Alle inzendingen over verzoek /verlangen /onderwerp

Span prikkeldraad en dreig met bajonetten en leg ons als sardines in een hong verdor ons hart, sla boeien om de tong onthoudt ons vitaminen, vlees en vetten plunder mijn huis die reeds mijn land bezetten ontruk mij aan mijn kinderen, mijn vrouw beloon verraders en bestraf de trouw Maar stuur in godsnaam eens wat sigaretten…

Een hoefsmid, die een man had neergelegd, Werd tot de galg verwezen door 't gerecht. De boeren staken nu, bezorgd, de hoofden samen: - Wie zou hun paarden thans beslaan? 't Gebrek verhelpen aan gekraakte wagenraân? Kortom, 't was met hun plaats gedaan, Wanneer zij geen pardon voor hunne smid bekwamen. Allons de stoute schoenen aan! - Zij…

Ze huilt nog wat zachtjes niet om een eenzaamheid maar om het geluk van een hard leven het maakt haar staren naar de eindigheid wat zachter ze vouwt de handen om haar gezwollen knieën duwt haar rug wat dieper in de genade van de zetel en glimlacht niet om een verdriet maar om een trots van het alleen gaan en de pijn die eindelijk…

Ik werk nog steeds aan mijn Request-geschrift Ik schrijf mezelf het RSI en rambam Waarbij ik ook m'n toetsenbord half lam ram Want ik moet snel weer door, na elke gift Schroom niet als u graag op mijn schrijverij biedt Opdat ik ieder streefdoel straks voorbijschiet…

Het land is nu in diepe rouw gedompeld, want de Geliefde Leider is niet meer. Overeenkomstig zijn gestrenge leer, is iedereen hysterisch, overrompeld. Briljante Kameraad! Kom met beleid, dat de bevolking van uw Huis bevrijdt.…

Zou jij ernaar willen streven De jaren van ellende met jou Die toch al zijn afgeschreven Indien mogelijk Aan mij terug te geven Dan had ik door jouw genereuze gebaar Nu minder grijs haar En gelukkig meer tijd om van te leven…

Sigaren paffen is de goden verzoeken. Die goden straffen altijd onmiddellijk. Toch heeft opa niets gebroken of bezeerd. De goden zijn hem gelukkig gunstig gezind. Hij mag doorgaan met grootvaderlijk leven.…

land en kust raken steeds verder uit het zicht wind- en wolk- geesten teisteren een houtje- touwtje vlot nergens en overal thuis met afgesneden wortels Thor, waar ben je als je ijsgeesten met je hamer moet verslaan? levend of levenloos de rafelranden van een wereld bereikt om te zijn moet men een uitzonderlijk mens zijn…

Hoe ver van huis en haard heb ik vertier gezocht Maar vond zonder jou schraal chagrijn en eenzaamheid Door dwaze koppigheid voel ik mij nu bekocht En geef voor een blik van jouw, ziel en zaligheid Waar is nu mijn waan dat ik geluk zou vinden In deze verre streken ver bij jou vandaan Nu toef ik hier zonder kennissen zonder vrinden Een armoedig…

Wanneer eindelijk de zon schijnt is er niemand die nog moppert, de kou is vergeten, maar zodra de zon achter de wolken verdwijnt is mopperen weer het onderwerp van gesprek!…

Passen en meten te veel tijd wordt versleten om het laatste woord.…

Zij is bepaald onbaatzuchtig. Niet zwaar op de hand. Soms zelfs luchtig. Zij neemt het leven, zoals het komt. Zij glimlacht standvastig, waar een ander de tenen kromt. Een leven vol medische malheur Genoeg voor 2 of 3 personen En toch geen tel gezeur. Zij toont bewonderenswaardig veel kracht bij pijnen en veel ongemak. Menigeen zou…

Aan de Binnenmaas waar tijd en water vallen en opstaande dagen scheuren en blinken wil ook zij het voorjaar terughalen en herbeleven nervositeit inruilen, de nuances helderheid geven. Hier loop ik met haar gearmd als vergane foto met gedachten op een koers die haar steunen. Eenden geven vrolijkheid. Diep in haar schelpen loopt ze door eigen…

ik blijf toch wel vervloek mij, verzoek mij ik ga niet weg zoen mij met zoete lippen ik blijf nog even kijk mij recht in het gelaat was mij de oren ik blijf toch wel degene die ik ben ik ga niet weg…

