Sahara

achter schuilgewas weerklinkt soms
'n schaduw over hemeldiepe krochten

is kaalslag begaanbaar, het oneindige
verwantloos, zou dit haar gezicht zijn

engel die over mij waakte, mij bewaarde,
loodste langs boomloze bosgronden

gaat dit pad naar denkbeeldig dolen
zonder houvast aan touw of steen

om niet te staan met voeten in land
zonder aarde of te weten waarheen

onderweg

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 87