306 resultaten.
laurierblad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 855 aan de rand van het terras
tot groene kegel verknipt
waakt hij over de tropentuin
zijn ovalen leren blad kruidt
vlees dat spettert in eigen nat
de haremslaaf van de keizer
vlocht zijn takken tot lauwerkrans
een amulet tegen bliksem en banvloek
nu staat hij naast siergras
onder ragfijne pluimen
ze wuiven me het huis uit…
En de hemel glimlacht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 552 de late dag ontmoet
het schemer in een
stilzwijgende omarming
licht neemt afscheid
met een steelse blik
vredig waakt de avond
bij een vervaagde grens
van opgeloste kleuren
in beelden van graniet
en de hemel glimlacht
met duizend lucide ogen
hoe moest ik weten dat
donker zó licht kon zijn…
Verloren lente
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 224 Haar hals draait zich zo
dat zij soepel het water
tussen diep en ondiep
kan aanschouwen
een plaats waar bevlogen
uitrust en twijgjes
het zwijgen verdiepen
bijt hij zijn tanden bloot
het klappen geeft lentegeluid
maar eenzaam waakt zij naast de nekslag
verloren, eer nieuw leven ontwaakte…
Gedachtenfloers
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 183 Wanneer gedachtenfloers sombert
onder een verduisterde maan
onrust gedachtenvol waakt
als dreigend nachtelijk onweer
in een almaar wakkere nacht
duren alle kleine uren
langer dan hun werkelijke tijd
is de werkelijkheid van het moment
meestal te ver weg van de realiteit
om als waarheid verder te gaan…
Naamloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 333 Ze waakt voor de geduldige lezer
gaat onder als de dag
voor de nacht vlucht.
Een deken voor je wensen
om in te wonen, om in
weg te kruipen.
Verlossing is nabij.
Ze is als een gebed
voor je adem, luisterend
naar een teken van stilte.…
In het grijze ochtendlicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 160 de nacht
was koud het graf
gesloten met een steen
nog waakten zij
de vrouwen uit
zijn groep discipelen
maar in het grijze
ochtendlicht ontwaarden
zij een lege tombe
witte waden
toonden vormen
van zijn gehavend lijf
maar hij was
opgestaan en
naar de mens gegaan
zijn boodschap
sprak in alle talen
bemin elkander in genade…
Toonhoogte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 133 Bij opkomende zon
ontwaakt zij in silhouet
mijn schaduw van de nacht
die in verlichting over mij waakt.
Met stralen door een kier
glanst zij mijn gezicht
omringt door gezang
wat mij als eerste raakt.
Door herinneringen
klopt hoopvol mijn hart
die haar dynamiek
in een visioen bewaakt.…
EENZAAM OM MIJ ALLENTWEGEN
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.805 Weest mij welkom, ondoorgronde
macht van hem die over mij,
om mij, in mij, te allen stonde,
waakt en staat mij helpend bij!
Weest mij welkom: ik gevoele
dat ik, zonder u, in al
‘t gene ik denke of ooit bedoele,
fale en immer falen zal.…
De Hoogste drukt zachte liefde uit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 337 Hij waakt erover,
dat wij onze toekomst niet vrezen.
Het vertrouwen bouwt hij in ons eigen vermogen
en hij houdt ons in verwachting.
Hij waakt erover,
dat wij nimmer stilstaan,
dat wij onze krachten gebruiken
voor het maken van keuzes.
De hoogste, waarom was hij
ooit bang voor de toekomst
en heeft hij stilgestaan?…
Toch weer even samen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 382 Haar oogleden trillen
als de vleugels van een vlinder
verder slaapt ze bijna bewegingsloos
de droom vindt plaats
achter gesloten ogen
de wind fluistert zacht
vanachter een half geopend raam
de maan weet van haar dromen
waakt over haar
en daar in het wonderlijke
van haar nacht
ontmoet ze hem
hij die weer bij haar is
en haar lief had…
dood?
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 480 de architect had geen liefde getekend
had dus ook niet berekend
dat er wolken zullen komen
op zolder
wolken als gewichten
grijs grauwe waterketels
wie tilt ons om te wegen
wie voert ons door het blauw
wie waakt er voor het ogenblik
als ons afgestorven ik
beurtelings hatend
en zich verzoenend
steeds wakend en in dromen
nooit meer voorbij…
Een nieuw begin
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 378 De nacht slaapt
waarover zij waakt.
Vol verkregen levenslust
gooit zij haar gordijnen open
kijkend naar ondergang van volle maan,
vervangend in prille ochtendzon.
Een zware deken valt van haar af.
Ze voelt zich vrij,
eindelijk
haar ogen, kijken weer blij.
De nacht; eindelijk voorbij.…
De tocht door ’t Friese land
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 460 alsof er in je stem
een ijsverdunner waakt
over woorden die net niet
kunnen breken
oppervlakkig is je pols
krachtig en zijn
de slagen humaan in het
weke vlees te voelen
ik kan me niet verzetten
tegen steeds weer die
overdosis die me belet
jou te zien zoals je
werkelijk bent
dus mijn woorden
zijn spaarzaam
en waken over
de laatste…
dagdromer
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 563 Komt dit door de keuzes die je maakt,
Of is het ‘t lot dat over je waakt.
Voor mij een vraag en niemand zal het weten,
Zoiets valt niet te meten.
Maar toch blijf ik vragen,
Wachtend tot een antwoord komt dagen.
Wachtend op iets wat nooit zal komen,
Dus laat mij maar verder dromen….…
Houden van...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 475 Je waakte over mij, moeder
vaak dag en nacht.
