Alle inzendingen over vrije keus?

En ja, ik heb de vrije keus Want ik kan mijn computer ook gewoon uitzetten. En anders hou ik toch gewoon 1 minuut stilte? Zo eenvoudig gaat dat in 2012.…

En nu is heel het kabinet nerveus, Maar zij beroepen zich op ‘vrije keus’.…

Alsof een hoer het vrijen heeft bedacht als vrije keus – ’t is altíjd overmacht.…

grote geesten hebben het geklaard in gelijkheid hebben man en vrouw de eenheidsmens gebaard geen onderscheid in opvoeding en open seksmoraal de vrije keus en oude hoeksteen staan al tijdenlang diametraal vlaggen vaandels en gebalde vuisten dwingen tot nieuw leiderschap maar dat pad is al zo vaak belopen wordt de mensheid het nooit…

Dat andre zoekt de grauwe rots, waar niet Die domme beek zijn vrije wil belaagt; En toen 't uit vrije keus te bersten stiet, Had het zich toch tot volgen niet verlaagd: Tot iets wordt door zijn aard bestemd, wat leeft; Dat iets verrichten kán het, want het moet, En 't voelt zich vrij in 't slaaf-zijn van een wet: Slaaf, wie zich tegen…

Hij die, - uit vrije keus - , En in zijn achter kamer, Met hoofdpijn als een hamer, En volgestopte neus, Met klemming op zijn water, En lusten als een kater, En met een stijve nek, En vijf gebroken ruiten, En deuren, die niet sluiten, En 't Pootje* in zijn kuiten, Er uitziet als een gek; Is min nog te beklagen Dan hij, die drie paar dagen…

Een maalstroom voert me mee onderhuids, als sterveling in wispelturige buien van de zee in vrije keus bestaat geen drenkeling op een ver vulkanisch strand aangezogen door billek land, het zwart herontdekt de kans voor lijfsbehoud, omarmt een droom in stil gebaar.…

Een trekstroom voert me mee onderhuids, als sterveling in de wispelturige muil van de zee, in vrije keus ontstaat geen drenkeling, geworpen op een vulkanisch land, een enkeling herontdekt de balans voor lijfsbehoud, omarmt de droom in stil gebaar, hartstocht in beweging, gekleurde bals van integriteit, fixeren pauwen de drift in dans,…

Beklemming van de realiteit waarvan de kleur naar een vrije keus van denken zich langzaam sluit, worden ook de witste vleugels besmeurd, ongecontroleerd in de thermiek van twijfel, omhelst door pure paniek, tegenstelling van elke diagnostiek, terugblikkend door het matglas van verlaten schimmen, een ongeblust verlangen achterlaat…

Wat ze niet gaf, dat werd genomen, Aan haar was nooit een vrije keus, Uit Indie naar hier gekomen bleef zij de baboe, hij de geus. Ook al was dat lang geleden, ze voelde zich nooit ‘accepteerd, haar man, haar stiefzoon overleden, heeft ze zich in haarzelf gekeerd.…

keus, de mens eigen, zo wordt dat door de wijzen geduid en vertoeft voortaan niet meer in het eeuwige doch is nu, gelijk ieder, met dag en nacht omhuld…

keus maar die ken ik enkel uit de schepping verklarende gedragen heilige boeken nu ben ik weer in de dood om mijn ogen te verliezen het snoert de mond en dooft vertrouwd geluid de cirkel lijkt haast rond ik kijk nog eens naar het beeld het hoofd gebogen, blik naar binnengericht het is de mens die daar staat in deemoedige gestalte…

Hij kreeg de uitslag, die was onomwonden de arts zei, u gaat dood. Hij zat daar, liet 't doordringen, tot ze vonden dat " hij 't nu wel had gehoord"! O ja, hij kon nog aan de chemo, maar beter worden nee, 't was ietwat levensverlenging en daar, deed ie 't dan maar mee Hoe lang heb ik dan nog dokter, voor mijn lichaam het begeeft, ik…

bezet is een keus heel even opgesloten daarna geheel vrij onbewuste daad een dagelijks ritueel iedereen doet mee iedere dag weer met opgelucht gevoel vrij kleine bevrijding…

