Alle inzendingen over vuurspuwen

Donkere rookwolken, vuurspuwend pronkjuweel. Deze horreur brengt ons flink van de wijs. Ook bij de huidige ondiepgelovigheid slaat die een wond in het hart van Parijs –…

Tijd was bij hem als een warmtebron Altijd vuurspuwend te laat op zijn afspraak Op tijd zijn was iets wat hij niet kon En kreeg volgens hem nooit genoeg tijd voor zijn levenstaak Daarom noemde iedereen hem de dralende draak…

ze duwde hem tot het randje daagde uit, observeerde de reactie die hij geven zou rode vlekken werden geboren vuurspuwende ogen versus triomfantelijke glimlach kookte bloed van woede er viel een onvoorziene klap even was 't stil…

Ek skreeu vir die wêreld : “ Ek lief jou, ” oor ’n bulderende, vuurspuwende, vulkaan.…

'Hier ligt twintig francs maak er dertig van Hier ligt dertig francs maak er veertig van.' Halfnaakt liep hij heen en weer en bekeek het publiek lachend als een leeuwentemmer. 'Ik ben niet van zover gekomen om op deze boulevard om te komen van de honger' hier, veertig francs, maak er vijftig van, geen oogwimper zal ik schroeien, ik…

droog mijn laatste dauwtranen als de ochtenstond wordt gebaard uit nachtelijke wanen waar dromen hebben gepaard in spelonken zochten zij elkaar om mijn slaap durend te verwarren zij bevruchtten op een dodenbaar stenen eieren zonder erbarmen duivels braken uit de schalen vuurspuwend naar mijn keel ik kon niet anders meer dan in de hel…

Sigaret, oraal bevredigend vingerding stoorde mensen van `t antikamp 'der gezonden' heengezonden in het rokende buitenkamp stonden rillende mensen, kou en nicotine gemis en mistkijkend uit hun ogen rokende, verstikkende, vuurspuwende blikken taxidiesels, zonder waarschuwingsstikkers, pas op!…

Een schreeuwende, stampende peuter is kwaad Weet zich met zijn emoties geen raad Moeite met het luisteren naar zijn moeder Vindt haar maar een loeder Een vuurspuwende puber, die gooit met deuren Zo boos, kan alleen maar treuren Niet vatbaar voor een discussie Onbegonnen missie Een boze, oude man in het bejaardenhuis Voelt zich daar…

Het idee van het ademen is een schaamte als een theatraal pierenbadje voor onbespraakzaamheid in de deugd van de herinnering, vuurspuwend als een draak in het onweer van het oog: Blokken gebouwen uit het gesteente, blokken ogen uit de ziel, blokken theater uit de dood.…

Golven van begeerte overstromen blote liefde handen die gepassioneerd strelen overgave aan verlangen Warme adem, vlammende kussen op gloeiend hete huid vurige liefde brandt ruik het zoete lichaamszweet Striemende regen onweert hard verblindt, onberekenbaar ontzettend koud Onderhuids smeulend zoekt lava echter uitweg vuurspuwende…

Met de vuurspuwende ogen bedreven we liefde zoals onze voorouders onder de waterval van de rondspattend zweet…

Het is gewoon weer dat fragment van in pyjama zitten schoongeschrobt door mama tandjes net gepoetst Paulus de boskabouter luisteren voor Eucalypta huiveren en hupsakee dan gauw naar bed zie je de draken op de muren vuurspuwend en schuimbekkend happend naar je kinderhoofd dat wegkruipt onder zware dekens waar is je teddyhond gebleven…

