Alle inzendingen over vroeg of laat

in verdraaide woorden liegt de leugen niet laat haar mening horen wordt geen stuk verdriet ze schrijven is een lachertje het lezen meer de kunst vorm ze in het wachten als welwillende gunst waar de mening onverdroten het daglicht heeft gezien vroeg of laat mag hopen dat iedereen geniet…

Ze worden vrienden van elkaar, delen hetzelfde leed, weten dat ze vroeg of laat in dezelfde situatie komen En zo was er weer een samenkomst van ouders waarvan de kinderen een erfelijke ziekte hebben, want één van hen stierf, op 18-jarige leeftijd.…

Mijn schat, het ga je goed Waar je ook gaat En weet: ooit komt weer Onze Tijd Onze Eeuwigheid Vroeg of laat…

Marionetten zonder leidraad Geraken in de knoop, vroeg of laat ……

Die leer leidt vroeg of laat tot massamoord. Verschillen? Yes! Fantastisch om te zien en kleuren brengen blijheid bovendien.…

Boven mijn hoofd aan zijden draad Slingert het zwaard al heen en weder, ’t Moét vallen – vallen, vroeg of laat! Het trilt, het velt mij neder! Doch om mijn hoofd ook ruist een stem, Te midden van al mijn vrezen, Die mij gebiedt met zachte klem, Tóch niet bezorgd te wezen.…

We zien elkaar de hoofdrolspelers de toreador, de stier En weten hier wordt ie -vroeg of laat- naar de andere wereld geholpen Hij delft het onderspit kijkt dood in de ogen Op de tribunes aan zon-of schaduwzijde heerst geen medelijden het publiek weet wat hen te wachten staat.…

Verlos mij van gedachten Die ik eigenlijk niet wil Verlos mijn hart van krachten Laat mij zien mijn ziel Leven als een robot Staal en hard, zo koud Maakt mijn zijn verrot Word ik té vroeg oud Laat me voelen in genade Oh, verwek toch mijn natuur Ik zal leven met de schade Tot mijn laatste zucht en uur…

Ontelbare korrels met menselijk zweet vermengd vroeg of laat resulterend in een huis dat de tafel omsluit. Aarde en hemel het landschap waar het huis in staat waren reeds aanwezig krijgen nu slechts betekenis.…

We vroegen hoe laat komt de dood voorbij en ze zeiden we weten het niet, alles is voorbestemd nu en hier dus we weten het niet. Waarom is het zo stil verbaasden we ons, zelfs de klokken slaan hun notie van tijd niet.…

als de geboortestad een neon paradijs toch mijn thuisplek de tijd zich groeven slijt in de huid de sneeuw nooit went bosmensen uit het warme woud de stad op hun handen tellen de tranen in mij een vloed terwijl ik vrolijk dobber de trein te vroeg te laat vertrekt het is de tijd gevat in mij ongrijpbaar altijd…

Ieder mens heeft zo zijn nukken helemaal als iets niet wil lukken men wordt dan boos en kwaad omdat het dan even niet gaat zorg dan dat niemand zich aan je irriteert heus je bent het nog niet verleerd probeer het later nog eens een keer dat is beter voor de sfeer wedden dat het dan wel meteen gaat kalmte en rust zijn je redding vroeg of laat…

op een naargeestige nacht zal zij plots vaker wakker worden zoals alle oude vrouwen vroeg of laat slaapdronken zal ze om haar blaas te ledigen schuifelen naar 't toilet uur na uur na uur verbijsterd zal ze op de hoek van de wastafel haar gebit zien zwemmen in een kommetje brak water…

de muze laat zich zelden dwingen inspiratie komt en gaat wispelturig als verliefdheid het overkomt je vroeg of laat ga je het ietwat forceren dan zit je dikwijls fout verzen moeten je verwarmen het verplichte laat ons koud daarom mogen alle dagen van mij gedichtendagen zijn en wil het vrije vers niet vlotten dan dicht ik gewoon in rijm…

Laten we er zijn als er sneeuw ligt Laten we er zijn bij de eerste lentedag de eerste bloem het vroege ochtendlicht Laten we onder de bomen gaan liggen Laten we er zijn op een zomeravond aan zee Laten we gekleurde bladeren zien vallen Laten we in de wind gaan staan en in de regen Alles stroomt Alles uit de tijd gelicht en vol betekenis…