Jij bent jij en ik ben ik dat is de dualiteit beiden zijn wij vrij jij kent mij en ik ken jou zo ontstaat een eenheid wij blijven beiden vrij jij wordt mij en ik word jou in vrije moraliteit jij en ik worden dan wij wij worden is een keus in onze echte vrijheid en heus niet periculeus…

men heeft heden de keus tussen nu en straks verlopend ongrijpbaar gisteren was beter geweest dan was er geen probleem…

Lantaarns verwarmen de kilte van de nacht en laten de tramrails blauwachtig glanzen Bespijkerde riemen omgorden het rood de klinkers hebben haar pumps allang geschaafd En als de nacht haar keel vastgrijpt braakt zij haar weerstand tegen de winkelpui…

Het referendum was vrij dubieus: Bij Oekraïne blijven was geen keus En ieder wist de uitslag van tevoren Eén stemmer sprak: ik kies voor optie twee Dan krijgen we meer voetbal op tv!…

Al is de man ook tragisch overleden Toch staat het vreemd genoeg de kiezer vrij Op Pim Fortuyn te stemmen 15 mei, Wat ook mijn keus aanzienlijk zal verbreden: Er zijn meer doden waar ik soms om huil En woensdag stem ik dus op Joop den Uyl.…

Hij had geen keus En moest helaas de wedstrijd staken Hij had geen keus Al was hij nog zo ambitieus Sip keek hij naar het groene laken Hij kon geen carambole meer maken Hij had geen keus…

verloren verdrietig een tijdje ontroostbaar eigen keus het was klaar ons samen zijn is nu verleden ondanks alles doet het pijn zal jij voor altijd mijn 'ware' zijn cultuurconflicten hielden aan dus liet ik je los met brandend hart vrij om te gaan. alle sporen zal ik wissen ter bescherming mij niet weer te vergissen.…

Ik had een vriend. We vielen beiden op dezelfde stoot, die ík al als m'n bruid zag. Terwijl m'n vriend er volgens mij niet uitzag, was ik nogal tevreden met m'n kop. Tenslotte werd gekozen door de schat. Ze koos, toen zij ons zag, het hazenpad.…

Is dit nou de goeie keus? Toen kwam het spuitje jou bevrijden. Uit jouw vreselijke lijden. Nog één keer keek ik naar jou. En ik wist, dat jij van mij houdt. Maar één ding moeten wij allebei weten. We zullen elkaar nooit vergeten. Ik heb nu veel verdriet. Maar jou vergeten kan ik niet.…

en dat alleen omdat ik eens een verkeerde keus maakte over ons…

vol gezonde tegenzin kruipt groen gif door mijn lichaam opzoek naar cellen die roerloos woekeren om mijn adem te ontfutselen het gevecht ga ik aan omdat mijn einde der tijd nog lang niet daar is…

Vervolg ik het brede pad of sla ik eens af Slingerend door het landschap in stap, of draf kies ik voor het spannende ontluikende avontuur of blijf ik op het burgerlijke pad voor de lange duur Op een splitsing van wegen met de keus aan mijn zij vraag ik mij even af, is die keus wel echt vrij De wegen waar ik in verleden mijn stappen heb…

toch bij die enige keer al draag je gekleurd dat gestreepte shirt volgens die zo zalige zedenleer niet elke keus is echt volledig vrij voor pasgeboren baby’s zoals zij…

Geen afscheid wil ik nemen Maar heb geen keus Geen gedag te willen zeggen Maar ik kan niet anders Niet meer omkijken Maar mijn blik wordt getrokken En ik moet me losrukken Heb geen keus Maar die wordt voor me gemaakt Dag, dag, Ik moet, maar wil niet Dag!…

heb ik nog een keus of sta ik tegen de muur een muur onwrikbaar kies ik voor leven of voor een verstard bestaan zonder beweging verdoemd is mijn zijn als ik geen keus zou hebben mijn zijn zinloos wordt…

voor iedere keus die mens een leven waard…