Alle inzendingen over verliezen

het land verlaten vreemde ogen staren in de eeuwigheid die wij langzaam aan verliezen het gevecht om de geest is laveloos tempeliers bewaken de rots vol trots bedwelmende roes glas rood bloed het weet je te vangen zonder handen te klappen zelfs geen één geluid gaat boven bidden uit zoekt duisternis in lak zakt altijd richting zwaartekracht…

Een stap terug, of toch vooruit, Ik ben het die mag kiezen En daarom zal ik altijd teruggaan, Om mezelf niet te verliezen Even ben ik vrij, Even ben ik niet gevangen Zwevend door de tijd, Daar zal ik altijd naar verlangen.…

Ik wil je niet verliezen als de dood zelfs niet als de eeuwigheid het toelaat want dan ben je altijd weg dan ben ik je altijd kwijt. Nee ik vermijd dat liever wil liever genieten van je terugkomst als je bij me weg bent geweest en me zoekt in de dagen die je eenzaam telde.…

een onvoltooide zinsnede dwars door de tijd door het spectrum binnen het kader van voorzichtig ademhalen om eindjes niet te verliezen in dik hout, planken en koortsachtig balanceren, op het scherpst van de rede, de schede paarsig, tot geinig blauw of het geel van kamelenpis, grauw tot het grijszacht van droge mist gedreven door…

maar als ze verliezen dan wordt het een kater en ook het Hup Holland in de kiem gesmoord.…

dat is maar weinig huid om contact te maken met zoveel mensen die mij aantrekken, alle kinderen die ik wel zou willen koesteren de koeien en de ezels bovendien met wie ik wel zou willen praten te veel dieren om op te noemen ook nog de wonderlijke wezens die planten zijn, hun kracht en aanvaarding wat ze krijgen onbezorgd te verliezen…

In den beginne schiep God geen racisme De eerste clan kende alleen zichzelf Ze hadden geen vreemden nodig om zich in het vreemde te verliezen Buiten het eigen volk was er geen beschaving Met zijn vieren noodzakelijk samen waren ze met genoeg om multi-cultureel in onmin te geraken, ze deden alles zelf Ze hadden geen rare monsters nodig…

De ziekte van jouw vader schilderde heimwee aan zee papieren schepen op golven van een onzichtbare wereld de aftakeling, zijn dementie het verliezen van zijn geest toen de planeet verkoos te zwijgen, ademde jij onzekerheid, zocht naar veiligheid, maar de dichtgetimmerde waarheid had geen spijkers op laag water, slechts onbeminde…

Is zo'n lieveheersbeestje altijd de verliezende partij. Vier zwarte stippen domineren het bloedrood. Dat er naast een kort microleven in schoonheid ook een doodsnood is; verstrikt zich in het web van een kruisspin in een wrede dood.…

Mij niet in mijzelf verliezen; zodat ik mij aan de taken van het leven kwijt. De klokuren zijn kostbaar. Zij symboliseren ons recht op het bestaan. Mijn hart klopt moedig mee met de slagen van de uren. Mijn bioritme kan slechts in deze realiteit de weg van het eigen wezen gaan.…

in wolken te kussen ik ga met je mee in een pogen de elementen te sussen met regen te druilen sneeuw te trotseren vorst de rug toe te keren met winden te waaien hard en met vlagen in jachten en jagen dollen en tollen blaadjes op straatjes wou dat ik God was niet zo kapot was wie is de speler wat is het spel zal gaan verliezen…

cirkelen gedachten rond in altijd weer het laatste beeld aan jou terwijl herinneringen kleven aan willen terugdraaien van de tijd het was een onbegonnen strijd oneerlijk ook en niet te winnen een krachtmeting tussen een reus en een te kleine dwerg november huilt nog steeds om wat uit haar werd weggekaapt uniek een mens te mooi om te verliezen…

Baby’s maakt het nog helemaal niet uit dat het leven al voor hen is bepaald wat hun aandeel zal worden in de buit en wie ooit het gulzig gelag betaalt opgroeiend zullen ze kunnen kiezen of ze binnen lijntjes kleuren blijven zonder zichzelf daarbij te verliezen in vermoedelijke vrij misdrijven als hun regenboog vanbinnen verkleurt alles blijft…

bewoner zelf voor hem geen nieuw begin een premier belooft te helpen maar zij die er wonen wachten op compensatie na het zoveelste onderzoeksrapport dat even zo vele keren nooit zal komen hij belooft de bloedende wonden te stelpen moeders die te goeder trouw toeslagen hebben aangevraagd worden door de belastingdienst belaagd ze verliezen…

De wetenschap komt weer eens op de proppen met dit voor vrouwen hoogst belangrijk feit Het is dus zaak voor hen om ruim op tijd, dus nu meteen, met roken te gaan stoppen Respect voor vrouwen die na veel adviezen uiteindelijk voor hun eigen tanden kiezen…