Verzoek van sitebeheerder Dichterman, Een oproep aan taalvaardige poëten Om dure lettertypen te vergeten, In deze barre tijden een strak plan. En anders gaat hij over tot verplichten Voortaan alleen in ‘Garamond’ te dichten.…

Een toezichthoudster van de DNB Blijkt buiten arbeidsuren bij te beunen Ze pijnigt op verzoek en laat u kreunen Haar snelle zweepje zwiept van huppetee! Ik hang, kan ik u nu wel toevertrouwen Bij mijn bank ook al jaren in de touwen.…

Orpheus staakt zijn tocht en zoeken, Geen Euridike kan hem nog verzoeken.…

Maar één verzoek begrijp ik niet zo goed: dat er meer geld naar gokverslaafden moet.…

Het vrijen eist verzoek. Geen Echo zal der kwelen Dan als haar iemand vergt, en dat met luider kelen; Wel, tijd dan aan het werk; want ziet! een rechte Maagd En komt niet ongenood, en geeft niet ongevraagd.…

En verbid een verzoeking, de zwaarste van alle, Die zo listig verlokt, en zo zeker doet vallen.…

ribbelt hem eeuwig in een hard palmen van haar handen ze offert hem beetjes leven van haar vingers her en der riviertjes bloed ontgonnen in het kozen 'kruintje kruintje' wil ze liggen want hij begrijpt dat wel knoestig zinnebeeld van gerijpte verwondingen het excuus voor intimiteiten en om over ringen te beginnen Hij neemt haar verzoek…

Toe, vil mijn schaam dat wit konijn, span dat vel en roer de trom. Maak wat koel was kokend en kanonsloop wat was krom. Vel mijn boom de achterdocht en zaag de takken trommelstok van liefde. Drum je namen in mijn bas en maak mij jouw gekliefde. Hou me hou me hou me vast, en kerf uit mij jouw boot. Sla je peddels ritme op mij plat, en…

ooit heb ik geprobeerd je geheim te doorgronden, maar je pakte je zout in en droeg je geluiden weg en in je golven stond: verboden toegang vergeefs probeerde ik de dagen op muziek te zetten maar ach zelfs de regen liep mij nonchalant voorbij, en met eeuwen stof over mijn voetstappen bleef ik in de trieste sfeer van oude gebeden…

Drinkebroer, laat me nu maar los, we hebben genoeg feest gevierd, het boeren wordt te erg, mankepoot, Korsakov staat voor de deur en wil naar binnen. Ik heb me genoeg in jou verdiept, kom op, dichters onder elkaar, ga nu maar bij een ander de boel op stelten zetten of liever nog, donder op naar de hemel, deprimongool! Ga je eeuwige roes uitslapen…

Liefste, hart en woorden Houden voor jou stil, Jij blinde vlek in mijn vermoorden Van wat ik vergeten wil. Kleine vink, lieve kleine kinkel - De liefde speelt mij parten - Baby-face, bijou, scharminkel Voor wie ik alles weer wil tarten Tot ik, als vroeger, blind van pijn Weer neerlig, eenzaam in het laken Het gaat niet om het zijn…

De onderste tree van de trap een spatiebalk, spring erop en de hall verzuimt zichzelf tot open vlak, dimensieloos wordt glimlach spiertrekking van leegte. Leemans-Kuypers stemmen dwarrelend op de visgraat van gelijk vloers zwart/wit/zwart nadert dag met regelmaat van rood/wit/rood radijzen duizend in een bad en aan het oppervlak onvindbaar…

In het blije leven bij voortgaan aan Jezus' hand en Zijn gebod nastreven is het nodig dat Satan je soms aanschiet tot harde strijd uitdaagt wil het eigen geloof en vertrouwen op de Heer ware kracht doen glanzen.…

Gaat het over een onderwerp waar we niets van weten? Nee, we weten veel over het onderwerp en vinden het interessant. Waarom is het dan of de hokken der woorden leeg zijn? In greppels en holen wachten de verbanden tot het tijdschrift zich sluit. Zet ik mijn bril op, voor de zekerheid schrikken de duiven.…

Het was het mooiste dat ik heb geschreven, Het beste onderwerp dat ik ooit koos, Ook rijm en metrum waren vlekkeloos, Helaas is het hier niet meer weer te geven. Het is heel stom, maar ik zal eerlijk zijn: Ik heb het laten liggen in de trein.…

mevrouw ik onderwerp mij gaarne aan uw grillen alsook uw grollen ben zelfs bereid tot innovatie dienaangaande maar wees wel, mevrouw alles moet betaald in hfl of DM per uur…