijn verleden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 237 Het verleden roept naar mij
Steeds harder
Steeds scheller
Het verleden lacht mij uit
Steeds luider
Steeds sneller
Mijn verleden doet mij pijn
Soms onverdraaglijk
Soms zacht
Mijn verleden daagt mij uit
Soms plotseling
Soms verwacht
Het verleden blijft mij plagen,
zelfs nu ik volwassen ben
Vluchten of vechten helpt niet echt
Toch kan…
huizenjacht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 408 verhalen hoorde
die je onbekend zijn
als je de deur opent
ben je groot
je leende tijd en wijsheid
bij iemand die je geld wil
maar wat kan het je schelen
in drie kamers ligt
een ongeboren kind
en de vloer lijkt gewassen
met tranen uit een andere tijd
je geeft je verleden
in hopen spaarzaamheid
hele stapels morgen
om in te
wonen…
Laatste oordeels klaar
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 26 nog ben ik
niet uitgetreden
maar ontmoet
steeds vaker
stukjes verleden
die zich laten zien
pas nu kan ik
de puzzel lezen
die ik toen niet
kon maken omdat
ik de harmonie van
verbinding niet had
mijn heden is een
rokend spektakel
van korte lontjes
bosjes rafels die nog
aandacht eisen omdat
ze niet klaar zijn
en mij de tijd en…
Als rode draad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 ik zoek de tijd
in kleine uren
ver van gaan en komen
in hetzelfde huis
waar naast rust en stilte
ook mijn dromen wonen
en seconden eeuwigheden
tikken als mijn blikken
buiten de dimensies treden
waar het aardse heden
slechts als rode draad
in het verleden zichtbaar wordt
die ik moet grijpen
bij mijn beladen terugkeer
uit immense…
je kop is vol weten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 378 je hebt alles
verbrand en verdaan
schoenen versleten
hielen gekust
klieren gesust
je trapte teveel
op eer en geweten
je snoof
inhaleerde de tijd
spoog op de toekomst
het verleden
heeft je bevrijd
omdat alleen oud
je vertrouwd is
nu kom je bij ons
je handen zijn leeg
je kop is vol weten
je maag zonder eten
geen huis en haard…
TIJD HOUDT HUIS
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 ach jij
ik kwam je tegen
het leek een kleine stap
maar was zo schokkend groot
pats boem zo uit een ver verleden
ze zei herken je me niet
ik zag aarzelend hoe de tijd
huis gehouden had
ze was ooit zo mooi toen ik haar
in mijn geheugen achterliet
en ik begreep
in een flits heel even
jouw lichte huivering
het subtiele beven
en je…
Graag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 38 doet hij nog niet
maar als de tijd daar is
dan..…
Meditatie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Wanneer het verleden,
met de toekomst paart,
en de dood gaat leven.
Wanneer de toekomst,
het verleden overstroomt,
en het heden eeuwig wordt.…
Langs verleden .....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 623 ons passeren
jaren verdwijnen zonder zelfverwijt
maar nooit zal ik meer om kunnen keren
naar het begin van die keiharde strijd
mijn ogen kijken zonder registreren
langs verleden naar toekomstige tijd…
Midden in de kamer...
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 794 Aan de linker muur hangt een klok,
de tijd tikt weg.
Aan de rechter muur hangt een schilderij.
Het laat de polder zien uit een ver verleden.
De koeien liggen in de wei,
het water stroomt kalmpjes voort.
Voor me is een raam.
De auto's razen voorbij,
de tram komt langs,
mensen haasten zich om op tijd te komen.
Achter me is de deur.…
Bettie's elegie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 777 Omdat de dood echt niemand sparen zal
Behoort ook zij voorgoed tot het verleden.
Er was een tijd waarin zij schaars zich kleedde,
Haar lichaam en haar boezem bovenal
Was fraai – als pin-up hing ze overal
En werd destijds door menig man aanbeden.…
verstilde beelden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 328 -woorden bij een foto-
ergens buiten de stad waar de tijd
alleen nog in het verleden huist
verhullen gehavende muren een
roerloze leegte rond ‘n verweesd
en uitgewoond bestaan
en ook de mensen die hun dagen
hier sleten zijn reeds lang naar
het stof der aarde teruggekeerd
enkel ‘n verdwaalde passant die in
deze bouwval beschutting…