Op de Mont Ventoux was het snel bekeken, vroeg of laat zou Mollema gaan breken. Toen wat dan ook hard had toegeslagen, was het leed niet langer te dragen. Ja, Mollema kreeg het voor z'n kiezen, je zag Mart Smeets' glimlach bevriezen; er was niets meer, geen greintje hoop. Waar zijn de dagen van Jan Jansen, Joop?…

In de vroege morgen Laat ik mij zachtjes Uit het bed glijden Ik trek je overhemd Over mijn blote lichaam En kijk naar je slapende lijf Ik sta voor het open raam Waar de wind zachtjes in waait Heerlijk verkoelend Na zo'n zalige nacht met jou In de vroege morgen Voel ik je armen om mijn middel Je staat achter mij En ik voel je zacht tegen…

Ontploffende granaten De wereld vergaat Kinderen alleen gelaten Allen gestorven Vroeg of laat Geschiet van geweren Iedereen rent Het tij zal niet keren Ik leef in een wereld Die niemand meer kent Overal waar geen Regel meer geldt Voel jij je alleen Word je door De eenzaamheid geveld…

Jij weet waar je voor staat en je doet het vroeg of laat... Jij creeert je mogelijkheden zelf en je bent niet bang dat iets je schaadt. Niet langer twijfelen, want daarbij heb je zeker geen baat. Bij voor of tegen, hoe je het ook ervaart, het is voor jou een zegen en ter degen de de moeite waard!…

die ik dit jaar aanschouw is het citroentje prachtig geel van kleur verlicht door de zon in het vroege voorjaar laten deze zich al zien dat is een vast gegeven het hoort bij hun natuur verrast blijf ik staan en observeer zijn dartelen blij word ik ervan en dan vliegt hij verder op weg naar wat zou ik niet weten maar ik geniet met…

de ramen open het gorgelen van de stad in de zomernacht net overleefd - een bus met zweedse toersten net iets te traag - de arm dwars leggen de arm langs het lichaam - de pijn blijft bestaan vroeg of laat genen kankerfouten hier en daar omstandigheden ondermijnd door chemo geinfiltreerd door virussen wachten op een kus…

Omdat ik niet wil, maar vroeg of laat toch drinken moet.…

Heden ik morgen gij Allen staan in de rij Doe dus maar vroeg of laat Eens per dag/nacht*) 'n goede daad Maar dan recht zo die gaat Morgen ik heden gij Cui cras heden Bas morgen zij Fiedeldeij Wie toen was wordt straks mas que nada onder 't gras…

schuif ze open de gordijnen laat je heel subtiel beschijnen en voel: je bent niet alleen want daar staan de sterren die jou al wenken van verre daar is waar jouw ziel heen gaat daar krijg je het inzicht en wordt je ook verlicht met en door het eeuwige licht ooit … vroeg of laat…

ach mens vol smarten het nood-lot werpt je vroeg of laat terug op je ware zelf maskers zijn afgerukt je naakte pijn wil erkend worden taaie , zelfgesponnen draden moeten verbroken het zal door merg en been gaan als elke vezel in je schreeuwt zal in je hart gefluisterd worden welke weg te gaan Voor een vriend…

of laat trekt elk mens een grens…

Eén ding is zeker deze plek is geen blijvertje Het raderwerk zal gaan haperen De wouden van mijn longen zullen vroeg of laat verzuren Als tiener was ik al bang voor de dood en steeds de vraag Wie ben ik, wie ben jij? Zijn we fantomen van onze eigen opera?…

Dat Willem mij graag hield, zegt toch wel iets Laten we wel zijn, het is echt heel helder Dat hij een beter mens is dan Jort Kelder Aldus een aangeslagen Moszkowicz Maar als men mijn cliënt niet wil vertrouwen Zal men dat vroeg of laat beslist berouwen -------------------------------------------------------- ...Bram Moszkowicz beëindigt…

vroeg of laat wijzigt het wolkenlandschap waarmee de boom zijn lucht ontneemt, doorzichtig van aard waarvan al sprake was bij naderend vertrek gezien de verte van de akker als boegbeeld van een horizon nadat een voornemen in vroegte en het late uur zodra wij verstommen in taal verzinken, het herhalen verzaken ieder zijns weegs en…

in veelvoudlief geschreven op momenten van stilte ’s nachts als jij zoals ik wilde je tong omlaag gegleden nu denkbeeldig slaapt over rondslingerde geheimen van mannen met verdwijnen bemin de schaduw vroeg of laat na het opstaan kleef je zacht van kussen met toevalligheden hartstocht in gelijke delen zo lief schreef ik jou vannacht…