Alle inzendingen over vroeg

Zo vroeg ons een Japanner die wij spraken: “Kunt u misschien een selfie van mij maken?“…

Soms zet de zuidelijke zon de berg in gouden avond gloed en ‘smorgens vroeg het dal in zilverwitte damp. Soms straal ik als de berg, stijg op als nevel uit het dal, maar nu is soms voorbij, nu dat mijn licht verdwenen is.…

Voor menigeen valt veel te vroeg het doek Door waanzin, tumor, dementie of gekte. Klop ik straks aan uw deur als collectant, Dan hoop ik dat u geeft met gulle hand.…

Al vroeg op ben ik op, op, op.…

Ik zal haar zoeken haar vinden aan elke oever elke wal aan ieder water elke dag, ieder uur vroeg? later? m'n zoektocht kort van duur Ze... ligt nu in m'n armen.…

een zwarte vogel met gele snavel tikt zachtjes tegen het raam een teken om stilaan vrolijk op te staan mereltje lief mijn grote hartendief want elke vroege morgen zingt hij eerbiedig voor mij vlekkeloos… zijn mooiste lied !…

Maar juich maar niet te vroeg, o mens en dier, Dit zeggen zij alleen maar voor de sier.…

Mijn lange schaduw vroeg op de dag achterna Ik word verwacht ze kennen me Er is werk te doen, te bespreken en tussen de woorden door wil ik in gedachten mijn collega's omarmen We zijn samen op weg maar we gaan niet ergens heen en dat is goed…

Waarom doe je dat vroeg je terwijl je mijn intimiteit aanschouwelijk maakte. Wat vervolgde was als een scene uit een oude liefdesfilm we bedreven de liefde zonder ons naar de tijd te schikken tijdens de ochtend was er regen en de vraag van jouw hart aan mijn hand.…

Kijk hoe in het vroege ochtendlicht de jasmijnboom bloeit Ruik de de geur van opkomende bloemen…

In Emmen, zondagmiddag om twee uur, Dan gaan de acht plezierdichtfinalisten Elkaar het kampioenschap fel betwisten Met humor, rijm, en ook met heel veel vuur Kom niet te vroeg, u moet er goed op letten Uw klokken weer op wintertijd te zetten…

zoals het blootgeven van gevoelens beschrijven in louter lyrische zinnen die ritmisch meedeinen op de cadans van taal om vroeg of laat wel tot een climax te komen aarzeling is twijfel aanvaarden voordat je toegeeft aan de extase die je drijft...…

Hij vroeg de knol kalm en bedaard: "Is dit jouw werk?", maar 't paard legde zwijgend een hele taart van paardenvijgen. Hij trof een koe en vroeg het stomverbaasde beest: "Ben jij misschien die onverlaat geweest die mij dit op mijn kop heeft gedrapeerd?" "Nee," zei de koe, "nu ben je verkeerd.…

De dame vóór mij pinde vier getallen Bij toeval zag ik iets bekends verschijnen Haar code was dezelfde als de mijne (!) ‘Hoe kan dat nou?’, liet ik me toen ontvallen Ze keek me aan en zei: ‘Hoe kan dat nou? Ik heb jouw pasje toch, ik ben je vrouw!’…

Vannacht tegen drieën verscheen ze aan mijn bed, Karen Carpenter die een plaat had opgezet. Ze zei thans ben ik weldoorvoed maar ik zoek voedsel voor mijn ziel want echt waarlijk contact blijft mijn achilleshiel. Een nachtegaal zong de tweede stem van peace of mind toen Karen plots verdween. Maar vrede vond ik pas vanochtend toen de zon…

Ze bracht een rode roos mee, voor haar vader, waar is dat voor, vroeg hij? Gewoon omdat het vaderdag is Pa en jij heel belangrijk bent voor mij. Dit zegt meer dan duizend woorden, die allemaal al zijn gezegd. Want dit is liefde en net als de roos, geen namaak, dit is ècht!…

in verleidelijke bloementuinen voel ik me thuis maar het is altijd weer te vroeg sluitingstijd... Is het misschien mijn fladderige aard het pronken met mijn vleugels die de bloemen doet schrikken nog voor de avond valt? Of is dat uitgesloten?…

jij hebt wel trekjes van de hoge ochtendwind die in de vroege morgen al wat witte strepen vindt ze dubbelsporig vouwt want atmosferisch is het op die hoogte erg koud ze blijven zo langer in het gareel maar kleuren met zonsopgang rood mee…

Stemmen zijn dromen die spreken waar ik geweest ben als een boodschap en een boodschapper die elkaar niet vinden omdat ik was wat niemand geloofde toen de dood hen vroeg op welke golf ze wilden wachten.…

Boven mijn hoofd aan een zijden draad Slingert het zwaard al heen en weder 't Moet vallen vroeg of laat! Het trilt, het velt mij neder! Doch om mijn hoofd ook ruist een stem, te midden van al mijn vrezen, die mij gebiedt met zachte klem, toch niet bezorgd te wezen.…

soms droom ik dat ik wakker word en jij er niet meer bent maar dat is niet zo je bent er ik draag je mee als een zware kast onhandig in mijn buik gedragen eens, wil ik ook zo'n schepseltje het strelen en baden er voor zorgen en voor zijn toekomst vechten maar nu nog niet nee, nu is het nog te vroeg denk ik...…

Vroeg kijkend naar de plaatjes heeft het nut een kleine jongen te vermoeien met oude verhalen. De volgende morgen bij het ontbijt waren wij Naomi en de hare allang en breed vergeten. - Toch baden wij voor het eten.…

'een laptopje :-))' mailde ze toen hij vroeg wat ze zou dragen en hoe dat er uitzag zei ze op het oog een heel simpel ding een handjevol toetsen wel wat verborgen maar op gevoel zo tastbaar als wat en eenmaal gevonden blijf je maar surfen, en gaat er een wereld voor jou voor je open…

Lopend zag ik je zitten waar ik verdwaalde en je ogen mij vroegen waar ik de wachtende weg weer zou vinden en zou gaan zitten wachten tot jij wilde verdwalen waar onze onmoeting ooit verder zou kunnen gaan…

", vroeg nu de gier "tja", zuchtten ze allen, "dat is wel het vreemdste dier".…

Waar daagt de horizon voor ogen die verloren dwalen in hun eigen zicht vroeg ze me zwijgend en ik zei: in de beelden van voorbij Wat zoeken handen in het schemer als er enkel leegte ligt was haar vraag voordat ze ging en ik zei: herinnering.…

Haast samen: Wally Tax en Anton Heyboer De een te jong, de ander oud genoeg Maar voor hen allebei nog veel te vroeg Om reeds te dienen als postuum kopijvoer Want afgezien van leeftijd of malheur Verliest de wereld weer een beetje kleur…

Ik kon alles zien door de glazen ruit mijn zicht in gretigheid vertroebelend als adem condens vormt, en mijn vingers afdrukken achterlaten in een poging door het raam te tasten, naar wat in morgen ligt En toen de deur eenmaal open ging vond ik zoveel - te vroeg…

Het kwam nooit aan bij hem voor wie 't bedoeld was, maar degeen die hem ontving dacht er het zijne van belde naar de afzender en vroeg: is dat alles wat je droeg?…

zachtjes glijdend op de ijzers bij het afscheid van de nacht een handje vol nog trage mensen worden naar hun doel gebracht wel erg vroeg maar toch niet zinloos gaat de trein gestadig voort steeds maar verderop de dag in tot de morgen is ontspoord…