Je zorgde voor me, vader
alles wat je gaf, ook straf.
Je bent daar voor me, zus
en broeder, om samen te komen
aaneen te smeden en werken
met vereende krachten...
tot broederlijk en vreedzaam gevoel!…
Haar hoofd woog aan mijn borst
poëzie
2.0 met 11 stemmen 782 Nooit zult gij weten, lief, hoe voor een schuchter groeten
Ik óprees in de nacht en waakte voor uw raam.…
Lichtje van liefde
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 2.321 Een lichtje waakt over mij
niet zo ver van mij vandaan
de liefde die zo te voelen is
laat mij verder door het leven gaan.
Het brandt zo lief en ook onschuldig
misschien brandt het ook geduldig
en wacht het tot het doven mag
omdat ik niets in het lichtje zag.…
kinderkoppen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 227 het is warm de fontein spuit
haar zilveren stadse sappen
uit over de kinderkoppen
een kind huilt in een wagen
een fanfare sproeit noten
platanen verwachten lente
een bruiloft verandert levens
het gemeentehuis uit roze
bakstenen opgetrokken
waakt over dit bruisend plein
als een stenen mensenwaker
een kind huilt in een wagen
het weet…
Sprakeloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 De mond verbiedt het spreken
kostbaar licht het niet verdraagt
de pijnboom waakt over de stam
ontkiemen wordt geweigerd
emoties strelen het gevaar
dwaling zoekt de warme corpus
hoogtepunten dag en nacht
stroomt de hars het wilde kleven
zaad verspilt op droge grond
waar Onan’s scepter heerst.…
Sahara
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 achter schuilgewas weerklinkt soms
'n schaduw over hemeldiepe krochten
is kaalslag begaanbaar, het oneindige
verwantloos, zou dit haar gezicht zijn
engel die over mij waakte, mij bewaarde,
loodste langs boomloze bosgronden
gaat dit pad naar denkbeeldig dolen
zonder houvast aan touw of steen
om niet te staan met voeten in land
zonder…
een verhaal van alle tijden (1)
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 Proteus
de oude man
van de zee
drager van
alle kennis
van het verleden
het nu en
en het later
een jaloerse
minnaar gunt de
ander het licht
niet in de ogen
waakt als een
een havik over
zijn ondeelbare
beeldschone schat
de zeegod hij
rekent zich rijk
tot het aanbreken
van die noodlottige dag
waarop de lucht zich
in…
Gedachten-wolk?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 63 Zonder slapen maakt
pennenstreken langer,
waakt bij gedichten.
Verstilde vragen
van tranen in de nevels
de lotus troost ze.
Witte sterren, hun
geisha’s bewaken poorten
van mijn Melkweg.…
EENZAAM OM MIJ ALLENTWEGEN
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.773 Weest mij welkom, ondoorgronde
macht van hem die over mij,
om mij, in mij, te allen stonde,
waakt en staat mij helpend bij!
Weest mij welkom: ik gevoele
dat ik, zonder u, in al
't gene ik denke of ooit bedoele,
fale en immer falen zal.…
Ver gaan...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.238 Je waakt over me, vanuit het graf,
waar je eenzaam op me wacht.…
Ver van elk bewoond gehucht
gedicht
2.0 met 20 stemmen 5.830 Ver van elk bewoond gehucht
Waakt het huis, geducht, berucht,
Dat geen zichtbaar leven bergt
Maar elks aandacht vergt en tergt.
't Nachtelijk zwijgen wordt verscheurd
Door een stem die gilt en treurt.
Niemand, niemand weet er van,
Niemand breekt zijn boze ban.…
Wiegelied (veleta)
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.026 Als je in je bedje ligt
Met allebei je oogjes dicht
En je heerlijk rustig slaapt
Is er een engel die over je waakt
Slaap maar zacht en droom maar fijn
Ben je groot of ben je klein
Ben je lief of soms ook stout
Er is altijd iemand die veel van je houdt
Als morgen dan de nacht verdwijnt
En de zon weer stralend schijnt
Is er weer een nieuwe…
Oorlog in het paradijs
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 De groene jungle en
roepende vogels
branden vlees op
de vlammen van napalm
Terwijl beneden hen
het landschap helder openbreekt
druipen wonden
en
een kind loopt
in vellen van vlees
de weg af
De mitrailleurpost waakt
het is de hele dag
te stil geweest
geratel verschrikt slangen
en de tropenregen sist
over verschroeide aarde.…
Af en toe
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 61 Ze waakt
en wacht tot ik net helemaal ten onder ga,
heeft nauw contact met van wie ik hou,
bekokstooft snode
plannen om me op te beuren in wie ik
werkelijk ben of ik vergeet hoe mijn ouders
me uitsneden
uit een uitzonderlijke houtsoort en zo meer
hoe vrienden me kneepjes leerden en kneedden
tot op vandaag…
Dichter in de nacht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.131 Er waakt een getourmenteerde jeuk
in mijn nachten die – tevergeefs – met
geen pen te beschrijven zijn.
Ik hang mijn blindheid aan de kapstok,
probeer een nieuwe jas
maar bij het aantrekken krassen
mijn vingers ongecontroleerd
tussen de naden door.…
de AIVD is flitsend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 845 de AIVD
maakt heel wat mee
maakte nachten werk
van Rob Oudkerk
pas nu gelezen dat
de Dienst immer waakt
voor ‘t onmantelen
op straten bij ‘t kantelen
ook in bordelen
bij het minnen en ’t strelen
van ministeriëlen
een beambte zei
zojuist
ongeritst maakt
ongeflitst
was het maar waar
ze flitsen juist
de ritsloze nummers…