Levenslang bang voor het kwaad in de mens Op straat in een steeg op het pad langs de baan Je hult je in een harnas verbergt je in het zwart want bang voor hen die uit de maat lopen Een andere levenswandel gaan of maken Vuurspuwende draken zijn ze niet die je tergen of bedreigen Zelden of nooit gaat je weg over…

de zwarte tanden ratelden, de bus slikte de boodschap als gedane zaken bestempeld en bestemd, het zou haar smaken de brief was klaar, bezegeld met een kus de woorden had ik uitgeperst als pus ik wist niet dat het kant noch wal zou raken want niemand hielp over mijzelf te waken ik liep maar rond, gevangen in een lus van binnen huisden vuurspuwende…

klei geboren met grote oren vrouw uit Afrika denkt vaak aan haar droeve reis uit hout gesneden meisje met duiven droomt al jaren voor zich uit in de vensterbank gordijnen hangen mogen zelden gaan liggen slechts drie keer per jaar vogel op de steen kijkt alleen maar naar buiten komt niet van zijn plaats de mijmeringen op een vuurspuwende…

als vader uit zijn dak gaat vliegen borden door de lucht kalmte kan je redden kees sust moeder dan nerveus maar een vuurspuwende berg heeft daar geen oren naar zijn bijnaam Vesuvius wordt met regelmaat eer aangedaan als vader uit zijn dak gaat kruipen de kinderen onder tafel moeders handen vegen scherven en tranen bijeen maar drift…

Vertel het smeuïg bij de gado gado Met ijzel, sneeuw en hagelwitte rijst Het schijnt dat hij weer uit zijn graf herrijst Als Hiemstra hurricane dan wel tornado Je zusje Roosmarijn heeft de mond vol Van vuurspuwende tongen uit de wolken En bliksemslingeraars met berenbolken Ja onze waterstand eist reeds zijn tol Rijst straks de warme…

Doffe dreunen in de nacht Getuigen van verre kanonnen Die vuurspuwend hun braaksel afleveren Op de eindeloze kust Schreeuwende mannen Gehaast door het zand Ontwijkend de fluitende kogels Uit een rode vuurmond In de bunkers rijst het stof Het zicht onttrekkend En klinken schoenen door het duister Op weg naar de dood Dorpen vieren…

maar na het knellende ontmoeten loste haar lach op in dovemansoren In pirouette bewoog ze naar omlaag daar zingt zij nu een eigen lied haar dans - danst zij alleen voor zon en wind en vogels die zich nestelen in het blauw van de hemel die woont in haar hoofd de wereld in de wereld is een doolhof - zingt zij met duizend poorten en vuurspuwende…

Diepere oorzaken zijn moeilijk door politici te vertalen daarom blijven zij zich hullen in oppervlakkige verhalen die gaan smeulen, basis voor jongeren om vuur te spuwen het draait ook om hun werkelijkheid niet alleen de uwe!!…

maan O maan de nacht vult zich met haar maan O maan die krachtige katachtige dansende leeuwin zij heeft mij in haar macht die vruchtbaarheidsgodin die krachtige katachtige machtige dansende leeuwin het is van fundamenteel belang het is mijn taak als vuurspuwende draak om hoger te zingen voor haar zonder haar is dit mysterieuze verhaal…

Jij ként het woord dat doden tot leven wekt, dat woord komt niet uit jouw mond, maar uit jouw ogen, vuurspuwend met licht.…

als vader uit zijn dak ging vloog het serviesgoed door de lucht kalmte kees kalmte kan je redden suste moeder dan nerveus een vuurspuwende berg heeft daar geen oren naar de Vesuvius was vaders bijnaam in het dorp als vader uit zijn dak ging kropen de kinderen onder tafel daar zagen ze moeders handen die tranen op scherven veegden…

Achter de verre computer waarmee ik chatte zat een draak met vuurspuwende tong broedend op juweeltjes van lieve zinnetjes. Hans Kazan kan zoiets niet goochelen. Facebookers. Zijn het armen en klokkenluiders? Zijn het modepoppen of grutters van nierenbonen en peulen?…

Voer hen omhoog, zodra hun tovenarij verstomt, het milde licht hun wrange duisternissen zichtbaar maakt, de schotels met kogelvissen parasieten blijken, het veroordelende rumoer pure leegte en een knockout kaakslag in hun eigen vuurspuwende drakekoppen.…

‘t Steigert, ons tuig, als vuurspuwende klip: Lukt niet het entren, dan lukt ras het rammen. Dwars boort de boeg dan door ‘t schreiende schip. Geeft men zich over, ‘t is seffens de vrede! Anders, we zwaaien de bijlen verwoed, Bloedige baren wee! walsen dan mede, Kleurend de deining met sombere gloed.…