Waar kleur ontbreekt verliezen de nuances van de klare lijn en zwart-wit wint terrein buiten is vrijer nu dan binnen de schemering vervaagt in blauw en lokt de schimmen in de val tot alles ingesloten is Water en brood zet men hier voor te vinden is het op de tast, omstoten leidt tot wisse dood en morgen is geen andere dag Ik roep hem…

pijnlijk om te lezen de stilte van: het weten scherven in het gras vuistjes, die nooit vergeten hij groet : Gluckauf menige kool gedolven zijn treffende zondagspraatjes als woordenschat op golven een enkeling verward twijfelend aan eigen geest pakkend ook de zinnen over Advent en Het Feest anderen glijden af verliezen hun evenwicht…

ik voel me zo zwak in een heldenloos bestaan immers ook ik kan je niet bieden dat teder beschermend dak al ben ik nog zo met je begaan ik weet dat je ooit op weg zult gaan naar het stervenswak voortaan zal ik nog maar eenjarige bloemen zaaien niet wetend wat er komt totdat ik een laatste keer naar jou mag zwaaien en voor altijd zal verliezen…

spiegeltjes en kralen tegen het boze oog steeds meer en steeds vaker en verliest haar verstand Hoe heeft het zover kunnen komen dat alleen zij zichzelf nog gelooft in hete waterbellen die zij nu eens wel, dan weer niet opvangt In wilde draf, in wild verlangen raast haar dochterzoon steeds verderweg, en dichterbij tot haren hun kleur verliezen…

Amerika zegt krijgen we maar zo op de boterham Er wordt niet eens geluisterd naar de mening van het volk Zo komen we in een stroomversnelling in een draaiende kolk Weet als politicus wat je te weeg brengt Als je in de rotzooi van Amerika mengt Alles draait om geld en macht Wordt er niet aan de onschuldige mensen gedacht Bij iedere nieuwe strijd Verliezen…

allemaal vlot af te gaan maar jij als perfectionist is het je eer te na om zomaar wat te broddelen gelikt is je werk wat jij met pen en zinnen doet raakt emoties van de ziel verschuift werkelijkheid naar volmaakte expressie waarbij normaal saaiheid verliest buiten de grenzen gaat en diepte zoekt om in confrontatie je ziel te verliezen…

Ga ik ooit het licht nog zien En mijn onzerheid verliezen!?…

Gevoelens van gisteren, vandaag of morgen die haar niet kunnen ontwijken die vechten maar verliezen aan haar die voor ommekeer zal zorgen. De muziek, slechts een gevoel van één persoon die haar zo wenst te beschrijven is meer dan letters verzameld in het woord liefde is meer dan maar gewoon.…

Ik ga jou verliezen. 't Geruis van de wind streelt me zacht, verwaait de weemoed van de eenzame nacht. De stilte van de nacht brengt onrust in mijn hart. Ik loop verzonken in gedachten, wie zal er op mij wachten ? Flarden, herinneringen doen pijn deze winter zal anders zijn.…

Ga ik ooit het licht nog zien En mijn onzerheid verliezen!?…

Hoeveel zelfvertrouwen Kan een mens verliezen Hoe lang duurt het Eer iemand breekt Hoeveel woorden moeten er vallen Eer je uitdooft in een eindeloze slaap Het is een struikelen Elke dag opnieuw Een poging om terug recht te staan Heb je niet verdiend Keer op keer striemen woorden In het diepst van je ziel Tijd om te helen, een blinde…

Mijn handen beven als ik aan je denk Mijn lichaam rilt bij de gedachten die ik krijg Het is zo koud hier zonder jou De zon verzwolgen, zwarte hemel Geen liedjes van de vogels meer De bloemen verliezen ineens hun geur De schilderijen aan mijn muren grijs Ze zijn beroofd van elke kleur En zittend op mijn blauwe bank Mijn blik dwalend over het…

Ik voel me heerlijk Maar toch ook niet Ik ben namelijk niet helemaal eerlijk Denk niet dat jij dat ziet Mijn liefde kan ik niet delen Weet niet hoe jij het voelt Ik zou je willen stelen Maar iemand anders pijn doen heb ik nooit bedoeld Verlies is zeker denkbaar Ik kan daar niet voor kiezen Het risico is zeker daar om 2 vrienden te verliezen…

Ik had toch eig'lijk niets te verliezen, en, hier kom ik- ook wel boven-op... In de liefde kun je niet delen daar is Liefde te kwetsbaar voor... En, met liefde kun je niet spelen, dus, ga ik alléén wel door...…

" zegt mijn geweten Dit moment mag ik niet verliezen in gedachten neem ik de foto's van je ogen, je mond, je kuiltjes wat mijn lichaam doet beven…