Alle inzendingen over voetbal OR octopus OR finale

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Reden voor de schorsing is dat Vlaar op de dag van de finale van het WK Voetbal, de eucharistie heeft gevierd in een oranje gewaad en ook ''in teksten en vormen onvoldoende recht heeft gedaan aan de heiligheid van de eucharistie''.…

Ranken verstikken dit huis als de tentakels van een groteske octopus. Ik waan mezelf twintigduizend mijl onder zee, snak naar adem en worstel door de borrelende hitte naar een oppervlak dat geen bevrijding brengt: de nacht stort zich als een gloeiende golf op de brulboeien van mijn ogen.…

Wanneer je beelden van Oranje ziet, Als wéér een tegenstander is verslagen, Begint het in ons hele land te dagen: Ultieme glorie ligt in het verschiet! Dus hoe en wat, dat is niet relevant, Maar breng de wereldcup naar Nederland!…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

de vissen, de vissen wat zal ik ze missen zo kleurrijk en schichtig ze zwemmen in scholen maar zijn niet leerplichtig ze vroegen mij op de schelpenthee ja, dan zeg je echt geen nee ook proef je de zilte zeesterrensoep en eet je mee van zeepaardjeskoek geen zeewier meer voor de visite maar octopus uit zilveren vergieten de vissen, de vissen…

Dat voetbal oorlog is, zei Michels al De koning van Hispanje moet dus weten: Wij zijn zijn streken heus nog niet vergeten! Nu pakken wij hem met ons bondselftal En zondag zetten wij zijn inquisitie Genadeloos in buitenspelpositie…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

De absolute piek tijdens de halve finale 9,6 miljoen kijkers dus 7.2 miljoen Nederlanders tijdens die halve finale keken absoluut niet!…

Voetbal is Oorlog. Strafschoppen zijn naast of goed. Zijn angst van keepers om te falen. Angst van schutters om te schutteren. Of gaat voetbal over intuïtie en moed? Moed om milliseconden te durven wachten. Angstige spelers verliezen. Moedige doelmannen winnen. Voetbal is Leven.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Al maanden her had ik een trip gepland Om fijn te zwerven door la ville lumière ‘k Heb afgezegd uit angst voor veel misère Nee niet door voetbal zelf: voor het moment Dat fans direct na goals als gekken joepen Zo miniaardbevingen op gaan roepen!…

Zonovergoten plas glitterglans glasgeblazen verstilling stenengooiers testen het draagvermogen in sluiers duiken bomen in de verte Zon op de plas de rietkraag kraakt en ruist feërieke finale van een bewogen jaar De reiger krijst als een feniks op zijn nest roept om nieuw leven ontsteek het vuur en dans…

Er rest mij soms maar deze éne behoefte, te rusten, en met een bloem tussen mijn tenen en een ring van zonlicht op een knie niets te zijn.…

onrustig bewegen kleine voortekenen die schrijvend de wind al de weg wezen van licht tot matig naar krachtig en stormachtig daarboven verliest de mens zijn levensrecht dan is het spel gespeeld worden fiches ingewisseld voor het laatste heel zoekend in de chaos blijkt vrijwel alles kapot maar ergens klinkt toch de finale…

lege letters rijgen zich als kralen aan een koord langzaam ontstaat wat ik je zeggen wil: het laatste woord.…

Afdalend in het voorportaal van de eeuwige vrede waar een enge ziekte mij verhindert het leven nog langer te vieren en met de dood in mijn ogen tover ik een laatste glimlach om mijn mond op weg naar de finale.…

Ik sprak tot U, maar dronken, tot U, die in mijn armen lag: ‘de wrange wereld ligt verzonken en nimmer, nimmer meer, de dag! Ik ben van U, nu ik U kus voor U en U alleen en al ons dromen en ons doen was dus dat ik met U, werd één! O deze nacht, o deze nacht een tijdeloos verblijven, de viering allerschoonste pracht in twee verwonde…

eindeloos lijkt mijn straat in gezichten herken ik lichtjes die vallen als regendruppels tegen mijn raam er bestaan geen regels voor dit hier dit bestaan geen naam kan ons helpen op weg in een baan die wetten en instanties begeleiden langs gangen vol regels ik tel mijn dromen nooit meer die tegels die ik schilder in elke willekeurige kleur…

altijd gerend stilstaan is voor de zwakken, gewend te vallen en weer op te staan, alles op zijn eigen manier uit te vlakken, hier kom ik dus ruim baan. Nu is de snelheid eruit en besef gekomen, nu is er niets meer om voor te knokken, geen doel meer geen dromen, geen fantasie om op te gokken. Voorbij nu want ze laten hem vallen, voorbij…

Kantelt nu de zomer naar een roestbruine herfst ouderdomsvlekken kruipen door een sproetengezicht purperrode neuzen, kil-rilgevoelens. Gorgelende radiatorgeluiden schemerlampenromantiek op een vroeg aanvangsuur een rappe vleermuisvlucht dringt door het laatste avondlicht. Bob Dylan kreunkrijst kritisch van zich af op 'TEMPEST' Teksten…

we dansen niet meer -nooit meer- samen toch is de laatste dans voor jou: tot het touw stil hangt als het doek valt is het poppenspel voorbij…

We gaan de finale halen We gaan stunten Bij verlies: balen Bij winst de euforie Brazilië 2 doelpunten Maar wij hebben er 3.…

WK bood stof voor twintig snelsonnetten En dat is inclusief dit exemplaar Voor onze lezers vast een mer à boire Dus reden ons hierna te gaan resetten Tja, een of twee of drie: too close to call Der Mannschaft won net wél die wereldbol…

Toen was daar jouw finale verbijsterend mooi zoals je ging en puntgeslepen scherp jouw blik de laatste akte schetste de wereld draaide door terwijl een ogenblik van o zo waardig zijn zich kleedde zoals je was geweest niet één keer keek de tijd nog om maar snelde voort in het tumult van veel te schelle stemmen de dag kromp stilletjes ineen…

Met achtentwintig benen – niet met één - staan we met Nederland in de finale. Nu vol erin na deze generale. De borst vooruit, met het gestrekte been. Ik ga ze helpen om de strijd te winnen. Mijn pils en chips werk ik ‘vol gas’ naar binnen.…

het schijnt me soms toe de keuze is een mond in de einder om er vaagweg in aan te belanden maar naargelang de monding met spaarzame passen uitdijt in een meanderen van het oeverloze naarmate het gewicht van hetzelfde water toeneemt word ik steeds minder bijna drijvend naar de afloop minderend als de loop van een kanon steeds meer kantlijnen…